Το φίδι ως παγκόσμιο σύμβολο της Ιατρικής

Το φίδι το γνωστό σύμβολο σήμα των γιατρών...
σχετίζεται με την ηρωο-λατρεία και με το φιδο-ήρωα Ασκληπιό. Ας τα δούμε όμως από την αρχή. Ο Ασκληπιός, ο "έξοχος ιατρός", ο γιος του Απόλλωνα "ιητρού" από την θνητή Κορωνίδα, φθάνει κάποτε στους τόπους λατρείας του, μεταμορφωμένος σε φίδι. Στην Σικυώνα λχ. «φθάνει από την Επίδαυρο τον 5ο αι. πάνω σε άμαξα, που την έσερναν δύο μουλάρια, μεταμορφωμένος σε φίδι» (Παυσανίας 2. 10. 3). Αλλά και στο ιερό της Επιδαύρου σε δύο περιπτώσεις θεραπεύει παίρνοντας τη μορφή φιδιού(Ι).

Κάποιος ασθενής - διαβάζουμε σ’ ένα ίαμα – «με τον του ποδός δάκτυλον υπό του αγρίου έλκεος», δηλαδή με ένα άγριο, «κακόηθες» έλκος στο δάκτυλο του ποδιού του, μεταφέρθηκε με φορείο απ' τους θεράποντες του Ασκληπιού στο άβατο και κει περίμενε.

«Ύπνου δε νιν λαβόντος εν τούτω, δράκων εκ του άβατου εξελθών, τον δάκτυλο ιάσατο ται γλώσσαι και τούτο ποιήσας εις το άβατον ανεχώρησε πάλιν». Κι όταν ναρκώθηκε απ' τον ύπνο, ο ασθενής μισοδιέκρινε το ιερό φίδι να βγαίνει απ' το άβατο, να γλείφει με τη γλώσσα του το άγριο έλκος και στη συνέχεια να ξαναγυρίζει το φίδι στο άβατο ξύπνησε υγιής χωρίς το έλκος. Εάν δεχθούμε λοιπόν αυτή την λεκτική παραγωγή απ’ την Ασκάλαβος (ερπετό, είδος σαύρας με πιτσιλωτό δέρμα) και ήπιος, τότε Ασκλ-ήπιος είναι ένας όφις που θεραπεύει και καταπραΰνει.

Σ' ένα άλλο ίαμα σχετικό με τη θεραπεία της στειρότητας διαβάζουμε:
«Ανδρομέ-[δα] εκ Κεθυ αυτά περί παίδων
εγκαθεύδ[ουσα] [εδό-]κει εν τω ύπνω δράκων επί
της γαστ[ρός],.. Παίδες οι εγένοντο πέντε...».

«Η Ανδρομέδα από τα Κύθηρα .... μίσο ναρκωμένη, για να αποκτήσει τέκνα» (ξάπλωσε κι αυτή μπροστά απ' το άβατο) «είδε στον ύπνο της, πως το φίδι (βγήκε απ' το άβατο) και τυλίχτηκε στην κοιλιά της».... "εγέννησε πέντε τέκνα" [ίαμα 38].

Ο Ασκληπιός σε όλες τις απεικονίσεις του παρουσιάζεται όρθιος ή ένθρονος έχοντας ένα φίδι, δηλαδή τον «άλλο του εαυτό», τυλιγμένο γύρω από τη ράβδο του. Το όνομα του Ασκληπιού δεν έχει ερμηνευθεί ακόμη. Είναι όμως πιθανό να σχετίζεται με το φίδι. Στην περίπτωση αυτή, το "Ασκλ'" παράγεται από την Ασκάλαβο, που σημαίνει φίδι, σαύρα, ερπετό. Σύμφωνα με τον Πλούταρχο το «-ήπιος» είναι β' συνθετικό και παράγεται από τη λέξη ήπιος (Πλούτ. 2. 845).
Τι εστί όφις;
Η λέξη όφις είναι ομόριζη της λέξης οφθαλμός. Και οι δύο παράγονται από το θέμα *οπ- του οράω -ορώ: του βλέπω (Μέλλων ενεργ. Όπ-σομαι: όψομαι. Μέλλων παθ. Οπ-θήσομαι; οφθήσομαι, Αορ. παθ. ώφ-θην κλπ. Ο όφις απ' την οπ-ή του, οπ-τάζει (βλέπει). Είναι ο αόρατος προ-ορός (-φρουρός) του σπιτιού, ο άγρυπνος θυρα-ωρός (=θυρωρός) ώρα με ψιλή = φρουρά, φυλακή) και τιμα-ωρός; τιμωρός των εχθρών του οίκου.

Η παράδοση για το «φίδι-φυλακα» του σπιτιού, του ναού, του μύλου, της αποθήκης κ.λ.π., είναι πολύ παλαιά. Οι «θεές των όφεων» φυλάνε τις μινωικές αποθήκες των ανακτόρων της Κνωσού (εκεί βρέθηκαν), όπως το ίδιο φυλάει ο Σωσίπολις,