Εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου «Ύβρις» από την ΓΓΙΦ

Advertorial

Η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων (ΓΓΙΦ) και οι εκδόσεις Θίνες, πραγματοποίησαν εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου «Ύβρις» της Ντούμπραβκα Λάλιτς, στις 3/4/2017 στο καφέ του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου.

Η θεματική του βιβλίου αφορά στο οδοιπορικό και τις δυσκολίες των γυναικών προσφύγων από τον ξεριζωμό τους έως την ένταξή τους στη νέα τους πατρίδα. Με φόντο την Ελλάδα, το βιβλίο διατρέχουν μοτίβα που βρίσκονται

σε απόλυτη συμμετρία και επικαιρότητα με την ίδια μας την καθημερινότητα, καθιστώντας τους αφανείς ήρωες και τις ηρωίδες της ζωής σε ήρωες και ηρωίδες της μυθοπλασίας.

Η Γενική Γραμματέας Ισότητας των Φύλων, Φωτεινή Κούβελα, ανέφερε ότι, στο γενικότερο πλαίσιο ανάδειξης της Βιβλιοθήκης Θεμάτων Ισότητας και Φύλου της ΓΓΙΦ και των βιβλίων που φιλοξενούνται σε αυτή, όπως η «Ύβρις», η ΓΓΙΦ στηρίζει την Τέχνη και τον Πολιτισμό και κυρίως το έργο γυναικών, ως απτό παράδειγμα της δυνατότητάς τους να διαπρέπουν σε ο, τι καταπιάνονται και να καταρρίπτουν τα στερεότυπα περί «αδύναμου φύλου».

Επίσης, με αφορμή τη θεματική του βιβλίου, η Γενική Γραμματέας δήλωσε ότι «Στην ΓΓΙΦ εργαζόμαστε επισταμένως και μεθοδικά για την κατάκτηση και την ουσιαστική εφαρμογή της έμφυλης ισότητας χωρίς διακρίσεις σε γυναίκες άνεργες, επιτυχημένες, μορφωμένες ή μη, λευκές ή μαύρες, ελληνίδες ή πρόσφυγες. Διότι, το δικαίωμα στην απόλυτη κοινωνική πρόσβαση όλων των ανθρώπων χωρίς περιορισμούς και εξαιρέσεις και οι αξίες της ισότητας, της αλληλεγγύης και της ελευθερίας, αφορούν σε όλους και όλες μας».

Τέλος, το πάνελ των ομιλητριών συμπλήρωσαν με τις πολύ ενδιαφέρουσες εισηγήσεις τους οι κκ Μαρία Γκασούκα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Αιγαίου και Έρη Σταυροπούλου, Ομότιμη Καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας, ενώ αποσπάσματα από το έργο της διάβασε η ίδια η συγγραφέας.

ΟΜΙΛΙΑ ΤΗΣ ΓΓΙΦ, ΦΩΤΕΙΝΗΣ ΚΟΥΒΕΛΑ, ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΗΣ ΝΤΟΥΜΠΡΑΒΑ ΛΑΛΙΤΣ, «ΥΒΡΙΣ» (3/4/2017)

Κυρίες και κύριοι, φίλες και φίλοι,

σας καλωσορίζουμε στην αποψινή μας εκδήλωση για την παρουσίαση του βιβλίου της Ντούμπραβκα Λάλιτς, «Ύβρις», το οποίο κοσμεί τη Βιβλιοθήκη Θεμάτων Ισότητας και Φύλου της ΓΓΙΦ.

Στη Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων (ΓΓΙΦ) αναπτύσσουμε δράσεις, πραγματοποιούμε παρεμβάσεις και αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες για την εξισορρόπηση των σχέσεων φύλου, όταν αυτές παρουσιάζουν ανισότητες σε οποιονδήποτε τομέα της ζωής μας. Ταυτόχρονα, στηρίζουμε σημαντικά τον τομέα της Τέχνης και του Πολιτισμού, ιδίως όταν από αυτόν προβάλλονται έργα γυναικών δημιουργών.

Σε αυτό το πλαίσιο, προσπαθούμε να αναδείξουμε και τη Βιβλιοθήκη Θεμάτων Ισότητας και Φύλου της ΓΓΙΦ, τη μοναδική Βιβλιοθήκη στην Ελλάδα με αποκλειστικότητα στα ιστορικά τεκμήρια για την ισότητα των φύλων, τη γυναικεία ιστορία, το γυναικείο κίνημα και με σπάνιο συγκεντρωμένο υλικό πολύτιμων ντοκουμέντων.

Σήμερα, έχουμε τη χαρά να παρουσιάζουμε το έργο μιας γυναίκας συγγραφέα, ως απτό παράδειγμα της απόλυτης δυνατότητας και του δικαιώματος των γυναικών να μπορούν να διαπρέπουν σε ο, τι καταπιάνονται, καταρρίπτοντας έτσι τα στερεότυπα περί «αδύναμου φύλου».

