Η σελίδα του λοξού

♦ Έμοιαζε με νύχτα. Φεγγάρι κομμένο στα δύο και τα χαμόδεντρα μολυβιές βαθιές, σκι-αγραφήματα παρατεταγμένα, πάσσαλοι κα­ταδικασμένοι στη μονοφωνία της σύνθεσης, μονόστηλες κραυγές καρφωμένες κάναν την κορνίζα υποσημείωση μονοδιάστατου παράλο­γου εκφωνήματος.♦ Τον Αύγουστο με τις ανοικτές βεράντες, με το μπλε να στέκεται ανυπέρβλητο φωτίζοντας τα μικρά περιθώρια του ξεθωριασμένου μυα­λού. Γραφίδα ανήμπορη και δάχτυλα μελανο-δοχεία να μουτζουρώνουν το ασπροχτισμένο όνειρο του τοπίου. Λυγαριές ...