Γιατί φοβάται ο σκύλος μας;

Πολλές φορές βλέπουμε τον σκύλο μας να συμπεριφέρεται πολύ περίεργα και χωρίς να βλέπουμε με την πρώτη ματιά την αιτία...

Στην συνέχεια βλέπουμε ότι διαφορετική και περίεργη συμπεριφορά του οφείλεται σε συγκεκριμένα αντικείμενα ή συγκεκριμένους ανθρώπους ή ακόμα και σε συγκεκριμένες τοποθεσίες.
Πρόκειται για φοβίες που βιώνει το σκυλάκι μας οι οποίες προκλήθηκαν από το παρελθόν.

Αυτό που πρέπει να αναφέρουμε εδώ είναι ότι, ο σκύλος μπορεί να συγκρατήσει διάφορες εικόνες καλές ή κακές. Υπάρχουν αποθηκευμένες εικόνες που περνάνε μπροστά του κάθε φορά που το βιώνει ξανά. Φοβίες υπάρχουν πολλές και διαφορετικές. Τις περισσότερες φορές προέρχεται από κάτι που επέφερε βία στον σκύλο είτε σωματική είτε ψυχολογική.

Ένα παράδειγμα αφορά ένα κουταβάκι το οποίο γεννήθηκε σε ένα σπίτι που δυστυχώς οι ιδιοκτήτες δεν το ήθελαν. Όπου το έβλεπαν στην αυλή το έτρεχαν με τη σκούπα και το κτυπούσαν. Το κουταβάκι αργότερα υιοθετήθηκε από κάποιους πολύ φιλόζωους ανθρώπους και το λάτρευαν. Χωρίς να γνωρίζουν όμως την ψυχολογική και σωματική βία που υπέστηκε το σκυλάκι, η κυρία πήρε μια μέρα την σκούπα για να σκουπίσει και ξαφνικά το σκυλάκι πανικοβλήθηκε και έτρεξε μακριά.

Αυτό είναι ένα παράδειγμα που μας δείχνει πως ήρθαν οι εικόνες στο μυαλό του.

Όσο περίεργο και να μας φαίνεται, οι φοβίες αυτές δεν απαιτούν πάντα εσκεμμένη βία.

Θα εξηγήσουμε με ένα άλλο παράδειγμα.

Ένας σκύλος που μεγάλωνε στην αυλή ενός σπιτιού και οι ιδιοκτήτες του ήταν πολύ καλοί είχαν όμως παραλείψει κάτι. Μια μέρα που έβρεχε πολύ δυνατά ο σκύλος ήταν όπως κάθε φορά μέσα στο σπιτάκι του, όμως κάτι διαφορετικό συνέβαινε, ήταν η πρώτη φορά στη ζωή του που άκουγε βροντές..! Οι ιδιοκτήτες προφανώς δεν συνειδητοποίησαν το φόβο που ένιωθε ο σκύλος τους. Από τότε ο σκύλος αυτός κάθε φορά που ακούει βροντές ή παρόμοιους δυνατούς ήχους πανικοβάλλεται και τρέμει.

Δώσαμε δύο διαφορετικά παραδείγματα, το ένα παράδειγμα έδειχνε την σωματική και ψυχολογική βία που ασκούσαν οι «άνθρωποι» στο κουτάβι και το δεύτερο παράδειγμα ήταν η αμέλεια των ιδιοκτητών. Το αποτέλεσμα όμως είναι το ίδιο.

Οι ιδιοκτήτες στην δεύτερη περίπτωση παρόλο που δεν ήθελαν το κακό του παράβλεψαν την ψυχολογία του με αποτέλεσμα να του προκαλέσουν μια φοβία.

Αυτό που θα μπορούσαν να κάνουν είναι να τον είχαν μαζί τους τις ώρες εκείνες, αυτό θα τον έκανε να νιώσει ασφαλής και να του μιλούσαν δείχνοντας του πως δεν συμβαίνει τίποτα.

Υπάρχουν πολλά ακόμη παραδείγματα που μπορούμε να διακρίνουμε καθαρά τις φοβίες. Ένα παράδειγμα που όλοι έχουμε δει, μπορεί ένας ηλικιωμένος κύριος να κτύπησε ή να φόβισε με κάποιο τρόπο έναν σκύλο, ο σκύλος κρατάει την εικόνα και όπου συναντήσει ηλικιωμένο κύριο με κοινό παρουσιαστικό (πχ μπαστούνι) αρχίζει να γαβγίζει.

Εδώ είναι η στιγμή που πρέπει να θυμηθούμε ότι τα ζώα είναι ακριβώς όπως τα παιδιά μας. Όπως δεν μπορούμε να παραβλέψουμε την