Οι βασικοί άξονες του αναπτυξιακού πλάνου έως το 2020

Οι βασικοί άξονες του αναπτυξιακού πλάνου που καταρτίζει η κυβέρνηση έως το 2020 τέθηκαν..
σε ευρεία σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο υπουργείο Οικονομικών. Στόχος της κυβέρνησης είναι η αλλαγή του αναπτυξιακού μοντέλου, ώστε αυτό να στηρίζεται στην προσέλκυση ξένων επενδύσεων σε παραγωγικούς τομείς της οικονομίας και στην τόνωση των εξαγωγών, με αποτέλεσμα την ενίσχυση της απασχόλησης και τη βελτίωση της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους. Κομβικής σημασίας είναι ο ανασχεδιασμός του ΕΣΠΑ και οι προτεραιότητες για το νέο κοινοτικό πακέτο στήριξης 2014-2020.

Πώς θέλουμε να είναι η οικονομία το 2020 (με βάση τα μακροοικονομικά στοιχεία), με ποιον τρόπο θα φτάσουμε στην ανάπτυξη (ποιοι κλάδοι «θα σύρουν το κάρο» στη μεταμνημονιακή Ελλάδα) και πώς θα συνδυαστούν αυτά με βάση το ΕΣΠΑ και το νέο κοινοτικό πλαίσιο στήριξης 2014- 2020, είναι τα τρία βασικά ερωτήματα που τέθηκαν στο τραπέζι, σύμφωνα με τον υπουργό Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας και τον υπουργό Ανάπτυξης, Κωστή Χατζηδάκη.

Στη σύσκεψη συμμετείχαν επίσης ο υπουργός αναπληρωτής Οικονομικών, Χρήστος Σταϊκούρας, ο γενικός γραμματέας Δημοσίων Επενδύσεων και ΕΣΠΑ, Γιώργος Γιαννούσης, ο επικεφαλής του ΚΕΠΕ, Παναγιώτης Κορλίρας, ο αντιπρόεδρος του ΙΟΒΕ, Ραφαήλ Μωυσής και ο υπεύθυνος ερευνών του Ιδρύματος, Άγγελος Τσακανίκας.

Από τους παραβρισκόμενους ζητήθηκε να καταθέσουν ολοκληρωμένα σχέδια και προτάσεις για την κατάρτιση του Εθνικού Σχεδίου και αποφασίστηκε να ανατεθεί στο ΚΕΠΕ και στο ΙΟΒΕ η διενέργεια ολοκληρωμένης μελέτης (με 5μηνο ορίζοντα για την ολοκλήρωσή της), ενώ αμέσως μετά θα ακολουθήσει διαβούλευση με τα πολιτικά κόμματα.

Η μελέτη θα συμπεριλάβει παλαιές και νέες προτάσεις και σχέδια για επενδύσεις σε παραγωγικούς τομείς, που θα μπορούσαν να δώσουν ώθηση στην ελληνική οικονομία να κινηθεί με υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, πάνω από 3% όπως απαιτεί το Μνημόνιο, τα επόμενα χρόνια.

Βάση της συζήτησης θεωρούνται υπάρχουσες μελέτες, όπως αυτές του ΚΕΠΕ και του ελληνικού γραφείου της McKinsey, που θέτουν σε πρώτο πλάνο τους εξής στόχους:

- Αύξηση της παραγωγικότητας κατά 20%
- Ετήσια ανάπτυξη 3%, έναντι στόχου 1,5%
- Φορολογικά έσοδα 7 δισ. ευρώ ετησίως
- Όφελος 16,5 δισ. ευρώ στο εμπορικό ισοζύγιο της χώρας.

Σύμφωνα με τις υπάρχουσες μελέτες, το βάρος θα πρέπει να δοθεί στους εξής τομείς:

- Ενέργεια. Η Ακαθάριστη Προστιθέμενη Αξία της ενέργειας μπορεί να αυξηθεί κατά 9 δισ. ευρώ και να δημιουργηθούν 80.000 θέσεις εργασίας. Στόχος είναι να καταστεί η Ελλάδα διεθνής ενεργειακός κόμβος με τη διέλευση αγωγών μεταφοράς φυσικού αερίου.

