ΔΕΙΤΕ: Οι 10 πιο περίεργες τελευταίες επιθυμίες της Ιστορίας

Οι περισσότερες διαθήκες, ρητές ή γραπτές, συντάσσονται για να ...
διευθετηθούν οι οικονομικές εκκρεμότητες εκείνου που ετοιμάζεται να αποχαιρετίσει τον μάταιο τούτο κόσμο. Όχι όμως όλες: Κάποιοι απρόβλεπτοι –μέχρι την τελευταία τους ανάσα- άνθρωποι αποφάσισαν να πουν την τελευταία λέξη για να κάνουν πολιτικό σχόλιο, να αναιρέσουν τα κατορθώματα μιας ολόκληρης ζωής ή απλώς να αποδείξουν ότι ακόμη και λίγο πριν το «τούνελ», μπορούν να κάνουν πλάκα.
Βιργίλιος

Χρονολογία θανάτου: 10π.Χ.
Τελευταία επιθυμία: «Κάψτε την Αινειάδα!»
Ο φημισμένος ποιητής της Ρωμαϊκής εποχής έγινε γνωστός κυρίως χάρη στην Αινειάδα του, το ρωμαϊκό έπος που υπήρξε για την Ρώμη ό,τι τα ομηρικά έπη για την Ελλάδα. Το έργο του Ομήρου χωρίστηκε σε 24 ραψωδίες. Ο Βιργίλιος, λοιπόν, δεν θα καταδεχόταν τίποτα λιγότερο από το ίδιο μέγεθος έργου. Επομένως, όταν κατάλαβε ότι ο θάνατος έρχεται, αλλά εκείνος είχε ολοκληρώσει μόλις τα 12 μέρη της Αινειάδας, άφησε εντολές να κάψουν το έργο του. Όταν το πληροφορήθηκαν οι φίλοι του, έβαλαν τα δυνατά τους για να αποτρέψουν την «τραγωδία» και ευτυχώς για την ρωμαϊκή και την παγκόσμια συγγραφική παράδοση, τα κατάφεραν.
Ουίλιαμ Σαίξπηρ

Χρονολογία θανάτου: 1616
Τελευταία επιθυμία: Να δοθεί στην σύζυγό του το «δεύτερο καλύτερό του κρεβάτι»
Αυτή η τελευταία εντολή του μεγάλου δραματουργού έχει προκαλέσει πολλές υποψίες για την σχέση του με την σύζυγό του Anne Hathaway. Κι αυτό γιατί όχι μόνο ήταν μία ασυνήθιστη επιθυμία, αλλά γιατί αποτέλεσε ολοφάνερη προσθήκη της τελευταίας στιγμής στην διαθήκη του. Βέβαια, για τα δεδομένα της εποχής δεν ήταν παράξενο να ασχολείται κάποιος με την κληροδότηση ενός κρεβατιού (τα καλά κρεβάτια ήταν πολύτιμα αντικείμενα), αλλά η εντολή του αποδείχθηκε και μεταφορική, καθώς όταν πέθανε η σύζυγός του, δεν επιτράπηκε το σώμα της να ταφεί στο ίδιο σημείο με τον Σαίξπηρ.
Τσαρλς Ντίκενς

Χρονολογία θανάτου: 1870
Τελευταία επιθυμία: Όσοι θρηνήσουν στην κηδεία του «να μην φορούν φουλάρι, μανδύα, μαύρο παπιγιόν, πλατύγυρο καπέλο ή άλλη παρόμοια αποκρουστική ανοησία».
Μάλλον ο Ντίκενς είχε σκηνοθετήσει πολύ προσεκτικά την κηδεία του, καθώς εκτός από τα παραπάνω, ζήτησε η τελετή να μην είναι δημόσια και το μέρος και η ώρα να μείνουν κρυφά. Ζήτησε επίσης να είναι μια φθηνή και λιτή κηδεία, αλλά καλώς ή κακώς, οι επιθυμίες του αγνοήθηκαν παντελώς: Η τελετή ήταν «κολοσσιαία», με μία τεράστια πομπή που πήρε εθνικές διαστάσεις. Ο νεκρός (δεν) δεδικαίωται.
George Bernard Shaw

Χρονολογία θανάτου: 1950
Τελευταία επιθυμία: Η ταφόπλακά του «να μην έχει την μορφή σταυρού ή οποιουδήποτε άλλου οργάνου βασανιστηρίων ή συμβόλου αιματοχυσίας».
Ο Shaw είχε μια παράξενη σχέση με την θρησκεία, γι’ αυτό και η διαθήκη του περιείχε την δήλωση υποστήριξης των θεωριών του Δαρβίνου έναντι της βιβλικής δημιουργίας. Επίσης, στο ίδιο έγγραφο, ο Shaw προσπάθησε να προωθήσει το φωνητικό αλφάβητο 40 γραμμάτων, με το οποίο σκόπευε να αναμορφώσει ριζικά την α