O φασισμός των ...αντιφασιστών

Κατ' αρχάς, για να ξέρουμε για τί μιλάμε, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι η έννοια του φασισμού, πρωτίστως περιέχει την...

αποφασιστικότητα για την επιβολή των θέσεών του, δυναμικά.

Αυτό προκύπτει από την ρίζα της (λατινικής) λέξης Fascismo που ετυμολογείται από την λατινική «fasces» (φάσκες, ενικός: fascis, ιταλικά fascio :φάσιο) που ονομάζονταν συγκεκριμένο αρχαίο ρωμαϊκό έμβλημα εξουσίας, που απεικόνιζε «ράβδους δεμένες γύρω από έναν πέλεκυ», δηλαδή ένα σύμβολο που συμβολίζει αυτό που λέμε εμείς “η ισχύς εν τη ενώσει”.

Αυτός, λοιπόν, ο συμβολισμός της ισχύος, ζεύτηκε (από τον Μουσολίνι, το 1919) με την έννοια της “Εθνικοφροσύνης” του, και από τότε η έννοια της ισχύος (που συμβολίζει η λέξη “φασισμός”) συνυφάνθηκε με την βίαιη και άκρατη εθνικοφροσύνη (Ναζισμός), που δεν δέχεται άλλη ιδεολογία.

Αποτέλεσμα της “άνθισης” αυτού του “διδύμου”, ήταν η “τέλεια καταστροφή” του Β'ΠΠ, κατά τον οποίο κυριάρχησαν οι θηριωδίες των φασιστών/ναζιστών του “άξονα”.

Αλλά, ας έρθουμε στο προκείμενο.

Στις μέρες μας, η λέξη "φασίστας" χρησιμοποιείται πάντοτε με αρνητική σημασία, συχνά ως μια ετικέτα για βίαιη επίκριση μιας αντίθετης άποψης, και υποδηλώνει απολυταρχισμό και αντιδημοκρατική αντίληψη.

Σύμφωνα με αυτή την έννοια, οι αυτοπροβαλλόμενοι στη χώρα μας σαν αντιφασίστες, ενεργούν άκρως φασιστικά, αλλά και υποκριτικά (υποδυόμενοι τους αντιφασίστες), προκειμένου να επιβάλλουν τις απόψεις τους.

Παράδειγμα, ο πρόσφατος ξεσηκωμός όλων των “αντιφασιστικών δυνάμεων” για ένα ανέκδοτο που επανέλαβε η πρωταθλήτριά μας Βούλα Παπαχρίστου στο internet που, ήτανε, λέει, ρατσιστικό! (κάποιος πρέπει να πεί στους ανεγκέφαλους “εγκεφάλους” του “αντιφασιστικού μορφώματος” πως, ΚΑΘΕ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ, για να είναι “ανέκδοτο”, (δηλαδή να προκαλέσει θυμηδία) στήνει απέναντι, για να το γελοιοποιήσει, κάποια ιδέα ή κάποιο πρόσωπο. Δεν θα υπήρχαν “ανέκδοτα” χωρίς αυτή την προϋπόθεση και τεχνική....)

Ποιός είδε τον Θεό και δεν τον φοβήθηκε!!

Η ΔΗΜΑΡ, ως συγκυβερνόν κόμμα, με σημαιοφόρο την αδιαμφισβήτητη ηγέρια του “αντιφασισμού” Ρεπούση, φρόντισε να αποκλειστεί από την εθνική ομάδα των Ολυμπιακών αγώνων, η πρωταθλήτριά μας!!

Η αξιωματική αντιπολίτευση της χώρας, έβγαλε ολόκληρη σχετική ανακοίνωση, επικροτώντας τον αποκλεισμό σαν “ενέργεια ορθή και επιβεβλημένη” !!!

Το ΚΚΕ, ομοίως, καταγγέλοντας ότι στον αθλητισμό καλλιεργείται η “εθνική υπεροψία”.

Το “υπόλοιπο Πα.Σο.Κ”, ψέλλισε κάτι στο ίδιο πνεύμα, μήπως και σώσει τον “αντιφασισμό” του, μετά την ολοσχερή απώλεια του “σοσιαλισμού” του στην κυβερνητική πρακτική τού άκρατου νεοφιλελευθερισμού...

Οι “αντιφασιστικές δυνάμεις” στη σημερινή Ελλάδα, άφησαν πίσω τους σε φανατισμό και ξεπέρασαν και τους (κατηγορούμενους, από αυτούς, για φανατισμό) ρασοφόρους της Ορθοδοξίας, αφού (οι τελευταίοι) δεν τολμούν να περάσουν από τη διαδικασία του αφορισμού, (όπως κάνουν οι “αντιφασίστες”) όλο