ΝΥΤ: Η δημοκρατία στην Τουρκία κινδυνεύει και από τον Ερντογάν

ΚΟΣΜΟΣ

Το τελευταίο διάστημα έχει ασκηθεί πολύ έντονη κριτική στον Ερντογάν, γράφει ο Mustafa Akyol, αρθρογράφος των New York Times και αναφέρει ότι και ο ίδιος έχει ασκήσει κριτική για την αυξανόμενα αυταρχική του διακυβέρνηση αλλά ένα στρατιωτικό καθεστώς θα ήταν πολύ πιο καταπιεστικό και βίαιο. Οι πολίτες στην Τουρκία, συμπεριλαμβανομένων και των πολιτικών αντιπάλων του Ερντογάν απέρριψαν ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

Άρα, κυριάρχησε η

δημοκρατία στην Τουρκία; Είναι πολύ νωρίς να το πει κάποιος, συμπληρώνει ο αρθρογράφος. Υπάρχουν πολλά μαθήματα που μπορεί κάποιος να πάρει από αυτό το επεισόδιο. Πρώτα από όλα η Τουρκία δεν είναι πια η παλιά Τουρκία που ο στρατός κατέβαζε τα τανκ στο δρόμο και τρόμαζε τους πολίτες όπως έγινε το 1960, το 1971, το 1980 και ξανά το 1997, τότε που οι ηγέτες του στρατού είχαν αποφασίσει ότι οι εκλεγμένες κυβερνήσεις είναι εκτός γραμμής από το θεμελιώδες τουρκικό όραμα. Ίσως το πιο σημαντικό είναι ότι η πλειοψηφία του στρατού, η αστυνομία και άλλοι κρατικοί θεσμοί δεν συμμετείχαν στο πραξικόπημα.

Εξίσου σημαντικό στοιχεία από την μακρά νύχτα, είναι ότι αποδείχθηκαν λάθος κάποιοι από τους παρανοϊκούς ισχυρισμούς του Ερντογάν. Για πολλά χρόνια ο πρόεδρος, ένας ισλαμιστής, κατηγορούσε τις κοσμικές δυνάμεις ότι σχεδίαζαν την ανατροπή του αλλά όταν βγήκαν έξω τα τανκ, τα πολιτικά κόμματα, οι επιχειρηματικές ενώσεις και τα κυρίαρχα ΜΜΕ, πήραν καθαρή θέση κατά του επιχειρούμενου πραξικοπήματος.

Στην πραγματικότητα το CNNTurk, που είχε κατηγορηθεί πριν από δύο χρόνια για προσβολή του προέδρου, έπαιξε σημαντικό ρόλο για να τον βοηθήσει. Μέσα από το κανάλι ο Ερντογάν εμφανίστηκε καλώντας τους Τούρκους να βγουν στους δρόμους και να αποτρέψουν το πραξικόπημα.

Αυτό δείχνει καθαρά ότι η τουρκική κοινωνία έχει ενσωματώσει τις εκλογικές διαδικασίες και παρά τις αντιθέσεις με τον Ερντογάν οι κοσμικές δυνάμεις αναζητούν λύσεις μέσα από δημοκρατικές οδούς.

Επίσης η προσπάθεια πραξικοπήματος κάνει σαφές ότι είχαν βάση οι ανησυχίες του Ερντογάν για ένα παράλληλο κράτος, ναι αλλά αυτό έχει μεγάλη απόσταση από τις θεωρίες συνομωσίας που ο ίδιος καλλιεργεί για τα σχέδια των δυτικών και των σιωνιστών, που είναι περισσότερο σενάρια επιστημονικής φαντασίας συμπληρώνει ο Akyol.

