Χριστούγεννα στους οίκους ανοχής: Η κοινωνία τις ανέχεται;

Ως επάγγελμα, η πορνεία βρίσκεται πιθανότατα στο τελευταίο άκρο του... περιθωρίου. Το σεξ αποτελεί ένα από τα σοβαρότερα κοινωνικά ταμπού και το γεγονός αυτό αφορά άμεσα την πορνεία: Πρώτον, η σεξουαλική καταπίεση μπορεί να θεωρηθεί ο κινητήριος μοχλός πίσω από την ανάγκη για σεξ επί πληρωμή και δεύτερον, καθιστά τις «εργάτριες του σεξ» άτομα χωρίς κοινωνική υπόσταση.
Εάν η κοινωνία έκανε χριστουγεννιάτικο τραπέζι, οι εκδιδόμενες γυναίκες θα ήταν μάλλον οι τελευταίες που θα έπαιρναν πρόσκληση. Υπάρχει ένας πολύ εύστοχος όρος της περίφημης φεμινίστριας Τζούντιθ Μπάτλερ, η οποία μιλά για «αδιανόητους» ανθρώπους. Ανθρώπους αόρατους, που η κοινωνία αρνείται να διανοηθεί και να αγκαλιάσει. Και πώς θα μπορούσε, όταν η λέξη «πόρνη» αποτελεί τον πιο προσβλητικό χαρακτηρισμό για μια γυναίκα;

Οι εκδιδόμενες έχουν διπλή ζωή: Το βράδυ πηγαίνουν στη δουλειά τους και τη μέρα κυκλοφορούν ανάμεσά μας, χωρίς όμως να μπορούν να δηλώσουν την επαγγελματική τους ταυτότητα. Όχι απαραίτητα