Ο Μαρτάκης και η προδοσία

Ο Κώστας Μαρτάκης έδωσε άλλη μια συνέντευξη... σε γνωστό Life Style περιοδικό και μίλησε για τις καλλιτεχνικές ανησυχίες του.

Φυσικά και όχι, για τα προσωπικά του μίλησε το παιδί και για μια «προδοσία» που έζησε από σύντροφό του.

Προδόθηκες ποτέ από σχέση σου;

Ναι. Μία φορά μου συνέβη, αλλά ήταν πολύ έντονο. Στα 19 μου, όταν εγώ ήμουν πάρα πολύ ερωτευμένος με μια κοπέλα και ενώ είχαμε ήδη σχέση για κάποιους μήνες, κατάλαβα –χωρίς να το δω ποτέ με τα μάτια μου– ότι είχε ταυτόχρονα ερωτική σχέση και με κάποιον από τους καλούς μου φίλους.

Πώς το κατάλαβες;

Δεν ήταν δύσκολο. Όταν κάποιος άλλος σου πει «πρόσεξε, γιατί μπορεί να συμβαίνει αυτό» και ξεκινήσεις να αναρωτιέσαι αν είναι όντως αλήθεια –όσο ερωτευμένος και να είσαι–, στο τέλος τα αντιλαμβάνεσαι όλα. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τη στιγμή που είχα πάρει τηλέφωνο την κοπέλα μου, της είπα «πού είσαι, μωρό μου;», εκείνη μου απάντησε «για καφέ με την τάδε φίλη μου» και αμέσως μετά πήρα τηλέφωνο τον κολλητό μου και ο ήχος στο τηλέφωνο ήταν ίδιος με αυτόν του τηλεφωνήματος στην κοπέλα μου. Σαν να ήταν κάπου μαζί. Μετά δεν ήταν δύσκολο να διασταυρώσω την αλήθεια. Φυσικά, η κολλητή της, όταν την πήρα αμέσως τηλέφωνο για να της πω να μου τη δώσει να της μιλήσω γιατί «δεν είχε καλό σήμα στο κινητό της και δεν μπορούσα να τη βρω», βρισκόταν κάπου αλλού, έχασε τα λόγια της, προσπάθησε να την καλύψει, αλλά η αλήθεια ήταν πια δεδομένη. Βέβαια, δεν μου το παραδέχτηκε ποτέ κανείς από τους δύο. Και ξέρεις, όταν είσαι 19 χρόνων και σου συμβαίνει κάτι τέτοιο, χάνεις τον κόσμο σου, πληγώνεσαι, νομίζεις ότι όλα θα είναι έτσι και στο μέλλον.

Δεν είχες αντιληφθεί κάτι μέχρι τότε;

Όταν είσαι φίλος με κάποιον και μπορεί, λόγω παρέας ή συμπάθειας, να χαϊδέψει τα μαλλιά της συντρόφου σου, δεν σου περνάει από το μυαλό ότι μπορεί να υπάρχει κάτι ερωτικό – και δεν πρέπει. Σκέψου ότι την κοπέλα του κολλητού μου, με τον οποίο είμαστε φίλοι από μωρά, την έχω αγκαλιά, την προστατεύω, της δείχνω αγάπη, χωρίς όμως να υπάρχει κάτι ερωτικό μεταξύ μας, γιατί την έχω σαν αδελφή μου.

Πιο πολύ είχες πληγωθεί τότε από τη σύντροφό σου ή από το φίλο σου;

Από το φίλο μου! Δεν ήταν ανάμεσα στους 2-3 σταθερούς κολλητούς μου, αλλά ήμασταν φίλοι από το γυμνάσιο.Πίστευα πως η φιλία μας ήταν πιο πάνω από καθετί ερωτικό, αλλά δυστυχώς έπεσα έξω. Η σύντροφός μου με έπαιρνε μετά τηλέφωνο για να μου εξηγήσει δήθεν ότι έγινε λάθος, ενώ εκείνος ούτε καν τόλμησε να μου μιλήσει. Πάλι καλά, γιατί αν τον συναντούσα ξαφνικά μπροστά μου θα τον είχα σκοτώσει! Απ’ ό,τι έμαθα αργότερα, σταμάτησαν να έχουν επαφή μεταξύ τους λίγες εβδομάδες μετά. Φυσικό ήταν. Όταν κάτι είναι «άρρωστο» από την αρχή, κάποια στιγμή καταρρέει. Τώρα μπορεί να σ’ το περιγράφω όλο αυτό και να χαμογελάω, αλλά τότε ένιωθα σαν χαμένος! Προσπάθησα να δικαιολογήσω και τους δύο, αλλά καθετί ήταν λίγο μπροστά στον πόνο που μου προκάλεσαν.

Ξαναμιλήσατε από