Οι σκέψεις για όριο 4% στις ευρωεκλογές, το τρίτο ημίχρονο του Δραγασάκη και τα ταξίδια του Κασσελάκη σε Αμερική και Αυστραλία

Καλημέρα σας

Ένας από τους μεγαλύτερους πειρασμούς για κάθε κυβέρνηση είναι ο… εκλογικός νόμος.

Σχεδόν κάθε κυβέρνηση που… σέβεται τις παραδόσεις στη χώρα, όπου τίποτα δεν μένει σταθερό για πάνω από μία 4ετία, αλλά και η οποία θέλει να βουτήξει στις πιο ακραίες (νόμιμες πάντως) απολαύσεις της εξουσίας, λοξοκοιτάζει τον εκλογικό σύστημα.

Ειδικά εάν πρόκειται για ευρωεκλογές, τότε ο πειρασμός είναι ακόμα μεγαλύτερος, καθώς οι κάλπες αυτές λειτουργούν κάπως και

σαν… πείραμα. Αν πιάσουν οι αλλαγές, τότε παίρνουν σειρά και για τις εθνικές, αν αποδειχθούν μέτριες ή κακώς, κόβονται από τη συνέχεια…

Μετά από έντονη σπερμολογία κάποιων μηνών, έχει επικρατήσει το σενάριο ότι η κυβέρνηση δεν θα κάνει αλλαγές στο εκλογικό σύστημα για τις ευρωεκλογές. Ούτε επαναφορά της λίστας, ούτε κατάτμηση σε περιφέρειες.

Όμως μετά τον αιφνιδιασμό με την επιστολική ψήφο, η οποία θα ισχύσει ουσιαστικά δοκιμαστικά στις κάλπες του Ιουνίου, ουδείς είναι βέβαιος ότι η κυβέρνηση δεν σκαρφίζεται και κάτι άλλο.

Γι’ αυτό και οι πληροφορίες που κυκλοφορούν στους διαδρόμους, περί αύξησης του ορίου εισόδου στην ευρωβουλή, μόνο αδιάφορους δεν αφήνουν όσους τις ακούνε.

Πηγή, από τις σοβαρές πάντα, αποκάλυπτε στη στήλη ότι υπάρχει προχωρημένη σκέψη για αύξηση του ορίου από το 3% στο 4%. Μία αύξηση, που δεν θεωρείται προκλητική ή αντιδημοκρατική – το 5% ή το 7% για παράδειγμα, που συζητούνταν για τις εθνικές εκλογές και τελικά εγκαταλείφθηκαν, ήγειραν ένα τέτοιο θέμα.

Αλλά δεν έχει και αμελητέα πολιτική σημασία, καθώς πολλοί σχηματισμοί βρίσκονται εκεί γύρω στο όριο του 3% και υπάρχει ισχυρό ενδεχόμενο να δούμε μέχρι και 8 και εννιά κόμματα στην ευρωβουλή. Πολυδιάσπαση και κατακερματισμό δηλαδή της ελληνικής παρουσίας στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο – θα πει η κυβέρνηση.

Και επιπλέον, λέω ως Κάλχας, ξεμπερδεύει και με μία σειρά απειλών από σχηματισμούς της λαϊκής και της άκρας δεξιάς η ΝΔ.

Κι όπως θα έλεγε στην τηλεοπτική σειρά Rules of Engagement ο Patrick Warburton «λιγότερα κόμματα, περισσότερες έδρες για μας» – τα μεγάλα κόμματα!

Ματαιότητα

Όσοι είχαν την αυταπάτη ότι με την αποχώρηση της Ομπρέλας και της ομάδας Αχτσιόγλου από τον ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα έβρισκε μία κάποια ηρεμία ή θα επικρατούσε έστω μία αντιπαράθεση μεν, αλλά δημιουργική, στο εσωτερικό του, καταλαβαίνουν τώρα τη ματαιότητα της προσδοκίας.

Με άλλα λόγια, υπάρχουν ακόμα εντός του ΣΥΡΙΖΑ δυνάμεις που όχι μόνο προεξοφλούν την αποτυχία Κασσελάκη – αυτό μπορεί να θεωρηθεί και δικαίωμα στην άποψη, αλίμονο – αλλά φωνάζουν ανοιχτά ότι εργάζονται για την… επόμενη μέρα της αποτυχίας αυτής.

Όμως όποιος δουλεύει για την επόμενη μέρα μίας αποτυχίας δεν είναι ακριβώς ο άνθρωπος τύπου… των φρονίμων τα παιδιά. Στην πραγματικότητα δουλεύει και για την ίδια την αποτυχία.

Μιλάω για τον Γιάννη Δραγασάκη, που προεξόφλησε ανοιχτά ότι ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί και έστειλε μήνυμα σε όσους συμφωνούν ή μπορεί να συμφωνήσουν αργότερα να ετοιμάζονται: «Η σκέψη μου πάει εμένα κατευθείαν στο τρίτο ημίχρονο. Τι κάνουμε μετά; Τι κάνουμε σε ένα πολιτικό σκηνικό όπου ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να παίξει τον ρόλο του».

Σαν ευχή μοιάζει αυτό…

Ταξίδια

Από την πλευρά του ο Κασσελάκης κάνει μεν ό,τι μπορεί, αλλά όχι με διάρκεια. Σας το έλεγα και προ ημερών. Δεν γίνεται, εκεί που πρέπει να ρίξεις όλες τις δυνάμεις σου, να φεύγεις πάλι για γιορτές στην Αμερική…

Γιορτές για τον αρχηγό ενός κόμματος, που πασχίζει να σταθεί στα πόδια του, κανονικά δεν υπάρχουν.

Ούτε έχουν λογική κάτι ταξίδια που μαθαίνω ότι σχεδιάζει για Αυστραλία και τέτοια. Με το πρόσχημα της επαφής με τους απόδημους βέβαια. Αλλά ας κερδίσει πρώτα την εγχώρια κοινή γνώμη που είναι και η πολυπληθέστερη και πλέον κρίσιμη και μετά ας πάει και στη Μογγολία που ζουν απόγονοι του Αλέξανδρου του Μέγα…

Διαβάστε επίσης:

Η υπόκλιση Γεραπετρίτη, οι μουσουλμάνοι βουλευτές που έτρεξαν στον Ερντογάν και το «οριζόντιο κόμμα» του Κασσελάκη

Ο γρίφος Ερντογάν, το «σαν ξένοι» Συριζαίων και ΝΕΑΡιτών, ο περίεργος έρωτας Ανδρουλάκη – Τσακαλώτου και η «εξαφάνιση» Κασσελάκη

Οι ακροβασίες της κυβέρνησης με το χάος στο ποδόσφαιρο, η μονομαχία Κασσελάκη – Ανδρουλάκη και το άγχος του Πιερρακάκη