Το non paper της τρόικας για τα εργασιακά

Η άρνηση της τρόικας στην αύξηση του κατώτατου μισθού εωσότου πέσει η ανεργία, μαζί με τις απαιτήσεις για...

ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων στο non paper των δανειστών την ύπαρξη του οποίου είχε αποκαλύψει η Ημερησία και σήμερα δημοσιοποίησε το Βήμα.

Πηγές του υπουργείου Εργασίας υπογράμμιζαν ήδη από χθες πως «δεν θεωρούμε σήμερα αναγκαίο να ανοίξουν νέα κεφάλαια στις εργασιακές σχέσεις προτού ολοκληρωθεί η εφαρμογή των πρόσφατων αλλαγών και αποτιμηθούν τα αποτελέσματά τους στην αγορά εργασίας». Σε κάθε περίπτωση, το υπουργείο Εργασίας θα τοποθετηθεί μετά την εξειδίκευση των θέσεων στο πλαίσιο των συνομιλιών με την τρόικα.

Το πλήρες κείμενο του non paper όπως δημοσιεύτηκε από το Βήμα:

1. Δεν θα πρέπει να υπάρξει υπαναχώρηση σε σχέση με τις πρόσφατες μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας. Η αποστολή καλωσορίζει τον κοινωνικό διάλογο ως μέσο διαβούλευσης με τους κοινωνικούς εταίρους, καθώς και για την αντιμετώπιση των προκλήσεων που παραμένουν στην αγορά εργασίας. Οι εργασιακές μεταρρυθμίσεις που εισήχθησαν το Μάρτιο, συμπεριλαμβανομένης της απαιτούμενης επανευθυγράμμισης των κατώτατων ορίων μισθών, πρέπει να διατηρηθούν πέραν του τρέχοντος γύρου του κοινωνικού διαλόγου, και η κυβέρνηση θα πρέπει να ενεργήσει αναλόγως για να το διασφαλίσει αυτό.

2. Η κυβέρνηση θα πρέπει να κάνει τα εξής βήματα προς την καλύτερη λειτουργία των αγορών εργασίας και τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης (Πίνακας 1):
Το πλαίσιο για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού πρέπει να αναθεωρηθεί ώστε να διασφαλιστεί ότι η δυναμική των μισθών υποστηρίζει την πλήρη απασχόληση. Μετά τα μέτρα που ελήφθησαν το Φεβρουάριο για την εκ νέου ευθυγράμμιση των κατώτατων ορίων μισθών, ο στόχος - όπως συμφωνήθηκε στο πρόγραμμα - θα πρέπει να είναι η υιοθέτηση ενός χρονοδιαγράμματος για τη θέσπιση ενιαίου ελάχιστου νόμιμου μισθού σε μόνιμη βάση νομοθετημένου από την κυβέρνηση μετά από διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους. Αυτό το σύστημα θα πρέπει να παρέχει ένα βασικό επίπεδο για τα εισοδήματα από εργασία.
Το μη μισθολογικό κόστος εργασίας και τα εμπόδια στην απασχόληση θα πρέπει να αντιμετωπιστούν για την υποστήριξη της ανταγωνιστικότητας και την ελάφρυνση της πίεσης επί των μισθών:
Η φορολογική επιβάρυνση της εργασίας θα πρέπει να μειωθεί. Θα πρέπει να προταθούν συγκεκριμένα μέτρα για τη μείωση των συντελεστών κοινωνικών εισφορών κατά 5 ποσοστιαίες μονάδες με έναν δημοσιονομικά ουδέτερο τρόπο (όπως προβλέπει το δεύτερο πρόγραμμα).
Λοιπά μη μισθολογικά κόστη, που τελικά επηρεάζουν το κόστος εισόδου και εφόδου, θα πρέπει να επανεξεταστούν και να μειωθούν, λαμβάνοντας υπόψη τα αποτελέσματα των πρόσφατων μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας.
Οι υπερβολικές κανονιστικές επιβαρύνσεις θα πρέπει να μειωθούν, ενώ η ρυθμιστική αποτελεσματικότητα θα πρέπει να αυξηθεί. Αυτές περιλαμβάνουν τις περίπλοκες διαδικασίες υποβολής στοιχείων και απαιτήσεις έγκρισης από την Επιθεώρηση Εργασίας. Μια ολο