Το νέο παιχνίδι των Γερμανών

Μετά την ψήφιση και επικύρωση του Μνημονίου 2 από το παρών Ελληνικό Κοινοβούλιο με πολύ περισσότερες ...
ψήφους από την προβλεπόμενη από το Σύνταγμα πλειοψηφία των 181 βουλευτών, για την εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας, η χρεοκοπημένη Ελλάδα είναι δεμένη χειροπόδαρα στο Γερμανικό άρμα και την υπό συγκρότηση Ευρώπη του ευρωμάρκου.
Δεν ελέγχει τίποτα η Ελληνική Διοίκηση, παρά μόνον τις μικροκομματικέςμπλόφες και «λεονταρισμούς» της προεκλογικής περιόδου. Όλα είναι ελεγχόμενα από την Τρόικα, την ομάδα-κυβέρνηση Ραιχενμπαχ και τις επιτροπές εμπειρογνωμόνων- επιτρόπων ανά υπουργείο ή περιφέρεια ή ασφαλιστικά ταμεία.
Η Γερμανία λοιπόν από εδώ και εμπρός μόνον να κερδίσει έχει από την Ελλάδα. Αντίθετα όμως η Ελλάδα αν θελήσει να βρει μια διέξοδο από την εξαθλίωση στη μάζα του πληθυσμού της, που της θέτουν τα Μνημόνια ή τον εθνικό της εξανδραποδισμό, έχει μόνον μια διαδρομή. Την έξοδο από το ευρώ και την επιστροφή , με υπό διαμόρφωση όρους, στη ζώνη του δολαρίου και την στενότερη σχέση της με τις ΗΠΑ.
Μάλιστα η στρατηγική σχέση με το Ισραήλ που εμπεδώνεται ήδη στη βάση της εξόρυξης υδρογονανθράκων, αλλά δεν περιορίζεται αποκλειστικά στο επίπεδο αυτό γιατί είναι πολύ ευρύτερη δίνει μεγάλη ευχέρεια και ασφάλεια στην Ελλάδα να επιστρέψει στις παραδοσιακές ατλαντικές συμμαχίες της.
Η δομή της Ελληνικής οικονομίας άλλωστε αποκτά πολύ ισχυρότερη δυναμική και ευκαιρία αναστροφής έξω από το πλαίσιο της δημοσιονομικής ταύτισης με τη ζώνη του ευρώ.
Αλλαγή στάσης από το Βερολίνο- Η σκοπιμότητα
Η Γερμανία αν και στην παρούσα φάση έχουμε εκλογές στην Ελλάδα και καμία σημαντική απόφαση , αλλά ούτε συζήτηση μπορεί να γίνει, αλλάζει στάση και αναδεικνύει την εκτίμηση ότι μια τυχόν έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη, δικαίωμα που όπως και ο ίδιος ο Σόιμπλε ομολογεί δεν μπορεί να μας αρνηθεί κανείς, θα υπάρξει μεγάλο κόστος για ολόκληρη την ευρωζώνη.
Πολλοί αναλυτές στην Ελλάδα εξηγούν το μπαράζ δηλώσεων Μέρκελ, Σόιμπλε ή του επικεφαλής του EFSF, τέτοιου περιεχομένου, ως ομολογία των Γερμανών ότι κερδίζουν από την Ελληνική κρίση ή ως αποκατάσταση της σημασίας που θα είχε μια αποχώρηση της Ελλάδας από την ευρωζώνη, στη δημιουργία κλίματος αστάθειας για ολόκληρη την ευρωζώνη.
Οι Γερμανοί παίζουν λίγο πιο μακριά και παίρνουν θέση σε κάτι που θα είναι ορατό σε περίπου 8 μήνες. Οι εκτιμήσεις και οι παραδοχές του Μνημονίου 2 για τα μεγέθη της Ελληνικής οικονομίας θα έχουν πέσει και πάλι έξω. Η ύφεση και η αποκεφαλαιοποίηση θα κυριαρχεί, έναντι όλων. Ακόμη και το ελληνικό τραπεζικό σύστημα θα έχει πιθανότητες επιβίωσης μόνον στην περίπτωση που διεθνοποιηθεί ή παραδοθεί στην ευρωπαϊκή και ειδικά τη Γερμανική και Γαλλική υπερδομή.
Πολλές δυνάμεις στην Ελληνική κοινωνία , άσχετα με τις πολιτικές και οικονομικές τοποθετήσεις , θα συγκλίνουν στην εκτίμηση για ευνοϊκότερα αποτελέσματα, σε περίπτωση αποχώρησης από το ευρώ.
Το Βερολίνο με τη νέα του αυτή στάση, απέναντι στην προοπτική αυτή θα θελήσει να πιέσει την Ουάσιγκτον να μην αλλ