Το επιχειρούμενο πραξικόπημα θα οδηγήσει την Τουρκία να αντιμετωπίσει και το θέμα των γκιουλενιστών. Η κυβέρνηση αμέσως κατηγόρησε τον κληρικό ως υπεύθυνο για το πραξικόπημα, αλλά ο ίδιος ο Γκιουλέν το αρνήθηκε κατηγορηματικά. Όμως, όχι μόνο οι κυβέρνηση, αλλά και διεθνείς παρατηρητές, δεν πείθονται από τη διάψευση. Το κίνημά του είναι πολύ διαδεδομένο και σε κρατικούς θεσμούς και η συμμετοχή κάποιων γκουλενιστών στο πραξικόπημα είναι πολύ πιθανή.

Το πιο σημαντικό όμως είναι τι ακολουθεί στην Τουρκία. Πρώτα, υποστηρίζει ο αρθρογράφος, θα υπάρξει μία τεράστια επιχείρηση καταστολής. Ήδη έχουν συλληφθεί περίπου 6.000 άτομα και υπάρχουν προτάσεις από την κυβέρνηση για επαναφορά της θανατικής ποινής.

Φυσικά η κυβέρνηση έχει το δικαίωμα να ασκήσει διώξεις σε αυτούς που συμμετείχαν στο πραξικόπημα, αλλά πρέπει να αποφασίσει η δικαιοσύνη. Πρέπει να υπάρξει δικαιοσύνη και όχι κυνήγι μαγισσών. Επίσης δεν πρέπει το πραξικόπημα να γίνει πρόσχημα για να ελέγξει πλήρως ο Ερντογάν τους κρατικούς θεσμούς με την τοποθέτηση κομματικών στελεχών του. Ήδη έχουν απολυθεί περισσότεροι από 2.000 δικαστές.

Ένα είναι βέβαιο ότι από αυτή την ιστορία ο Ερντογάν βγαίνει πιο ισχυρός και πιο δημοφιλής. Αναδείχθηκε ως νικητής υπερασπιστής του έθνους κατά των συνωμοτών, αληθινών αυτή τη φορά, και με τους δεσμούς με τους ψηφοφόρους να βαθαίνουν.

Λιγότερο σίγουρο είναι το πώς ο Ερντογάν θα χρησιμοποιήσει αυτή τη δύναμη.

Εάν ο Ερντογάν δείξει σύνεση, θα εκτιμήσει τη στήριξη που έλαβε από την κοσμική αντιπολίτευση -συμπεριλαμβανομένου και του Κουρδικού κόμματος- και θα σταματήσει να τους βλέπει ως εχθρούς. Αυτή θα είναι μία ευκαιρία για την εθνική ενότητα και συμφιλίωση μετά από χρόνια διχαστικών πολιτικών. Η κυβέρνησή του έχει ξεκινήσει μία αλλαγή στην εξωτερική πολιτική το τελευταίο διάστημα επιχειρώντας να επουλώσει τις πληγές και τη ζημιά που έχει προκληθεί στις σχέσεις με τη Ρωσία και το Ισραήλ. Εάν η κυβέρνηση ακολουθήσει την ίδια πραγματιστική πορεία και στο εσωτερικό μπορεί η χώρα να οδηγηθεί σε ένα καλύτερο μέλλον. Αλλά, εάν ο Ερντογάν χρησιμοποιήσει τη δύναμη που ξαναανακαλύπτει για να χτίσει ένα πιο αυταρχικό κράτος, εάν προσπαθήσει να ενισχύσει τις εξουσίες του προέδρου και να αδιαφορήσει για τις ισορροπίες, η Τουρκική δημοκρατία θα είναι σε κίνδυνο. Εάν διατηρηθεί η διχαστική πολιτική των τελευταίων ετών τότε το μέλλον της χώρας μοιάζει βλοσυρό. Μπορεί ο Ερντογάν να έχει αποτρέψει το πραξικόπημα και να κερδίζει όλους τους πολέμους, αλλά η Ειρήνη που έχει ανάγκη η Τουρκία θα είναι πολύ μακριά.

Επιμέλεια: Κυριάκος Αργυρόπουλος

ΤουρκίαΕρντογάνπραξικόπημα ΤουρκίαHas video: Exclude from popular: 0