Δεν είμαστε όλοι ίδιοι

Αισθάνθηκα την επιθυμία να γράψω αυτό το κείμενο γιατί έχω μπερδευτεί πραγματικά με όσα ακούω για το τένις και τον Στέφανο Τσιτσιπά και θέλω να μπω κατευθείαν στο θέμα.

Δεν έχω καταλάβει ακριβώς πως όλοι ξαφνικά παρακολουθούν τένις. Λόγω της επαγγελματικής μου ασχολίας (πρακτορείο ΟΠΑΠ), έχω την ευκαιρία να παρακολουθώ τένις σχεδόν όλη την μέρα. Υπάρχουν τουρνουά σε όλες τις μεριές του κόσμου (Ευρώπη, Αυστραλία, Καζακστάν, Η.Π.Α., Κίνα κ.α.) και έτσι οι ώρες που μπορεί να «χρειαστεί» να παρακολουθήσεις τένις είναι ουσιαστικά

Ας υποθέσουμε ότι χοντρικά κάθε τενίστας έχει 50 αγώνες τον χρόνο και ας προσθέσουμε στην υπόθεση ότι μας ενδιαφέρουν οι 50-100 καλύτεροι στην παγκόσμια κατάταξη. Ας δεχτούμε ότι βλέποντας 10 ματς από κάθε παίχτη έχεις μια σφαιρική και κάπως ολοκληρωμένη εικόνα για το επίπεδο και την κατάσταση του. Τα τουρνουά είναι σχεδόν κάθε βδομάδα και εσύ έχεις να δεις (τα λέω πρόχειρα-η ουσία μας ενδιαφέρει) περίπου 500-1000 ματς το χρόνο. Ας δεχτώ ότι υπερβάλω και ας πούμε για την ευκολία της συζήτησης 300 αγώνες το χρόνο. Μόνο για τους άντρες αυτό. Αν προσθέσουμε τις γυναίκες το νούμερο απογειώνεται.

Μετά την 1η καραντίνα αν θυμάμαι καλά ξεκίνησαν οι αγώνες τον Ιούλιο. Από τότε λοιπόν μέχρι και τα ATP Finals πέρασα όλους αυτούς τους μήνες βλέποντάς πάνω από 3 ώρες τένις ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ και πολλές φορές 2 ματς ταυτόχρονα(όσο είναι εφικτό αυτό). Θυμάμαι να ξενυχτάω τον Σεπτέμβριο για το US Open, να βλέπω αγώνες στο Καζακστάν στις 10 το πρωί με τενίστες που είναι κοντά στο νο100 στην παγκόσμια κατάταξη, σε γήπεδα που θα χώραγαν -εάν είχαν κόσμο- μερικές δεκάδες άτομα. Πέρασα το Australian Open βλέποντας κάποιες μέρες 13 ώρες τένις και πάλι αρκετές φορές είχα ανοιχτά δυο ματς (φυσικά σε ένα από τα δύο έδινα έμφαση).

Μου γεννήθηκε η απορία λοιπόν: αν εργάζεσαι ή βρίσκεσαι σε σχέση ή είσαι παντρεμένος ή έχεις παιδιά ή έχεις κάποιο χόμπι, τότε πως ακριβώς παρακολουθείς τένις; Πως προλαβαίνεις και τελικά έχεις τόσο ολοκληρωμένη θέση για όλους και τα πάντα; Παρακολουθείς τα σκορ ας πούμε; Αν θυμάμαι καλά ο Ρούμπλεφ δεν έχει πάρει σετ απέναντι στον Μετβέντεφ ή έστω έχει πάρει λίγα. Οπότε; Κακός παίχτης ο Ρούμπλεφ; Δηλαδή βλέποντας σε σκορ το 3:0 στο US Open κατανοείς ότι ο Ρούμπλεφ δεν είναι καλός; Το ρωτάω επειδή θυμάμαι το καταπληκτικό ματς μεταξύ τους που σχεδόν με κράτησε ξύπνιο όλη την νύχτα επειδή ήταν γεμάτο ένταση και είχε υψηλό επίπεδο. 3:0 το τελικό αποτέλεσμα κι αν θυμάμαι σωστά είχε 2 tie breaks (δεν με ενδιαφέρει να το ψάξω). Κακός ο Ρούμπλεφ επειδή υπάρχει ο Μετβέντεφ; Δηλαδή το παγκόσμιο τένις έχει 3 άντρες καλούς τενίστες κι άντε άλλες τρεις γυναίκες;

Ναι υπάρχουν «βαρετοί» για την διασκέδαση του θεατή παίχτες. Προσωπικά βαριέμαι να βλέπω πολλά ματς του Ναδαλ. Ναι θα δω σημαντικά, θα δω αγώνα του αν δεν έχει άλλον αγώνα ταυτόχρονα που μου μοιάζει πιο ενδιαφέρων. Δεν παύω να τον σέβομαι ως αθλητή όσο λίγους σε όλα τα αθλήματα. Συγγνώμη που δεν περνάω περίφημα μαζί του. Πραγματικά δεν έχω κάτι εναντίον του. Απλώς προτιμώ να βλέπω Κύργιο, Μονφίς, Ντιμιτρόφ, Μπούμπλικ ως πιο ας πούμε θεαματικούς και τους τενιστες που είναι «ανερχόμενοι» όπως ο Σαποβάλοφ, ο Αλιασίμ, ο Ρούουντ, ο Ρουουσουβουόρι κ.α.