Από τον τίτλο και μόνο μπήκα αμέσως στη διαδικασία να αναλογιστώ τι σχέση μπορεί να είχε η «Ύβρις» της Λάλιτς με το σχήμα ὕβρις → ἄτη → νέμεσις → τίσις των Αρχαίων. Γρήγορα όμως, αφέθηκα στο λογοτεχνικό της κόσμο, αναζητώντας τις δικές της, προσωπικές σημάνσεις, μέσα από το οδοιπορικό της εξιστόρησης των ηρώων της.

Το απρόσμενο της αλλαγής που καιροφυλακτεί στη ζωή, η δύναμη της φιλίας, η σύσφιξη σχέσεων και η αξία που αυτή αποκτά, όταν συμβαίνει σε τόπο μακριά από τον γενέθλιο, η εκδίωξη από την πατρίδα, ο φόβος, η ανασφάλεια, η αβεβαιότητα, τα συναισθήματα που εναλλάσσονται και οι διαρκείς δοκιμασίες, οι απώλειες και οι επανακτήσεις, το νήμα της ζωής που πλέκεται και υφαίνεται γύρω από την ταυτότητα της προσφυγιάς, καθιστούν το έργο της Λάλιτς ένα κείμενο ιδιαίτερα ενδιαφέρον και απόλυτα επίκαιρο με τις μέρες που διανύουμε.

Έτσι, η παραβίαση των κοινωνικών θεσμών με τρόπο βίαιο, ο νόστος της πατρίδας και της επιστροφής, τόποι που αφανίζονται, ελπίδες, το άδικο που μάχεται με τη βία, ο πόλεμος, η στέρηση και οι ισορροπίες που ανατρέπονται με μιας, χαρτογραφούν μια πολύ ενδιαφέρουσα λογοτεχνική και αναγνωστική περιήγηση.

Την ίδια στιγμή, συνιστούν μοτίβα που βρίσκονται σε απόλυτη συμμετρία με την ίδια μας την καθημερινότητα, καθιστώντας τους αφανείς ήρωες και τις ηρωίδες της ζωής σε ήρωες και ηρωίδες της μυθοπλασίας.

Η «Ύβρις» αποτελεί ένα αριστοτεχνικά δοσμένο οδοιπορικό στην πορεία των ηρωίδων προσφύγων. Αν πάλι το γλωσσικό τάλαντο μπορεί και μετουσιώνει καλλιτεχνικά το βιωματικό στη μυθοπλασία ή το αντίθετο, είναι κάτι που άπτεται στην αξιόλογη πένα της συγγραφέα.

Γνώμη μου είναι ότι οι ερμηνείες είναι τόσες όσες και τα αναγνωστικά μάτια.

Εκείνο όμως για το οποίο πιστεύω ότι δε χωράει αμφισβήτηση, είναι το γεγονός ότι η «Ύβρις» παίρνει τους αναγνώστες και τις αναγνώστριες από το χέρι και, με την καθάρια γλώσσα της συγγραφέα, καταφέρνει να συνοδοιπορήσουν στον αφηγηματικό της κόσμο, αφήνοντας μια αίσθηση εποικοδομητικού προβληματισμού.

Στο πού και το τι της πατρίδας, το αφήγημα ταλαντεύεται μεταξύ του γενέθλιου τόπου και του τόπου υποδοχής των προσφύγων, ενώ, σε μεγάλο βαθμό, προκύπτει αθέατα η έννοια μιας «νέας» πατρίδας, που δεν είναι άλλη από εκείνη στην οποία τελικά οι ήρωες και οι ηρωίδες νιώθουν ασφάλεια.

Εύλογα θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς αν μια τέτοια νέα θεώρηση συνιστά ύβρη, αφού η πατρίδα είναι μια, η απώλειά της επίσης, καθώς επίσης μια είναι και η έννοια της προσφυγιάς, η ιστορία της οποίας είναι παγκόσμια.

Το έργο της ΓΓΙΦ για τις γυναίκες πρόσφυγες είναι γνωστό και σε βάθος, όμως με αφορμή τη θεματική του βιβλίου, δράττομαι της ευκαιρίας να σας βεβαιώσω ότι στην ΓΓΙΦ εργαζόμαστε επισταμένως και μεθοδικά για την κατάκτηση και την ουσιαστική εφαρμογή της έμφυλης ισότητας χωρίς διακρίσεις σε γυναίκες άνεργες, επιτυχημένες, μορφωμένες ή μη, λευκές ή μαύρες, ελληνίδες ή πρόσφυγες. Διότι, το δικαίωμα στην απόλυτη κοινωνική πρόσβαση όλων των ανθρώπων χωρίς περιορισμούς και εξαιρέσεις και οι αξίες της ισότητας, της αλληλεγγύης και της ελευθερίας, αφορούν σε όλους και όλες μας.

Ή, καλύτερα, όπως θα πει και η Λάλιτς μόλις σε δυο αράδες από το έργο της:

Εσκ σημαίνει αγάπη. Δεν έχει γένος. (101)

Αζαντί σημαίνει ελευθερία. Σημειώνω, δεν έχει γένος…(101)

Γενική Γραμματεία Ισότητας των ΦύλωνύβριςΦωτεινή ΚούβελαHas video: Exclude from popular: 0