ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ | Η βλακεία είναι πάντα ανίκητη...

Πραγματικά, έγινε μια φιλότιμη προσπάθεια να συγκριθούν οι εθνικές ομάδες του ποδοσφαίρου και του μπάσκετ! Ειλικρινά, ακόμη και εγώ χειροκροτώ αυτή την... ηλίθια προσπάθεια! Αυτό το ανέκδοτο, αυτή την εμετική σκέψη.

Και εξηγούμαι για να καταλάβετε και το μέγεθος της ανοησίας: Ξαφνικά την ομάδα που καταθάφτηκε από κόσμο και κοσμάκη, την έκαναν παράδειγμα προς μίμηση. Η ομάδα της οποίας ο αρχηγός της βγαίνει στα ραδιόφωνα και μιλάει μόνο όταν κερδίζει, τόλμησε να συγκριθεί με την ομάδα της οποίας ο ηγέτης, μόλις χάνει

βγαίνει μπροστά και τελειώνει κάθε κουβέντα.

Τα γελάκια , ο χαβαλές και η απόλυτα φυσιολογική ευτυχία που παρατηρήθηκε κατά την επιστροφή από την Ρουμανία, αποτέλεσαν -άκουσον άκουσον- πηγή έμπνευσης για να σας αραδιάσουν ορισμένοι το «πόσο φοβερή παρέα είναι η εθνική ποδοσφαίρου και πόσο κακή η εθνική μπάσκετ». Και μετά όλοι «ψοφήσαμε» στα γέλια. Και με κάποιους που ζουν από το μπάσκετ, να βρίσκουν αφορμή να το. ρημάξουν!

Πάνω απ' όλα θέλω να γράψω το εξής, το οποίο τόνιζα και πριν λίγες εβδομάδες. Χρονολογία 2013 πρέπει να είσαι πολύ βλάκας για να συνεχίζεις να διαχωρίζεις αθλήματα. Να χωρίζεις «ποδοσφαιρικούς», «μπασκετικούς», μένοντας σε μια εποχή .ασπρόμαυρη(όχι της μπάλας, αλλά της εικόνας). Καλά, είναι δύσκολο να βγάλουν κάποιοι τον κάλο από τον εγκέφαλο, αυτή η επέμβαση δεν έχει εφευρεθεί, αλλά τουλάχιστον εσείς, μην δίνετε σημασία. Αλλά αφού την πήγαν εκεί την κουβέντα και δεν ήθελαν βέβαια να αποθεώσουν τον Σάντος και τους παίκτες του(τους οποίους εξάλλου «ανίκανους» τους ανέβαζαν, «άχρηστους» τους κατέβαζαν), να χλευάσουν τους μπασκετμπολίστες ήταν ο στόχος, ας μπούμε στην διαδικασία των επιχειρημάτων. Τι λέτε εσείς; Τους παίρνει; Μπορεί να γίνει τέτοιος διάλογος; Μπα.

Και τι να συγκρίνεις; Μόνιμους πρωταθλητές Ευρώπης; Τι να συγκρίνεις; Παικταράδες, στην ελίτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ, που χάνουν με το εθνόσημο και κάθεται όλη η Ευρώπη και «σπάει» το κεφάλι της να βρει γιατί ηττήθηκαν; Τι να συγκρίνουμε; Και τι να συζητήσουμε; Για την εθνική μπασκετ που ορισμένοι δεν πάνε να παίξουν, αλλά αυτή καταφέρνει και βρίσκει την λύση;

Δεν υπάρχει σύγκριση και δεν υπάρχει και λόγος να γίνεται κουβέντα. Στην τελική, την μεγαλύτερη εθνική ομάδα της χώρας δεν την πιάνεις στο στόμα σου. Ακόμη κι αν έχεις τόση ανάγκη να σε δουν με καλό μάτι στην ΕΠΟ και να σε πάρουν στην Βραζιλία(πόνεσε αυτό, αλλά η αλήθεια πάντα πονάει.)

Οπότε μην ασχολείστε με τους μυαλοπώληδες και όσους σερβίρουν χολή. Το αθλητικό κίνημα, ειδικά αυτές τις εποχές έχει ανάγκη μεγάλη από τις επιτυχίες των εθνικών μας ομάδων. Να πηγαίνουν στις διοργανώσεις, να «ξυπνά» το ενδιαφέρον, να ασχολούνται οι χορηγοί, να κινείται το χρήμα. Εντάξει, υπάρχουν και απωθημένα. Όλοι αυτοί όμως που τα κουβαλάνε, σιγά- σιγά θα πάνε στην γωνίτσα τους. Οι νέες γενιές δεν υπάρχει λόγος να μεγαλώνουν με ηλιθιότητες. Στηρίζω τα παιδιά που θα πάρουν τη μπάλα του ποδοσφαίρου και θα την πετάξουν στο καλάθι, όπως και αυτούς που κλωτσάνε την μπάλα του μπάσκετ(και ας κάνει καρούμπαλα) αν και είναι βαριά η ρημάδα και δεν παίρνει φάλτσα.

Μην «πέφτετε», ειδικά εσείς που απολαμβάνετε και αράζετε στον καναπέ να βλέπετε , στις παγίδες όσων θέλουν να σας δημιουργήσουν εντυπώσεις. Λες και οι ομάδες μας δεν έχουν αντιπάλους από το εξωτερικό, πρέπει να «τρώγονται» και μεταξύ τους. Α και από την άλλη βέβαια, την ίδια αηδία, προκαλούν και όσοι ασχολούνται με το μπάσκετ, βρίζουν χυδαία το ποδόσφαιρο και ξαφνικά το έφεραν ως παράδειγμα προς μίμηση. «Βασιλιάς» είναι το ποδόσφαιρο, δεν έχει ανάγκη από τύπους που δεν ξέρουν τι είναι το πέναλτι.