ΔΕΙΤΕ: Όταν οι γυναίκες βγαίνουν στους δρόμους

Ο φεμινισμός έδωσε τις μάχες του κατά τα προηγούμενα χρόνια και πέτυχε τους δίκαιους σκοπούς του...
δικαίωμα ψήφου στη γυναίκα, ίσα δικαιώματα αντρών και γυναικών και πολλά ακόμα.

Δεν έμεινε ωστόσο εκεί. Ο γυναικείος ακτιβισμός καλά κρατεί στις κοινωνίες μας, συνεχίζοντας να μάχεται για όλα εκείνα τα θέματα που τείνει να «ξεχνά» ο ανδροκρατούμενος κόσμος.

Ας δούμε λοιπόν μερικά από τα ορόσημα του γυναικείου κινήματος...

Η κίνηση για το δικαίωμα ψήφου

Μια από τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας του κινήματος για τη γυναικεία ψήφο διοργανώθηκε μία ακριβώς μέρα πριν ο Woodrow Wilson ορκιστεί πρόεδρος των ΗΠΑ το 1913. Κάπου 5.000-8.000 σουφραζέτες πέρασαν υπερήφανα μπροστά από τον Λευκό Οίκο, όχι ωστόσο χωρίς παρατράγουδα: παρά το γεγονός ότι οι διοργανώτριες Alice Paul και Lucy Burns είχαν άδεια για τη μεγαλειώδη πορεία, πολλές διαδηλώτριες δέχθηκαν επίθεση από το κομμάτι του πλήθους που δεν έβλεπε με καλό μάτι τα πολιτικά δικαιώματα της γυναίκας. Κι ενώ πολλές συμμετέχουσες προπηλακίστηκαν ή υπέστησαν σωματική βία, η δημόσια κατακραυγή της επίθεσης μεταφράστηκε σε συμπαράσταση στον δίκαιο γυναικείο αγώνα...

Ώρα να κάψουμε τα σουτιέν

Η θρυλική κίνηση διαμαρτυρίας που διοργανώθηκε από το δεύτερο κύμα φεμινισμού στις 7 Σεπτεμβρίου 1968 έμεινε στην Ιστορία: 400 γυναίκες παραβρέθηκαν στην παρέλαση «Miss America» στο Atlantic City για να εκφράσουν την αντίθεσή τους στην εμπορευματοποίηση του γυναικείου σώματος και στα στάνταρ ομορφιάς που προκρίνονταν στην κοινωνία. Καθώς η παρέλαση εξελισσόταν, οι φεμινίστριες έκαναν τη δική τους πορεία, πετώντας στον «κάδο ελευθερίας» όλα εκείνα τα σύμβολα που καταπίεζαν τη γυναικεία εικόνα: γόβες, μέικ-απ, κορσέδες και σουτιέν. Κι ενώ ο θρύλος θέλει στο τέλος ο κάδος να λαμπαδιάζει, τροφοδοτώντας τον μύθο του καμένου σουτιέν, η διαμαρτυρία κύλησε ήσυχα και χωρίς φωτιές...

Η κατάληψη στο περιοδικό «Ladies' Home Journal»

Ιδιαίτερα ενοχλημένες από τον τρόπο που το ανδροκρατούμενο περιοδικό «Ladies' Home Journal» σκιαγραφούσε την εικόνα της γυναίκας, μια ομάδα από 100 ακτιβίστριες όρμησαν στα γραφεία του στις 18 Μαρτίου 1970. Η κατάληψη κράτησε μόλις 11 ώρες, η συμβολική της κίνησης ωστόσο ήταν δυνατότερη: ο διευθυντής σύνταξης του περιοδικού John Mack Carter συμφώνησε τελικά να φιλοξενήσει στο τεύχος Αυγούστου τις απόψεις των φεμινιστριών. Όπως και έγινε...

Οι πορείες για ίσα δικαιώματα

Η δεκαετία του '70 χαρακτηρίστηκε από τον αγώνα του φεμινιστικού κινήματος για ίσα δικαιώματα αντρών και γυναικών. Γεγονός που σήμερα φαίνεται αυτονόητο, 40 χρόνια ωστόσο πριν τα πράγματα δεν ήταν ακριβώς έτσι. Ψηφισμένη στο Κογκρέσο το 1972, η Τροποποίηση για Ίσα Δικαιώματα έδινε σε 38 πολιτείες μια αβάντα 10 χρόνων να συμμορφωθούν με τους νέους κανονισμούς. Κάποιες πολιτείες ωστόσο, όπως το Illinois, αρνούνταν πεισματικά να δώσουν στη γυναίκα τη θέση που της άξιζε. Ήταν λοιπόν ώρα να δράσει η φεμινιστική οργάνωση NO