Έτσι είναι και με τον Τσιτσιπά. Δεν τρελαίνομαι από χαρά όταν τον βλέπω. Δέχομαι ότι από πολλούς «βαρετούς» είναι πιο διασκεδαστικός. Είμαι πάντα εκεί για εκείνον όμως. Στο στραπάτσο της Αμερικής, όταν προσπαθεί τραυματίας να μην χάσει από τον Ντιμιτρόφ που φαντάζομαι λόγω Μουράτογλου θα γνωρίζονται πολύ καλά, όταν έχανε τρόπαιο από τον Ρούμπλεφ με διπλό λάθος αφού πρώτα έχασε την ευκαιρία να κλείσει το ματς στο σερβίς του, όταν ο Ούμπερτ αναγκάστηκε να φύγει από το γήπεδο υποβασταζόμενος για να τον κερδίσει.

Ήμουν εκεί και ναι τον «έκραζα». Και ναι τον έκραζα γιατί θέλω πολύ να πετύχει. Γιατί τον ζηλεύω καλοπροαίρετα. Γιατί δεν είχα την ευκαιρία να το κάνω και εγώ. Γιατί ο Τσιτσιπάς μέσα από τις επιτυχίες του ανεβάζει την πιθανότητα να αναδειχτούν κι άλλοι παίχτες σε μια χώρα χωρίς εμπειρία στο τένις. Γιατί μου αρέσει όταν έρχονται νεότεροι και κοντράρουν θρύλους. Γιατί σέβομαι τον αδιανόητο αγώνα που έχει κάνει εκείνος και η οικογένεια του. Όμως συγγνώμη αλλά δεν ήθελα να κερδίσει τον Μεντβέντεφ. Γιατί δεν το έβρισκα δίκαιο ως συνολική εικόνα των δυο αθλητών. Δεν πιστεύω ότι το αξίζει περισσότερο ο Τσιτσιπάς επειδή είναι Έλληνας.

Ναι ο Τσιτσιπάς είναι παίχτης παγκοσμίου επιπέδου. Ναι κάνει τα πάντα πολύ καλά. Ναι είναι απίστευτος στο χτύπημα εν κινήσει. Ναι έχει βελτιώσει τα νευρά του, την backhand επιστροφή και τα πολλά δυνατά χτυπήματα που καταλήγουν άουτ (στο 5ο σετ με τον Ναδαλ με άφησε άναυδο με την εξαιρετικά βελτιωμένη -βάση της ιστορίας- ευστοχία του). Κάθε φορά βελτιώνεται, ναι. Είναι ένας καταπληκτικός μαχητής σε πολλά ματς. «Δυσκολοκαταβλητος» όσο λίγοι. Μακάρι να παραμείνει υγιής και να κάνει μια μεγαλειώδη καριέρα. Εύχομαι να συνεχίσει έτσι και η γνώμη μου είναι πως δεν είναι μια κλασική ιστορία ενός ανερχόμενου ταλέντου που «κόλλησε» αλλά ένας τενίστας που ήρθε για να μείνει.

Η συνέντευξη μετά τον αγώνα με τον Μεντβεντεφ κατά την γνώμη μου δείχνει πολλά για την αθλητική του παιδεία. «Είδατε όλοι τι έγινε στο γήπεδο» ξεκίνησε. Ναι Στέφανε, είδαμε. Σε διέλυσε. Μπράβο σου που το δέχεσαι τόσο ανοιχτά. Εμένα δεν με πειράζει που σε διέλυσε. Το περίμενα να σου πω την αλήθεια. Όπως πίστευα ότι μπορείς να κοντράρεις/κερδίσεις τον Ναδαλ (πριν τον αγώνα, όχι στο 2:0 φυσικά). Το περίμενα πιο πολύ όμως από τον ίδιο τον Μεντβεντεφ και αυτό σημαίνει ξεκάθαρα πως σε αδίκησα. Δεν χαλάρωσε δευτερόλεπτο. Άντε έστω λίγο με τις φωνές των φιλάθλων.

Όπως είπε κ ο Τσιτσιπάς δεν είχε κανένα νόημα καθώς θα έχανε αργότερα. Δεν βλέπω προσωπικά τίποτα αρνητικό στην ήττα. Πότε δεν ξέρεις τι σου επιφυλάσσει η ζωή. Μπορεί να αποδεικνυόταν καταστροφή να πάει τελικό μια στιγμή που νομίζω αντικειμενικά δεν το άξιζε και με ένα ματς λιγότερο το οποίο θα έδινε πάτημα σε όποιον θέλει να του χαλάσει την ζαχαρένια. Μπορεί να ξεφούσκωνε, να την ψώνιζε, να έπαιζε υπεροπτικά και χίλια ακόμα προβλήματα. Δεν είναι καταστροφή το γεγονός ότι έχασε από έναν καλύτερο αθλητή. Κίνητρο είναι. Και όπως ήμουν εκεί όταν με νευρίαζε με τα «αβίαστα» λάθη του θα είμαι εκεί όταν βελτιώνεται και θα του λέω μπράβο.

