Πόσα τελικά χρωστάμε ;

Υπάρχει η γλώσσα των αριθμών , που μπορεί να επικαθορίσει τις εξελίξεις και να ξεκαθαρίσει ...την πολιτική ατμόσφαιρα, που θα πρέπει να διασφαλίσει τις εξελίξεις υπέρ των Ελλήνων και όχι υπέρ των πιστωτών ή των Ηπειρωτικών Δυνάμεων της Ευρώπης .
Μπορεί να τίθεται ως προϋπόθεση έναντι όλων η ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου, αλλά τα κόμματα και το Κοινοβούλιο, αν θέλουν τουλάχιστον να αποφύγουν την αποσταθεροποίηση στην Ελλάδα και προφανώς και σε βάρος τους, θα πρέπει να περιγράψουν την ουσία των πραγμάτων και όχι ανόητες διεξόδους όπως η γενική εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, η εξαθλίωση του βιοτικού επιπέδου και η εμπέδωση της φοροδιαφυγής, της ύφεσης και της ανεργίας που από το 2010, είναι οι μόνοι στόχοι που επιτυγχάνονται.
Σύμφωνα με απολύτως αξιόπιστο υπολογισμό τα δάνεια της Ελλάδος , μαζί με τους τόκους, για την περίοδο 1975-2010 , αγγίζουν τα 328,5 δις ευρώ. Από αυτά τα 197,9 δις αφορούν την πληρωμή τόκων, ενώ τα 130, 6 δις ευρώ αποτελούν το καθαρό χρέος. Πέραν της ραγδαίας αύξησης των δανείων , που με τις επιλογές τους, φορτώνουν την χώρα οι κυβερνήσεις Παπανδρέου, η σχέση τόκων – κεφαλαίων είναι τέτοια ώστε οι ίδιοι οι αριθμοί επιβάλουν αναδιαπραγμάτευση.
Αυτή δεν μπορεί να γίνει κάποτε αλλά τώρα ή σε πολύ λίγο και τουλάχιστον πριν την εφαρμογή του Μεσοπρόθεσμου, την συγκρότηση δεύτερης επαίσχυντης Δανειακής Σύμβασης και του «δρόμου χωρίς γυρισμό», που συμβολίζει και πραγματώνει το Μνημόνιο 2. Φυσικά οι Ευρωπαίοι δεν δείχνουν καμία διάθεση να διαπραγματευθούν με την Ελλάδα, αλλά και η Ελλάδα δεν έχει κανένα λόγο να αποδεχθεί τον αφανισμό της, υπέρ των πιστωτών της, που από εταίροι μετατρέπονται σε αποικιοκράτες. Άλλωστε στους υψηλούς τόκους εμπεριέχεται το ρίσκο και το ρίσκο μοιράζεται…

newscode.gr