- Τουρισμός. Μπορεί να προσφέρει 18 δισ. ευρώ Ακαθάριστη Προστιθέμενη Αξία και 220.000 θέσεις εργασίας. Αναγκαία θεωρείται η ποιοτική αναβάθμιση του προϊόντος «ήλιος και θάλασσα» και της επέκτασής του με κρουαζιέρες, θαλάσσιο τουρισμό, Περιοχές Ολοκληρωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης, παραθεριστικές κατοικίες, μαρίνες, λιμάνια για κρουαζιερόπλοια. Προτεραιότητα πρέπει να δοθεί σε χώρες όπως: Ηνωμένο Βασίλειο, Γερμανία, Σκανδιναβία, Ιταλία, Γαλλία, Ολλανδία. Στρατηγικές διείσδυσης απαιτούνται σε αγορές, όπως οι ΗΠΑ, η Ρωσία και η Κίνα. Ενώ, είναι αναγκαία η ίδρυση Τριτοβάθμιας Σχολής Τουρισμού.

- Αγροτική παραγωγή. Ο αγροτικός τομέας μπορεί να αυξήσει την Ακαθάριστη Προστιθέμενη Αξία του κατά 5 δισ. ευρώ και κατά 120.000 τις θέσεις εργασίας. Πιθανές προτεραιότητες μπορεί να είναι η δημιουργία στρατηγικής για προϊόντα Προστασίας Ονομασίας Προέλευσης. Απαιτείται στροφή σε μεγαλύτερες μονάδες και σε υψηλότερη παραγωγικότητα μέσω της αναδιανομής της καλλιεργήσιμης γης προς όφελος συγκεκριμένων προϊόντων. Συνιστάται η ίδρυση νέου οργανισμού τυποποίησης και πιστοποίησης για αγροτικά προϊόντα και μεθόδους (βιολογική γεωργία).

- Μεταποίηση τροφίμων. Ο κλάδος είναι δυνατό να προσφέρει επιπλέον Ακαθάριστη Προστιθέμενη Αξία 6 δισ. ευρώ και 140.000 θέσεις εργασίας. Πρέπει να καθοριστούν εξωτερικές αγορές- στόχοι, να δημιουργηθεί ένας παγκόσμια αναγνωρισμένος μηχανισμός πιστοποίησης πρωτότυπων ελληνικών προϊόντων, να αναπτυχθούν 4-6 σύγχρονες μονάδες μεταποίησης και συσκευασίας και να ιδρυθεί «Εταιρεία Ελληνικών Τροφίμων» (ιδιωτική ή ΣΔΙΤ) που να εξασφαλίζει την πρόσβαση σε ξένες αγορές.

- Διεθνές εμπόριο. Είναι δυνατόν να δώσει Προστιθέμενη Αξία 4 δισ. ευρώ. Στόχος είναι να χαρακτηριστούν οι αστικές και μη περιοχές για εμπορική χρήση με την απελευθέρωση διάθεσης προϊόντων, να δημιουργηθούν μεγαλύτερες μονάδες μέσω συγχωνεύσεων και εξαγορών και να μειωθούν οι στρεβλώσεις στην αγορά εργασίας και στις μεταφορές.

- Ναυτιλία. Το υπουργείο Οικονομικών σχεδιάζει την προσέλκυση, αλλά και επιστροφή, ναυτιλιακών επενδύσεων και ήδη έχουν αρχίσει συζητήσεις με την Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών.

- Νέες τεχνολογίες. Οι ελληνικές εταιρίες που εξειδικεύονται στην πληροφορική, τις τηλεπικοινωνίες και τις νέες τεχνολογίες, θεωρούνται ένα τμήμα της ελληνικής αγοράς με πολύ σοβαρές δυνατότητες για διεθνή επέκταση.

- Τράπεζες. Με την ολοκλήρωση της ανακεφαλαιοποίησης και της αναδιάταξης μέσω των συγχωνεύσεων και των εξαγορών, ο τραπεζικός κλάδος θα είναι σε θέση να βοηθήσει σημαντικά στην αναπτυξιακή πορεία τα επόμενα χρόνια, παρέχοντας επαρκή ρευστότητα που είναι απαραίτητη για την επιχειρηματική δράση.

Παράλληλα, με βάση την έκθεση της McKinsey, η Ελλάδα μπορεί να αναπτύξει 10 ακόμη κλάδους, που θα μπορούσαν να προσφέρουν νέες ευκαιρίες και να παράγουν πλούτο 7 δισ. ευρώ και 70.000 θέσεις εργασίας. Πρόκειται για τους τομείς: Διαχείριση αποβλήτων, Παραγωγή γενόσημων φαρμάκων, Ιατρικός τουρισμός, Ιχθυοκαλλιέργειες, Εξειδικευμένες κατηγορίες τροφίμων, Φροντίδα για την τρίτη ηλικία, Κέντρα περίθαλψης για τους χρόνια ασθενείς, Ε-health έρευνα στον τομέα της υγείας, Περιφερειακοί διαμετακομιστικοί κόμβοι και Ανάπτυξη προγραμμάτων κλασικών σπουδών.

ΑΠΕ