Έτοιμος για όλα ο... κοντός

ΚΟΣΜΟΣΈντυπη ΈκδοσηΈνα αφήγημα πολέμου του Κρεμλίνου, πέρα από την Ουκρανία, που αφορά ολόκληρη τη Δύση Μπορεί οι 110.000 απολύσεις λιτότητας στον δημόσιο τομέα της Ρωσίας να έκαναν θόρυβο, ωστόσο λίγα 24άωρα αργότερα ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν έδωσε εντολή για τη δημιουργία νέας στρατιωτικής δύναμης εφέδρων, στο πλαίσιο μέτρων για τη βελτίωση της εκπαίδευσης και της στρατιωτικής ετοιμότητας εν μέσω της περιόδου έντασης με τη Δύση σχετικά με την Ουκρανία. Το διάταγμα Πούτιν έδωσε εντολή στην κυβέρνηση να βρει άμεσα χρηματοδότηση για τη νέα δύναμη, κάτι που δείχνει και τις προθέσεις του Ρώσου προέδρου. Η λιτότητα, δηλαδή, αφορά όλα τα άλλα, εκτός από το στρατιωτικό σκέλος. Το Κρεμλίνο, άλλωστε, έχει διαμορφώσει ένα αφήγημα πολέμου που πηγαίνει πολύ πιο πέρα από την Ουκρανία και αφορά γενικότερα τη Δύση. Η προοπτική, μάλιστα, ενός γενικευμένου πολέμου με τη Δύση αποτελεί τον υπ’ αριθμόν ένα λόγο ανησυχίας για τη ρωσική κοινή γνώμη. Το 81% του πληθυσμού θεωρεί την Αμερική απειλή, το υψηλότερο ποσοστό που έχει σημειωθεί μετά την πτώση της ΕΣΣΔ. ΕπιθέσειςΣύμφωνα με τις θέσεις του Κρεμλίνου, η Ρωσία δέχεται επιθέσεις σε όλα τα μέτωπα, οικονομικό, ιδεολογικό, ευρωπαϊκό, αλλά και σ’ αυτό της Μέσης Ανατολής. Μέσα στο πλαίσιο αυτό, τον Απρίλιο πάρθηκε η απόφαση για πώληση συστήματος πυραύλων S-300 στο Ιράν, κίνηση που θεωρήθηκε μια απάντηση στα πολλά ανοιχτά μέτωπα. Οι ρωσικές προθέσεις για την επόμενη μέρα της συμφωνίας για το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης είναι σαφείς. Όσον αφορά την Ε.Ε., χαρακτηριστικό είναι το σχόλιο που πρόσφατα μεταδόθηκε από το ρωσικό κανάλι «1»: «Η Ευρωπαϊκή Ένωση άκμασε ως ένας μηχανισμός για την αναδιανομή των κερδών από την πτώση της ΕΣΣΔ και την κατάρρευση του πρώην κομμουνιστικού μπλοκ. Σε κάποιο σημείο, όμως, οι πόροι από τις κατακτηθείσες αγορές άρχισαν να στερεύουν και η επέκταση προς τα ανατολικά ήταν η μόνη επιλογή».Ο Σεργκέι Ναρίσκιν, εκπρόσωπος της ρωσικής Βουλής, δήλωσε πως «οι κυρώσεις ενάντια στη Ρωσία και η πληροφο-υστερία στα δυτικά ΜΜΕ είναι μια κάλυψη για τον οικονομικό γκανγκστερισμό της Αμερικής».Το θερμόμετρο έχει ανέβει πολύ και παρά τις όποιες υφέσεις - εξάρσεις στις σχέσεις Ρωσίας - Δύσης, το παιχνίδι μόνο εύκολο κι απλοϊκό δεν θεωρείται. Πολλοί αναλυτές εκτιμούν ότι ο λόγος των ρωσικών πράξεων στην Ουκρανία κι όσα ακολούθησαν είναι η ανάγκη του Κρεμλίνου να σταθεροποιήσει τη νομιμότητά του στο εσωτερικό της χώρας, μετά την έντονη δυσαρέσκεια που ξέσπασε με διαμαρτυρίες στους δρόμους τον χειμώνα 2011-12. Αυτό είχε ως αιτία κυρίως τη μεσαία τάξη, που θεωρούσε ότι ο Πούτιν γινόταν μάλλον σύμβολο στασιμότητας παρά σταθερότητας. Κι έτσι η δημοτικότητά του άρχισε να πέφτει. Εκείνες οι φωνές άρχισαν να αντηχούν και την κοινωνικο-οικονομική δυσφορία στις φτωχότερες επαρχίες, με συνέπεια να υπάρχει κίνδυνος ανοιχτής κοινωνικής σύγκρουσης. Η προσάρτηση της Κριμαίας, όμως, «κέρδισε» την επαρχιακή, κυρίως, Ρωσία, νομιμοποίησε την κυριαρχία Πούτιν στα μάτια