Παιδιά ορκίζονται ότι θυμούνται και περιγράφουν τις προηγούμενες ζωές τους

ΚΟΣΜΟΣ

Σε ηλικία τριών ετών η μικρή Sally, ανακοίνωσε στους γονείς της ότι το πραγματικό της όνομα ήταν Joseph. Στην αρχή οι γονείς της, το πήραν για αστείο αλλά η μικρή συνέχιζε λέγοντας ότι το σπίτι που μένει δεν είναι το πραγματικό της σπίτι και οι γονείς της δεν ήταν οι πραγματικοί γονείς.

Η μικρή ήταν απόλυτη ότι ήταν αγόρι, ότι έμενε σε ένα σπίτι κοντά στη θάλασσα και είχε πολλά αδέρφια. Η μητέρα της περιγράφει έντρομη το περιστατικό και τονίζει ότι η μικρή κόρη της ήταν απόλυτα πεπεισμένη για αυτό που έλεγε. Οι γονείς της θεωρούσαν ότι η μικρή έπαιζε κάποιο παιχνίδι, αλλά

πίστεψαν ότι αυτό δεν ήταν αποτέλεσμα της φαντασίας της μικρής και ότι πρόκειται για αναμνήσεις από προηγούμενες ζωές που μπορεί να είναι αληθινές. Η μικρή ακόμη επιμένει και ζητά να δει τα πλοία που έβλεπε από το σπίτι της αλλά οι γονείς της δεν την πήγαν ποτέ στο μέρος που περιγράφει.

Οι πιθανές ερμηνείες μπορεί να συνδέονται με κάποιου είδους πνευματική πάθηση ή μετεμψύχωση. Για τη Sally δεν υπάρχει αμφιβολία και εκνευρίζεται γιατί οι μεγάλοι δεν την παίρνουν στα σοβαρά. Η συμβουλή των ειδικών ψυχολόγων προς τη μητέρα, ήταν να μην ανησυχεί και να περιμένει να δει πως θα εξελιχθεί αυτή η κατάσταση.

Έξι εβδομάδες μετά την πρώτη αναφορά στον Joseph και το προηγούμενο σπίτι της, η μικρή σταμάτησε να μιλάει για αυτές τις «αναμνήσεις».

Η μητέρα της όμως δεν το ξέχασε και έψαξε να βρει τι μπορεί να σημαίνουν τα όσα υποστήριξε η κόρη της. Βρήκε ένα βιβλίο του Dr Wayne Dyer και του βοηθού του Dee Garnes που περιέγραφε δεκάδες ανάλογα περιστατικά, επισημαίνοντας ότι ανεξάρτητα από την ερμηνεία, δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας για τα παιδιά που εμφανίζουν τέτοιες «αναμνήσεις».

Οι περιπτώσεις των παιδιών του βιβλίου έχουν πολλές ομοιότητες. Ο δεύτερος γιος του Zibby Guest, ξεκίνησε να μιλάει σε ηλικία 16 μηνών και συχνά αναφερόταν στο άλλο του σπίτι όπου μεγάλωνε με άλλη μαμά και άλλον μπαμπά.

Και η Susan Bowers, δεν ήξερε εάν έπρεπε να γελάει ή να ανησυχεί όταν η τρίχρονη κόρη της της είπε ότι ήταν άνδρας στο παρελθόν και τώρα θα έπρεπε να μάθει να είναι κορίτσι. Και η Ann Marie Gonzalez, τα έχασε όταν ο γιος της τη ρώτησε εάν θυμόταν τη φωτιά που σκότωσε τους γονείς του.

Ένας τετράχρονος, ο Tristan, παρακολουθούσε κινούμενα σχέδια στην τηλεόραση όταν ρώτησε τη μητέρα του εάν θυμόταν ότι μαγείρευαν για τον πρώτο πρόεδρο των ΗΠΑ, η μητέρα του τον ρώτησε εάν ήταν και εκείνη εκεί για να λάβει την απάντηση ότι «ναι τότε ήμασταν μαύροι, αλλά λίγο αργότερα πέθανα, δεν μπορούσα να αναπνεύσω» είπε το παιδί βάζοντας τα χέρια του γύρω από το λαιμό του. Η μητέρα του πιτσιρικά, διάβασε για τον George Washington και ανακάλυψε ότι ο μάγειρας του πρώτου προέδρου των ΗΠΑ είχε τρία παιδιά.

Η ιδέα ότι αυτές οι «αναμνήσεις» αφορούν προηγούμενες ζωές βασίζεται στην άποψη ότι τα παιδιά μιλούν για πράγματα που δεν γνωρίζουν και περιγράφουν ένοιες για τις οποίες έχουν άγνοια.

Ο συγγραφέας του βιβλίου ξεκίνησε την αναζήτηση επειδή η κόρη του είχε παρόμοια εμπειρία, μιλούσε μία απροσδιόριστη ξένη γλώσσα στον ύπνο της και δήλωσε στη μητέρα της ότι δεν είναι η πραγματική της μητέρα.

Πολλοί πιστεύουν ότι η εξήγηση είναι απλή. Τα παιδιά είδαν κάτι στην τηλεόραση και αυτό καλλιεργήθηκε στο μυαλό τους και έγινε ιστορία ασυναίσθητα. Αλλά η ερμηνεία γίνεται δύσκολη όταν τα παιδιά περιγράφουν με λεπτομέρειες γεγονότα που συνέβησαν πολύ πριν από τη γέννησή τους. Για παράδειγμα η Nicole είπε στη μητέρα της ότι πριν μπει στην κοιλιά της ήταν στην κοιλιά της γιαγιάς της η οποία, λίγα χρόνια πριν από τη γέννηση της Nicole είχε χάσει ένα παιδί από αποβολή.

Όπως γράφει η δημοσιογράφος της Daily Mail, όλες αυτές οι ιστορίες μπορεί απλά να είναι αποτέλεσμα της παιδικής φαντασίας και μόνο αλλά διερωτάται μήπως τελικά είναι τα παιδιά που θυμούνται την πραγματικά και όλοι οι μεγαλύτεροι απλά… ξεχνάνε.

μετεμψύχωσημετενσάρκωσηπαιδιάπροηγούμενες ζωέςHas video: