«Top girls» της Κάριλ Τσέρτσιλ

"Π" ARTΘΕΑΤΡΟΈντυπη Έκδοση

 

Τι σημαίνει γυναικεία χειραφέτηση; Κατάφερε τελικά το «ασθενές» φύλο να κατακτήσει άνευ όρων την «περίφημη» ισότητα; Και με τι προσωπικό κόστος;

Η Κάριλ Τσέρτσιλ, μία από τις σημαντικές φωνές του βρετανικού θεάτρου, που δεν πιστεύει στα «θαύματα», παραθέτει στο έργο της ανατρεπτικά στοιχεία για τον φεμινισμό που δεν επιδέχονται ασυλία.

Βέβαια το «Top girls» είναι γραμμένο το 1982 και, από τότε, αρκετά πράγματα έχουν αλλάξει. Ωστόσο, ακόμη και σήμερα,

οι καριερίστριες, για να επικρατήσουν επαγγελματικά, αναλαμβάνουν πολλαπλούς ρόλους, συχνά πέραν των δυνατοτήτων τους. Από την άλλη, σε ορισμένες χώρες, όπως η Αμερική, στο όνομα της πολιτικής ορθότητας η γυναικεία «απελευθέρωση» παραποιείται καθώς εκφράζεται με ακραία κινήματα όπως το #Me Too.

Στο κείμενό της η συγγραφέας παραθέτει τα πολύπλοκα πλήγματα που απειλούν την ούτως ή άλλως επισφαλή διαδρομή της ισότητας των δύο φύλων. Και αναρωτιέται: «Είναι ελευθερία και φεμινισμός η επιθετική υιοθέτηση εκείνων ακριβώς των αξιών που για αιώνες καταπίεζαν τις γυναίκες;».

Γιατί οι δικές της «top girls» αναγκάζονται να αναπαράγουν αντρικές συμπεριφορές και μάλιστα πολλές φορές σκληρότερες - προκειμένου να πετύχουν τον στόχο τους. Είναι, εξάλλου, η θατσερική διακυβέρνηση εκείνης της εποχής που δίνει το παράδειγμα.

Στο πρώτο, ευφυές μέρος, η Μαρλίν, μια επιτυχημένη επαγγελματίας, προσκαλεί σε δείπνο πέντε γυναίκες που, παρότι ταλαιπωρήθηκαν από τις πατριαρχικές κοινωνικές δομές, στοίχειωσαν με την προσωπικότητά τους την ιστορία, τους θρύλους και την τέχνη. Η κυρία Νίτζο, παλλακίδα του Ιάπωνα αυτοκράτορα τον 13ο αιώνα, η Ιζαμπέλα Μπερντ, Βικτωριανή ταξιδιώτισσα και ερευνήτρια, η Πάπισσα Ιωάννα, μεσαιωνική μυθική μορφή, η χαζο-Γκρέτα, πρόσωπο που απεικόνισε στο έργο του ο Φλαμανδός ζωγράφος Μπρέγκελ και η Γκιζέλντα, που ενέπνευσε τον Τσόσερ, τον Βοκάκιο και τον Πετράρχη, φανερώνουν κρυφές πτυχές της ζωής τους.

Ωστόσο ο «επικαλυπτόμενος λόγος τους» – κύριο χαρακτηριστικό της γραφής της Τσέρτσιλ – καθώς δεν ακούγεται καθαρά και γίνεται σπασμωδικά, δυσκολεύει τη δυνατότητα πρόσληψής του από τον θεατή.

Στο δεύτερο και τρίτο μέρος ξεπροβάλλει η πραγματικότητα της δεκαετίας του ’80. Αρχικά στο γραφείο ευρέσεως εργασίας, όπου πρωτοστατεί, ως πρότυπο της «σιδηράς κυρίας», η επιτυχημένη Μαρλίν και έπειτα η αποκάλυψη της στέρησης του παιδιού της, το οποίο αποτελούσε εμπόδιο στην επαγγελματική της άνοδο, και η σύγκρουση με την «αποτυχημένη» φτωχή αδελφή της που το μεγαλώνει.

Ο Θωμάς Μοσχόπουλος θέτει τα προβλήματα στη «φονική» διάστασή τους χωρίς εντυπωσιασμούς και περιττά τερτίπια. Η παράστασή του, όμως, θα είχε πιο μεστό αποτέλεσμα αν περιόριζε τη φλυαρία της. Οι καλές ηθοποιοί – Αλεξάνδρα Αϊδίνη, Βίκυ Βολιώτη, Ευδοκία Ρουμελιώτη και Άλκηστις Πολυχρόνη – αποτέλεσαν ένα δεμένο σύνολο αν και δεν κατάφεραν, στο πρώτο μέρος τουλάχιστον, να ερμηνεύσουν πειστικά τις περσόνες που υποδύονταν. Ξεχώρισαν η Μαρία Καβογιάννη με την αυθεντική νατουραλιστική της αύρα και η Αλεξία Καλτσίκη (Μαρλίν), που με την γκριμάτσα μιας φαινομενικής αυτοπεποίθησης ξόρκιζε τη σπατάλη του βαθύτερου εαυτού της.

Info: Θέατρο Πόρτα

Λεωφ. Μεσογείων 59, Αμπελόκηποι

 

 

Κάριλ ΤσέρτσιλθέατροTop girlsπαράστασηΘέατρο ΠόρταIssue: 2105Issue date: 24-12-2019Has video: Exclude from popular: 0
Keywords
Τυχαία Θέματα