των περισσοτέρων, μέσω συμβολικών νικών του κράτους, και επανασυσπείρωσε μεγάλη μερίδα του κόσμου. Η ευφορία που προκάλεσε στους Ρώσους η Κριμαία μετασχηματίστηκε με τον πόλεμο στην Ουκρανία και την οικονομική κρίση της χώρας σε έναν ισχυρό πατριωτισμό ενάντια στη Δύση, κάτι που εκτόξευσε τη δημοτικότητα Πούτιν σχεδόν στο 90%. ΠροβλήματαΠολλοί πιστεύουν ότι τυχόν επίλυση της ουκρανικής κρίσης και αποκλιμάκωση των ψυχροπολεμικών σχέσεων με τη Δύση θα έστρεφε και πάλι την προσοχή στα εντεινόμενα πια οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα της χώρας, χαμηλώνοντας τα ποσοστά δημοφιλίας του Πούτιν, όπως συνέβη μετά τον πόλεμο της Γεωργίας, το 2008.Ο προϋπολογισμός της Ρωσίας είναι ενδεικτικός για τις προτεραιότητες του Κρεμλίνου: Σχεδόν το 40% πηγαίνει στον στρατό και τις υπηρεσίες ασφαλείας.Η κίνηση των Ρώσων, εξάλλου, για την άρση απαγόρευσης πώλησης στο Ιράν των πυραύλων S-300 έστειλε πολλαπλά μηνύματα: Ότι η Ρωσία σκοπεύει να παίξει στρατηγικό ρόλο στην ευρύτερη Μέση Ανατολή.Ότι το Κρεμλίνο είναι σε θέση να «χαλάει» τη στρατηγική των ΗΠΑ ακόμη κι αν βρίσκεται υπό οικονομική πίεση από τη Δύση, λόγω Κριμαίας.Και ότι σκοπεύει να διεκδικήσει ένα μερίδιο από τα οικονομικά οφέλη στο Ιράν με την άρση των κυρώσεων.Η ρωσική επιρροή στη Μέση Ανατολή, άλλωστε, μειώθηκε σημαντικά μετά το τέλος της ΕΣΣΔ. Αιτίες; Η επαναλαμβανόμενη στρατιωτική παρουσία κι επιβολή των ΗΠΑ στην περιοχή, η αραβική Άνοιξη και η πτώση του Καντάφι. Επίσης, η Ρωσία έχει τεταμένες σχέσεις με τη Σαουδική Αραβία, που, αρνούμενη να μειώσει την παραγωγή πετρελαίου, βοήθησε στο να κρατηθούν χαμηλά μέχρι και σήμερα οι τιμές του πετρελαίου. Αυτό, είτε έγινε ηθελημένα είτε όχι, τελικά πόνεσε τη Ρωσία το ίδιο αν όχι και περισσότερο από τις δυτικές κυρώσεις.Ωστόσο, και παρά την ύφεση της οικονομίας μετά την Κριμαία, η στρατηγική του Πούτιν όσον αφορά το στρατιωτικό σκέλος μοιάζει ξεκάθαρη. «Το ΝΑΤΟ παραμένει μια στρατιωτική συμμαχία και είμαστε ενάντια στο να έχουμε μια στρατιωτική συμμαχία στην αυλή μας» είχε πει πέρυσι ο Ρώσος πρόεδρος στη Βουλή. Μπροστά σ’ αυτήν τη νέα κατάσταση ο Πούτιν έχει δεσμευτεί να τονώσει τη στρατιωτική δύναμη της Ρωσίας με 700 δισ. δολάρια μέσα στα επόμενα 20 χρόνια. Μεγάλο μέρος αυτού του αστρονομικού ποσού θα πάει στο ναυτικό που, για τον Πούτιν, είναι από τα σημαντικότερα σύμβολα της αναγεννημένης Ρωσίας. Επίσης, βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη το σχέδιο του Κρεμλίνου για ένα δίκτυο ναυτικών στρατιωτικών βάσεων σε Κούβα, Βενεζουέλα, Νικαράγουα, Σιγκαπούρη κ.α., με τη Ρωσία να έχει αυξήσει πια κατά 50% τον αμυντικό της προϋπολογισμό σε σχέση με το 2007. Το 33%, μάλιστα, πηγαίνει αποκλειστικά στα πυρηνικά όπλα. Ταυτόχρονα, σχεδιάζει την αντικατάσταση παλιών συστημάτων με νέους διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους, δέκα νέα πυρηνικά υποβρύχια κι ένα πυρηνικό βομβαρδιστικό stealth. Με λίγα λόγια, η Ρωσία είναι αποφασισμένη να πουλήσει πολύ ακριβά το τομάρι της. ΡωσίαΠούτινΟυκρανίαIssue: 1874Issue date: 23-07-2015Has video: