Αυτά μόνο στα θρίλερ γίνονται!

Πρόσφατα είχα μια συζήτηση για τις κλασικές ταινίες τρόμου, όπως... Παρασκευή και 13, Η νύχτα με τις μάσκες, καθώς και τις ταινίες που ακολούθησαν, παραμένοντας πιστές στην παράδοση.

Ο σχολιασμός επικεντρώθηκε στο πόσο παράλογες συμπεριφορές συναντάμε στα θύματα των ενίοτε μανιακών δολοφόνων. Σας παραθέτω ορισμένες παρατηρήσεις.


Η αθώα ξανθιά, βλέπει τον δολοφόνο να πλησιάζει αργά μα σταθερά - και τί κάνει; Τρέχει να σωθεί; ΟΧΙ! Απλά τον κοιτάει με το μάτι γαρίδα και ουρλιάζει επανειλημμένα σαν σειρήνα πυροσβεστικής.Κάποιο από τα θύματα σκοτώνει (νομίζει) τον μανιακό δολοφόνο, συχνά με μια απλή μαχαιριά, ή με μία βελόνα ......πλεξίματος. Τι κάνει; Φωνάζει βοήθεια; Βγαίνει τρέχοντας απ'το σπίτι; ΟΧΙ! Αράζει απλά στο πάτωμα, με την πλάτη γυρισμένη στο πτώμα, ώστε να αναλογιστεί τι συμβαίνει και να δώσει και μια ευκαιρία στον δολοφόνο να σηκωθεί και να τελειώσει το έργο του.Το θύμα γνωρίζει πως ο μανιακός δολοφόνος με το δρεπάνι κυκλοφορε