Σισέ: Το μέλλον θα δείξει…

Αινιγματικός εμφανίστηκε για άλλη μια φορά, σχετικά με το μέλλον του στην Ελλάδα, ο Τζιμπρίλ Σισέ...



Για τα δύο μεγάλα του πάθη, το ποδόσφαιρο και τα αυτοκίνητα, μίλησε ο Τζιμπρίλ Σισέ σε συνέντευξή του στο περιοδικό «4 Τροχοί». Ο Γάλλος άσος του «τριφυλλιού», αναφέρθηκε στην πρόκληση του ελληνικού πρωταθλήματος, αλλά απέφυγε να… ανοίξει τα χαρτιά του για το μέλλον.

Πώς δέχτηκαν τη μετακόμιση στην Ελλάδα οι δικοί σου άνθρωποι;

«Πρόκειται για το επάγγελμά μου. Πάντα προσπαθώ να επιλέγω πράγματα τα οποία κάνουν καλό στην καριέρα μου, και έτσι έπραξα και σε αυτήν την περίπτωση. Βέβαια, δίνω μεγάλη σημασία και στη γνώμη της οικογένειάς μου, η οποία τις περισσότερες φορές συμφωνεί με τις επιλογές μου».

Ποιο ήταν το κίνητρο για να έρθεις να εργαστείς στην Ελλάδα;

«Η πρόκληση να αγωνιστώ και πάλι σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις, όπως το Champions League αλλά και το Europa League, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην απόφασή μου, αφού με τον Παναθηναϊκό θα μπορούσα να ξαναζήσω τέτοιες στιγμές, αλλά και να δώσω και να προσφέρω και πάλι τις υπηρεσίες μου στην Εθνική Ομάδα της Γαλλίας. Πράγματα που έγιναν, δηλαδή».

Σε προέτρεψαν οι γονείς σου να γίνεις επαγγελματίας ποδοσφαιριστής ή είχαν άλλα σχέδια για το γιο τους;

«Απόλυτα! Πολλές φορές, μάλιστα, έκαναν απίστευτες θυσίες και υποχωρήσεις ώστε να καταφέρω να πραγματοποιήσω το όνειρό μου. Να φανταστείτε ότι, παρά το γεγονός ότι κατάγομαι από μουσουλμανική οικογένεια, η μητέρα μου δε δίστασε να με στείλει σε ηλικία έντεκα ετών στις ακαδημίες της Νιμ, όπου το σχολείο ήταν καθολικό... Ήταν πραγματικά μια δύσκολη αλλά και αποφασιστική κίνηση για το ποδοσφαιρικό μου μέλλον. Της είμαι ευγνώμων για αυτό!»

Πώς ξεκίνησες να παίζεις ποδόσφαιρο;

«Ξεκίνησα να παίζω ποδόσφαιρο σε ηλικία επτά ετών, όπως το κάνουν όλα τα παιδιά. Έξω, στους δρόμους, με τους φίλους μου. Ήταν το καλύτερο παιχνίδι για εμάς. Έπαιζα μπάλα όπως περπατούσα. Για μένα είχε την ίδια σημασία!»

Ποιος ήταν ο αγαπημένος σου ποδοσφαιριστής; Είχες κάποιον παιδικό ήρωα;

«Φυσικά, όλα τα παιδιά πιστεύω ότι έχουν κάποιον. Έτσι, λοιπόν, και για μένα, ο ήρωάς μου ήταν ένας πολύ μεγάλος επιθετικός της τότε εποχής, ο Ζαν-Πιερ Παπέν. Ακόμα και σήμερα αυτόν θεωρώ τον αγαπημένο μου ποδοσφαιριστή, αφού θεωρώ ότι είναι πολύ δύσκολο να βρεις έναν τέτοιο σκόρερ».

Τι χρειάζεται να έχεις για να γίνεις τοπ επιπέδου ποδοσφαιριστής; To ταλέντο και η σκληρή δουλειά είναι αρκετά; Τύχη;

«Δουλειά, δουλειά και πάλι δουλειά! Το ταλέντο, φυσικά, πρέπει να υπάρχει, αλλά μόνο με τη σκληρή προπόνηση και την επιθυμία να γίνεις «τοπ» φτάνεις σε κορυφαίο επίπεδο. Όσο για την τύχη, όχι. Στο ποδόσφαιρο ή είσαι καλός ή δεν είσαι. Δεν υπάρχει τύχη σε αυτό».

Παρ’ όλα αυτά, είχες δύο μεγάλες ατυχίες στην καριέρα σου. Πόσο δύσκολο ήταν να ανακάμψεις από τους σοβαρούς τραυματισμούς;

«Για να είμαι