Ποιος και τι ήταν πραγματικά ο αγιοποιημένος γέροντας Παΐσιος

Πρόκειται για ένα αγιορείτη μοναχό που πέθανε στις μέρες μας (1994). Το όνομά του ήταν...
Αρσένιος Εζνεπίδης, πρόσφυγας από τη Μικρά Ασία που χάρη στην προσωπικότητά του και στην πίστη ότι κάνει θαύματα προτάθηκε να καταταγεί στα δίπτυχα της Ορθόδοξης Εκκλησίας ως Αγιος.

Ο Γέρων Παΐσιος γεννήθηκε στην Καππαδοκία της Μικράς Ασίας το 1924 και η οικογένεια Εζνεπίδη, μαζί με τα καραβάνια των προσφύγων, έφτασε στον Αγιο Γεώργιο στον Πειραιά και στη συνέχεια πήγε στην Κέρκυρα, όπου και διέμεινε προσωρινά στο Κάστρο. Από μικρός ο Αρσένιος συνεχώς είχε μαζί του ένα χαρτί, στο οποίο σημείωνε τα θαύματα του Αγίου Αρσενίου. Εδειχνε ιδιαίτερη κλίση προς τον μοναχισμό και διακαώς επιθυμούσε να μονάσει. Οι γονείς του χαριτολογώντας, του έλεγαν «βγάλε πρώτα γένια και μετά θα σε αφήσουμε», όπως διαβάζουμε στην επίσημη βιογραφία του.

Ο πατέρας Παΐσιος πρώτη φορά εισήλθε στο Αγιο Ορος για να μονάσει το 1949, πήρε το όνομα Παΐσιος και ξεχώρισε για την εργατικότητά του, τη μεγάλη αγάπη και κατανόηση που έδειχνε για τους «αδελφούς» του, την πιστή υπακοή στο γέροντά του, την ταπεινοφροσύνη του, αφού θεωρούσε εαυτόν κατώτερο όλων των μοναχών στην πράξη.

Ο φιλάσθενος μοναχός

Στο διάστημα που παρέμεινε εκεί, και συγκεκριμένα το 1966, ασθένησε σοβαρά και εισήχθη στο Νοσοκομείο Παπανικολάου. Επέστρεψε στο Άγιο Όρος μετά την ανάρρωσή του και το 1967 μετακινήθηκε στα Κατουνάκια, και συγκεκριμένα στο Λαυρεώτικο κελί του Υπατίου.

Από τότε άρχισε να δέχεται πολλές επισκέψεις. Ήδη το όνομά του έχει αρχίσει να γίνεται αρκετά γνωστό μακριά από το Όρος και κάθε λογής βασανισμένοι άνθρωποι οδηγούνταν σε αυτόν, μαθαίνοντας για ένα χαρισματικό μοναχό που ονομάζεται Παΐσιος. Το επόμενο έτος μεταφέρεται στη Μονή Σταυρονικήτα. Βοηθάει σημαντικά σε χειρωνακτικές εργασίες, συνεισφέροντας στην ανακαίνιση του μοναστηριού.

Από την εποχή που εγκαταστάθηκε στην Παναγούδα πλήθος λαού τον επισκεπτόταν. Ήταν μάλιστα τόσο το πλήθος ώστε να υπάρχουν και ειδικές σημάνσεις που επεσήμαναν τον δρόμο προς το κελί του, ώστε να μην ενοχλούν οι επισκέπτες τους υπολοίπους μοναχούς. Οι πιστοί αρχίζουν να πιστεύουν ότι κάνει θαύματα.

Μετά το 1993 παρουσιάζει αιμορραγίες, γίνεται διάγνωση για όγκο στο παχύ έντερο και τελικά ο Γέροντας Παΐσιος απεβίωσε την Τρίτη 12 Ιουλίου 1994 και ενταφιάστηκε στο Ιερό Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης. Έκτοτε, κάθε χρόνο στις 11 προς 12 Ιουλίου, στην επέτειο κοιμήσεως του Γέροντος, τελείται αγρυπνία στο Ιερό Ησυχαστήριο, με συμμετοχή χιλιάδων πιστών.

Ο Γέροντας Παΐσιος έγραψε 4 βιβλία, τα οποία έχουν εκδοθεί από το Ιερόν Ησυχαστήριον «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος» (Σουρωτή Θεσσαλονίκης). Τα βιβλία αυτά τιτλοφορούνται Ο Αγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης (1991), Ο Γέρων Χατζη-Γεώργης ο Αθωνίτης, 1809-1886 (1986), Αγιορείται Πατέρες και Αγιορείτικα (1993), Επιστολές (1994).

Φήμη, προφητείες, θαύματα

Η φήμη του Γέροντα Παΐσιου του Αγιορείτ