Ο ροκάς που έγινε... χάι τεκ μητροπολίτης

Κάποτε τον συγκινούσαν τα ροκ ακούσματα και οι πρωταγωνιστικοί ρόλοι στο σανίδι. Μέχρι που...
τον κέρδισε η Εκκλησία. Ο μητροπολίτης του Πίτσμπουργκ Σάββας Ζεμπίλλας υπήρξε «ανήσυχο» πνεύμα. Στα φοιτητικά του χρόνια διετέλεσε τραγουδιστής ροκ συγκροτήματος. Υστερα, δοκίμασε με επιτυχία το υποκριτικό του ταλέντο ως ηθοποιός στις παραστάσεις του πανεπιστημίου. Σήμερα, στα 55 του, δηλώνει πως δεν μετανιώνει για τις επιλογές του και συνεχίζει να ακούει την αγαπημένη του μουσική, κάτι που τον κάνει ιδιαίτερα αγαπητό στη νεολαία.

Κρατώντας το iPad στο χέρι, γυρίζει από ενορία σε ενορία και μιλάει με τον κόσμο, όχι μόνο για τον λόγο του Θεού, αλλά και για? μουσική, σινεμά και ό,τι άλλο απασχολεί τους νέους. Την ίδια στιγμή, οι φίλοι του στο Facebook πλησιάζουν τους 5.000, γεγονός που τον χαροποιεί όπως λέει στο «Εθνος της Κυριακής» αφού με τον τρόπο αυτό μπορεί να περάσει τα μηνύματα που θέλει στα νέα παιδιά.

Ο Σάββας Ζεμπίλλας γεννήθηκε το 1957 στο Γκάρι της Ιντιάνα, πόλη που κατατάσσεται ανάμεσα στις πιο επικίνδυνες των ΗΠΑ. Εκεί μεγάλωσε μαζί με τα 5 αδέλφια του. Ηταν το δεύτερο από τα 6 παιδιά του Σκευοφύλακα και της Σταματίας Ζεμπίλλα, οι οποίοι μετανάστευσαν από την Κάλυμνο και άνοιξαν παντοπωλείο.

Την εποχή που τελείωνε το σχολείο και ήρθε η ώρα των σπουδών, σχεδίαζε ήδη την «απόδρασή» του από την πόλη που μεγάλωσε, επιλέγοντας να φοιτήσει σε κολέγιο του Μέιν, παρότι είχε ήδη γίνει δεκτός σε κολέγια κοντά στο πατρικό του. Η επιλογή του χαρακτηρίστηκε από την επιθυμία του να φύγει μακριά αλλά και την? τύχη: Επέλεξε τον φοιτητικό προορισμό του τοποθετώντας μια πυξίδα πάνω σε έναν χάρτη.

Επιστρέφοντας από το Μέιν, μαζί με την παρέα του φτιάχνουν το συγκρότημα Mick and the Malignants, επηρεασμένοι από ροκ θρύλους της εποχής όπως οι Ramones και οι Sex Pistols. «Παίζαμε το κάθε τραγούδι σαν να ήταν το τελευταίο», λέει σήμερα ο μητροπολίτης ενώ θυμάται πως όλα τα σόου του συγκροτήματος «έκλειναν» με την πανκ εκδοχή του κομματιού των Who «The kids are alright».

Επειτα θέλησε να ασχοληθεί με την ηθοποιία. Αν και οι γονείς του τον προόριζαν για γιατρό ή δικηγόρο προτίμησε να δοκιμαστεί στο σανίδι του πανεπιστημίου, παίζοντας πρωταγωνιστικούς ρόλους σε κλασικές παραστάσεις όπως το «Ξυπόλητοι στο Πάρκο» αλλά και το «Ιησούς Χριστός σούπερσταρ», όπου ενσάρκωσε τον Πόντιο Πιλάτο.

«Οσο θυμάμαι τον εαυτό μου παιδί, με ενδιέφερε πάντοτε η μουσική και ακόμη με ενδιαφέρει. Μικρός ήθελα να γίνω αρχαιολόγος και συγγραφέας. Στο κολέγιο φτιάξαμε το συγκρότημα όπου εγώ τραγουδούσα. Η μουσική που παίζαμε ήταν ροκ του '60».

Αργότερα θέλησε να αποτραβηχτεί. «Πήγα σε μοναστήρια. Ηθελα να ζήσω την απλή ζωή. Εμεινα δύο μήνες στο Αγιο Ορος, έναν μήνα στην Πάτμο, τέσσερις μήνες στην Κάλυμνο». Ο ίδιος θυμάται έναν μοναχό στο Αγιο Ορος να τον ρωτάει αν έχει κάνει διανοητικές «αμαρτίες» ρωτώντας συγκεκριμένα αν έχει διαβάσει Νίτσε, Μαρξ και αν ακούει... Beatles!

«Ούτε 40 ημέρες δεν είχαν πε