Γιατί πιστεύω ότι έχει απίστευτο ταλέντο. Του μένει να βελτιώσει ικανότητες που βελτιώνονται πιο εύκολα από άλλες όπως το να παραμένει ψύχραιμος και ήρεμος κάτι που θα έρθει εκ των πράγματων μέσα από την εμπειρία. Με νευριάζει στα αλήθεια που τον βλέπω να την «πατάει» όπως οι περισσότεροι. Θολώνω γιατί νιώθω ότι δεν αξιοποιεί το ταλέντο του. Ότι είναι άπληστος. Αυτά όμως τα συναισθήματα δεν πηγάζουν ούτε από φθόνο ούτε από κακοπροαίρετες σκέψεις. Πηγάζουν από το γεγονός ότι θέλω να πέτυχει.

Δεν είναι ντροπή να πούμε ότι έχει ιστορική ευκαιρία. Μεγαλώνουν οι τρεις θρύλοι και μεγαλώνουν και τα κορμιά τους. Έτσι είναι ο αθλητισμός. Έτσι είναι η ζωή. Θα συνεχίσω να μην περνάω υπέροχα με το παιχνίδι του αν συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο. Θα συνεχίσω να τον βρίζω κάθε φορά που κάνει «πατάτες» γιατί έτσι είμαι ως άνθρωπος. Θα τον σέβομαι και θα χαίρομαι όταν βελτιώνεται όπως ήδη κάνω.

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι αντέχω τα άρθρα που λένε ότι φθονώ επειδή δεν πιστεύω ότι αξίζει περισσότερα επειδή είναι Έλληνας. Συγγνώμη αλλά στις νίκες τον θυμούνται όσοι σχολιάζουν. Δεν θυμάμαι να διαβάζω άρθρα που να λένε για την χαμένη ευκαιρία με τον Ρούμπλεφ να τελειώσει το ματς. Να διαβάζω άρθρα που να λένε ότι με τον Στρουφ παραλίγο να πέσει για ύπνο o Τσιτσιπάς στο πρώτο tie break. Φυσικά δεν τον κατηγορώ. Αναμενόμενο είναι να μην είναι πάντα στη μέρα του, ούτε έχω την απαίτηση να πάει στο Νο1 ή να έχει όπως ο Ναδάλ μερικά Grand Slam στην ηλικία του, ούτε πιστεύω ότι αν δεν πάρει δεν αξίζει. Το γεγονός ότι μπορεί να μην περνάω φανταστικά ως φίλαθλος βλέποντάς τον δεν σημαίνει ότι δεν κατανοώ το πόσο δύσκολο είναι να αντισταθεί στις «ρουκέτες» του Ναδάλ. Δεν το παραβλέπω. Απλά προτιμώ διαφορετικά στοιχεία σε έναν τενίστα.

Προφανώς δεν με ενδιαφέρει η προσωπική του ζωή και δεν ξέρω κιόλας τίποτα ιδιαίτερο. Προσωπικά θα με ενοχλούσε αν έκανε κάτι υπερβολικό αρκετά για να μην ταιριάζει στις αξίες μου και δεν πιστεύω ότι υπάρχουν αξιοσημείωτες πιθανότητες ένας αθλητής τέτοιου επιπέδου, να με έφτανε ως εκεί ώστε να ασχοληθώ με την εκτός γηπέδου ζωή του.

Μαρινάκος Χρήστος Σαμ – αναγνώστης Tennis24

“Η άποψή μου” είναι η νέα θεματική στήλη του Tennis24, ικανοποιώντας έτσι την “ανάγκη” των αγνών φιλάθλων να εκφράσουν την γνώμη τους για οποιοδήποτε θέμα (τενιστικό) τους απασχολεί.

Τα κείμενα τα οποία θα αποστέλλονται ηλεκτρονικά στο [email protected], θα πρέπει να είναι ολοκληρωμένα, με ονοματεπώνυμο ή ψευδώνυμο, συντακτικά ορθά (τόνους, διαστήματα, παράγραφοι, όχι κεφαλαία) και φυσικά να σέβονται τον αναγνώστη και το ίδιο το άθλημα, σε κόσμιο και τενιστικό πλαίσιο. Aν θέλετε να επισυνάψετε και μια φωτογραφία της αρεσκείας σας, θα πρέπει να έχει διάσταση πάνω από 1100×550 pixels σε jpg μορφή, διαφορετικά θα επιλέξουμε εμείς μια αντιπροσωπευτική για το άρθρο σας.

The post Δεν είμαστε όλοι ίδιοι appeared first on Tennis24.