Ο βίος και και η πολιτεία του Mr ΔΝΤ

Από τη δόξα στην απόλυτη καταστροφήΟι περισσότεροι στη χώρα του προεξοφλούν- ανεξαρτήτως της δικαστικής εξέλιξης της υπόθεσης- ότι ο πολιτικός κύκλος του κλείνει εδώ, αν και ο ίδιος δηλώνει αθώος.

Ο επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ο οποίος εθεωρείτο ο επικρατέστερος υποψήφιος του Σοσιαλιστικού Κόµµατος της Γαλλίας για την προεδρία της χώρας απέναντι στον Νικολά Σαρκοζί, φαίνεται πώς μετά τις καταγγελίες της 32χρονης καμαριέρας για σεξουαλική παρενόχληση και απόπειρα βιασμού, είναι πολιτικά «νεκρός».

Το 2007 είδε την πολιτική του καριέρα να εκτοξεύεται όταν, αναλαμβάνοντας τα ηνία του ΔΝΤ μετατράπηκε σε «σωτήρας» της Ευρώπης και των προβληματικών κρατών της. Προχτές, όμως, «προσγειώθηκε» σε μια καταστροφική γι’ αυτόν πραγματικότητα.

Ποιος είναι ο Ντομινίκ Στρος Καν

Ο Ντομινίκ Στρος Καν γεννήθηκε στις 25 Απριλίου του 1945, στο αριστοκρατικό προάστιο του Παρισιού, Neuilly-sur Seine. Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε στο Μάροκο, το οποίο εγκατέλειψε μαζί με την οικογένεια του μετά τον καταστροφικό σεισμό του 1960.

Μεγαλωμένος σε περιβάλλον αριστερών καταβολών, ο Ντομινίκ Στρος Καν σπούδασε οικονομικά και νομικά στο Παρίσι. Αρχικά ερευνητής και κατόπιν πανεπιστημιακός, έφθασε ως επισκέπτης καθηγητής μέχρι το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, ενώ δίδαξε και στη φημισμένη Εθνική Σχολή Διοίκησης της Γαλλίας (Ecole nationale d'administration -ENA), η οποία παράγει τη μεγάλη πλειοψηφία της οικονομικής και πολιτικής ηγεσίας της Γαλλίας. Το 1976 εντάχτηκε στο Γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα.

Δέκα χρόνια αργότερα, εκλέγεται για πρώτη φορά βουλευτής στη γαλλική Εθνοσυνέλευση. Την τριετία 1991-1993 διετέλεσε υφυπουργός Βιομηχανίας και Εμπορίου στην κυβέρνηση Φρανσουά Μιτεράν. Το 1993 ίδρυσε τη δικηγορική εταιρεία «DSK Consultants».

Τον Ιούνιο του 1995 εξελέγη δήμαρχος της πόλης Σαρσέιγ και παντρεύτηκε την τηλεπαρουσιάστρια του γαλλικού καναλιού TF-1 Ανν Σινκλέρ (Anne Sinclair).

Το 1997 το όνειρό του γίνεται πραγματικότητα καθώς αναλαμβάνει το υπουργείο Οικονομικών της αποκαλούμενης κυβέρνησης «πληθυντικής Αριστεράς» υπό τον Λιονέλ Ζοσπέν. Το 1999 αναγκάζεται να παραιτηθεί από τον υπουργικό θώκο όταν το νομικό του γραφείο συνδέθηκε με σκάνδαλο διαφθοράς. Η περιπέτειά του με τη δικαιοσύνη κλείνει το 2001, οπότε και απαλλάσσεται από τις κατηγορίες.

Το Νοέμβριο του 2006 επιχειρεί να κάνει δυναμική επανεμφάνιση στον πολιτικό στίβο διεκδικώντας το χρίσμα των Σοσιαλιστών για την προεδρία. Η πλειοψηφία της βάσης του κόμματος- 60%- δίνει τη νίκη στη Σεγκολέν Ρουαγιάλ, η οποία χάνει τις προεδρικές εκλογές από το Νικολά Σαρκοζί. Μετά τη στήριξη του φίλου του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, τοποθετείται το Σεπτέμβριο του 2007 γενικός διευθυντής του ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον.

Τον Οκτώβριο του 2008 ο Στρος-Καν είχε ζητήσει συγγνώμη για ένα «σφάλμα κρίσεως» που διέπραξε στη σχέση του με μια υφισταμένη του, αλλά επέμεινε πως δεν εκμεταλλεύτηκε ούτε καταχράστηκε τη θέση του, κάτι