ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ | 62 μέρες

Ακριβώς τόσες είχα να γράψω, και στους δύο μήνες που πέρασαν έγιναν πολλά, έμειναν στίγματα και αμφιβάλλω αν θα αλλάξουν κάποια πράγματα ποτέ.

Χρονικά προηγήθηκε η ανάληψη της Εθνικής από τον Τρινκέρι. Διάβασα άπειρες αναλύσεις από τους πάντες. Στέκομαι σ’ αυτή που προεξοφλεί ότι ο Ιταλός δεν έχει την ικανότητα του μονταρίσματος σε λίγο χρόνο, όπως συμβαίνει στις εθνικές ομάδες, μια και η δουλειά του είναι αποτέλεσμα σκληρής προπόνησης ετών.

Και πού το ξέρουμε ότι δεν έχει αυτή την ικανότητα; Αφού δεν έχει ξαναεργαστεί σε εθνική ομάδα. Όταν ανέλαβε ο Γιαννάκης την εθνική

ξέραμε εκ των προτέρων ότι την έχει; Φυσικά και δε το ήξερε κανείς και ο Γιαννάκης απέδειξε ότι την είχε.

Με αυτή τη λογική, απ’ όλους τους Έλληνες προπονητές μόνο ο Μίσσας, ο Παπαπέτρου και ο Δικαιουλάκος έχουν τέτοια εμπειρία. Δεν τους πρότεινε κανείς όμως.

Εγώ, αν και έχω δει τον Τρινκέρι μια παραπάνω φορά απ’ όλους τους συναδέλφους (εκείνη στη Λαμία εναντίον του Πανελληνίου πρόπερσυ), ειλικρινά δεν μπορώ να προεξοφλήσω ούτε ότι θα πετύχει, ούτε ότι θα αποτύχει ο Ιταλός. Εύχομαι να πετύχει και κυρίως εύχομαι να τον στηρίξει έμπρακτα η ομοσπονδία και να μην τον στείλει σαν το πρόβατο στη σφαγή, όπως έκανε με τον Ζούρο στο προολυμπιακό. Αυτό για το οποίο όμως είμαι σίγουρος σχετικά με τον Τρινκέρι είναι ότι έχει μπασκετικές γνώσεις και ότι χαίρει εκτίμησης από την μπασκετομάνα της Ιταλίας, το Καντού. Μια κωμόπολη που έχει δύο κύπελλα πρωταθλητριών Ευρώπης, και στην οποία όποιον και να ρωτήσεις στο δρόμο αν ξέρει το πικ εν ρολλ, θα σου απαντήσει ναι και θα σου προτείνει και τρόπο να το σπάσεις. Οπότε ας αφήσουν τον άνθρωπο να δουλέψει όπως θέλει και ας τον κρίνουμε στο τέλος των υποχρεώσεων της Εθνικής.. Όχι εκ των προτέρων. Στο τέλος.

Όσο αφορά την κριτική για την επιλογή του Γιώργου Λημνιάτη και του Δημήτρη Παπανικαλάου (καλορίζικος στην εθνική εφήβων) ως βοηθούς του Τρινκέρι αντί κάποιου «κανονικού» προπονητή, ένα πράγμα θα πω μόνο σε όσους την ασκούν . Ότι ποτέ δε βάζεις δύο κανονικούς, ισάξιους και ισόβαρους (μπασκετικά) προπονητές στον ίδιο πάγκο. Ο πάγκος στο μπάσκετ είναι θέμα χημείας και αλληλοσυμπλήρωσης και το πιο σημαντικό, σεβασμού των βοηθών προς τον προπονητή. Εμένα μια χαρά μου κάνουν και οι δύο για βοηθοί, το μάτι του Γιώργου (Λημνιάτη) κόβει και το μυαλό του Δημήτρη (Παπανικολάου) στροφάρει. Το πιο σημαντικό είναι ότι και οι δύο θέλουν να είναι βοηθοί του Ιταλού. Δε χρειάζεται κάτι παραπάνω.

Στη συνέχεια, έγινε ο τελικός στο Ελληνικό και ξεθάφτηκαν τα τόμαχωκ. Γράφτηκαν πάρα πολλά και εκτοξεύθηκαν εκατέρωθεν κατηγορίες, και όλα αυτά ανασύρουν από το παρελθόν τους πολέμους στο ΣΕΦ και το ΟΑΚΑ, δεκαεπτά και πλέον ετών πριν.

Δε ξέρω αν θα βγει νικητής κάποιος απ’ όλο αυτό, αλλά ο χαμένος θα είναι σίγουρα το μπάσκετ. Ελπίζω να τελειώσει σύντομα η κόντρα και να πέσουν οι τόνοι, γιατί εκτός των άλλων, όπως έγραψε και ο Σπύρος (Καβαλιεράτος ) έχει αρχίσει να κουράζει. Φυσικά ήρθε και η ανακοίνωση της ομοσπονδίας, την οποία όσο και να κοιτάω, δεν πιστεύω! Στη περιφέρεια πλέον οι τελικοί με παρουσία μόνο μαθητών ! Λες και οι στρατοί των χούλιγκανς έχουν πρόβλημα να σκοτωθούν στη Λαμία, στη Σπάρτη, στην Άρτα και όπου αλλού… Και μάλιστα έξω από το γήπεδο.

Ακολούθως, μετά από ψάξιμο εβδομάδων, οι πρωταθλητές κατέληξαν στον Ντόρον Πέρκινς για την κάλυψη του κενού που αφήνει ο τραυματισμός του Βαγγέλη Μάντζαρη.

Ο Τόλης (Κοτζιάς) μια χαρά ανέλυσε τον Αμερικανό και την επιλογή του. Απλά, θέλω να προσθέσω ότι ο Αμερικανός play maker είναι ουσιαστικά ένας πιο έμπειρος Μάντζαρης, που μπορεί επιπλέον να προσφέρει γύρω στους δέκα πόντους στην επίθεση. Κυρίως όμως αναμένεται να προσφέρει τα μακρινά αμυντικά ριμπάουντ καθώς και αυτά της weak side, που μάζευε ο Μάντζαρης και που έχουν λείψει από τον Ολυμπιακό. Επιπλέον έχει κάτι που αρέσει στον Μπαρτζώκα. Όποτε βρίσκει σε ανισσοροπία την αντίπαλη άμυνα, τελειώνει τη φάση με δυναμικό μπάσιμο. Όλα αυτά βέβαια πρέπει να τα αποδείξει στο παρκέ, όταν ενσωματωθεί πλήρως.

Επίσης, στον Παναθηναϊκό δοκίμασαν το colpo grosso με τον Αντώνη Φώτση, αλλά δεν πέτυχε. Νομίζω ότι με αυτό έχασαν χρόνο και οι προσπάθειες της τελευταίας στιγμής για αντικατάσταση του Μπανκς είναι βεβιασμένες.

Αμφότεροι πάντως για αρκετό καιρό ακόμα θα ασχολούνται με την Ευρωλίγκα, όπου οι πρωταθλητές κυνηγούν πλέον την Σιένα για τη δεύτερη θέση, ενώ οι κυπελλούχοι έχουν σαφώς δυσκολότερο έργο, μια και τρεις ομάδες διεκδικούν δύο θέσεις.

Όπως είχα γράψει και τον Οκτώβριο, τώρα ξεκινούν τα σπουδαία…