ΚΟΤΖΙΑΣ | Δεν μιλάει, δεν λαλάει ο Ματ Λοτζέσκι....

Η τρελά δεν πάει στα βουνά, αλλά στους ανθρώπους.

Μετά από μία κουραστική μέρα στην εφημερίδα, δεν πήγα βόλτα να πιω κανά ποτό, προτίμησα να παρακολουθήσω ορισμένα από τα πολλά φιλικά παιχνίδια, που έδωσαν το βράδυ του Σαββάτου, οι Εθνικές ομάδες ενόψει Ευρωμπάσκετ.

Ενα από αυτά ήταν το Βέλγιο-Ιταλία. Εκει, όπου -στην Αμβέρσα- οι Βέλγοι διέλυσαν τους αντιπάλους μας στον όμιλο με το εμφατικό 76-57. Οπωσδήποτε το μάτι ήταν καρφωμένο

στους Ιταλούς, που θα τους βρούμε μπροστά μας στην Σλοβενία, αλλά δεν θα μπορούσε να μην είναι και στον Ματ Λοτζέσκι, τον νέο σμολ-φόργουορντ του Ολυμπιακού. Διαβάζει κανείς ότι ο Λοτζέσκι σημείωσε 19 πόντους και πιθανότατα νομίζει ότι έπαιρνε το ένα σουτ μετά το άλλο, έπαιζε η ομάδα για αυτόν. Μόνο έτσι δεν συνέβη όμως. Είναι χαρακτηριστικό ότι στα πρώτα 7 λεπτά του παιχνιδιού ο Λοτζέσκι δεν πήρε ούτε ένα σουτ. Σούταρε ο Βαν Ρόσομ, σούταρε ο Τάμπου, σούταρε μέχρι και ο....Σίφο με τον Βερκότερεν, ο Λοτζέσκι, όμως, όχι. Τον νέο Αμερικάνο (με βελγικό διαβατήριο) του Ολυμπιακού τον έχουμε παρακολουθήσει μπόλικες φορές, τον είδαμε και χθες, επαναλαμβάνουμε ότι είναι παίκτης-ομάδας, παίκτης του προπονητή. Με πολύ καλό σουτ, με εξαιρετική αντίληψη του παιχνιδιού, με έφεση στο ριμπάουντ. Δεν είναι ο ηγέτης, ο Μπαρτζώκας είναι εκείνος, που γνωρίζει καλύτερα από όλους αν ο Λοτζέσκι θα του κάνει την δουλειά (με βάση τον σχεδιασμό, που έχει κάνει για τον Ολυμπιακό της νέας σεζόν). Ο Αμερικάνος, πάντως, είναι από εκείνους, που λέμε ότι "ούτε μιλάει, ούτε λαλάει", αν δεν πάρει τη μπάλα για κάποιο διάστημα. Βεβαίως χθες που στα 7 πρώτα λεπτά δεν πήρε ούτε ένα σουτ, έτυχε.

Οσον αφορά στους Ιταλούς (και μιλάμε για το χθεσινό παιχνίδι) ήταν ένα μάτσο χάλια. Μέχρι το Ευρωμπάσκετ, βέβαια, υπάρχει πολύς δρόμος να διανυθεί, αλλά χωρίς τον Μπαρνιάνι η ομάδα του Πιανιτζιάνι (που δεν έχει και Γκαλινάρι, Χάκετ) δεν φαίνεται να έχει τύχη για μεγάλα πράγματα. Ο Μάρκο Μπελινέλι προς το παρόν έχει το μυαλό του στους Σπερς, ο Τράβις Ντίνερ, ο Αμερικάνος πλέι-μέικερ, που έγινε Ιταλός, προσπαθεί να "βρεθεί" με τους συμπαίκτες του, ο Τζίτζι Ντατόμε, που του χρόνου θα παίζει στους Πίστονς, θα είναι η σταθερή δύναμη των "ατζούρι". Είναι ο παίκτης, που σχεδόν πάντα θα παίζει πάνω από τον μέσο όρο καλής απόδοσης.

Επαναλαμβάνουμε ότι ένα φιλικό δεν είναι επαρκές δείγμα γραφής, η Ιταλία σε άλλα τεστ (αυτά του Τρέντο) έχει παίξει πολύ καλύτερα σε σχέση με χθες, αλήθεια, όμως, είναι ότι δεν έχει το βάθος για να καλύψει απουσίες όπως αυτές των Μπαρνιάνι, Γκαλινάρι, Χάκετ.

Είναι σαν να λείπει, δηλαδή, από την δική μας Εθνική ο Σπανούλης, ο Μπουρούσης και ο Ζήσης. Καλύπτονται τέτοια κενά; Οχι βέβαια. Ειδικά του Σπανούλη (του Μπαρνιάνι δηλαδή...).