Mega: Το παιχνίδι της μοίρας πλάθεται στο «Ναυάγιο» με ανατριχιαστικό τρόπο

Η «αναμέτρηση» με την ιστορία, η μεταφορά στην μικρή οθόνη γεγονότων που κόστισαν ή επηρέασαν ζωές έχει υψηλό βαθμό δυσκολίας, ίσως και επικινδυνότητας. Μια τέτοιου είδους αναμέτρηση αποτελεί η νέα σειρά μυθοπλασίας «Το ναυάγιο» την οποία σύστησε το βράδυ της Κυριακής το του Mega με δύο μεγάλης διάρκειας επεισόδια (κατά την αμερικανική λογική των «πιλότων»).

Το «Ναυάγιο», το οποίο καταπιάνεται ίσως με την συγκλονιστικότερη τραγωδία στα σύγχρονα ελληνικά

ναυτικά χρονικά, έχει «στέρεο έδαφος», βασίζεται στο ομότιτλο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη και αναφέρεται στο ναυάγιο του επιβατηγού- οχηματαγωγού πλοίου «Ηράκλειον», στις 8 Δεκεμβρίου 1966 στα ανοιχτά της βραχονησίδας Φαλκονέρα.

Η σειρά κρατά το στοιχείο του ναυαγίου σαν κορμό δέντρου και αναπτύσσει σε σενάριο Γιώργου Κόκουβα ανθρωποκεντρικές ιστορίες, σαν κλαδιά, οι μοίρες των οποίων επηρεάστηκαν με σκληρό- καταλυτικό- τρόπο από το ναυάγιο του «Φοίνιξ», το πλοίο της σεναριακής πλοκής, ονομασία με συμβολική διάσταση.

Πολυπρόσωπες ιστορίες ξετυλίγονται παράλληλα, λίγο- λίγο, σε μια προσπάθεια να συμβαδίζουν για να συναντηθούν όλες μαζί στο μοιραίο πλοίο και να τις δούμε πως εξελίσσονται μετά την βύθιση του. Η γνώστη του συμβάντος, η προδιαγεγραμμένη μοίρα χαρακτήρων, σε συνδυασμό με παιχνίδια της ζωής, προκαλούν ανατριχίλα. Στο φόντο των ιστοριών κοινωνικά στερεότυπα, αντιλήψεις, νοοτροπίες πολιτικές. Κάποιες απαράλλαχτες ακόμα και σήμερα.

Πυκνή η πληροφόρηση για τους ήρωες της τηλεοπτικής ιστορίας των οποίων οι ζωές ενώνονται με ένα αόρατο νήμα. Εκτενής η χρήση του πρωθύστερου σχήματος σε αυτές, με δεξιότητα, για να αιτιολογήσει συμπεριφορές και σχέσεις στο τηλεοπτικό «τώρα» και «αύριο». Η εναλλαγή στις ιστορίες είχε ρυθμό, καμία από όσες παρουσιάστηκαν στα πρώτα δύο επεισόδια, δεν έμεινε  «πίσω», οριακά όμως δεν προκάλεσε ζαλάδα με κίνδυνο ο τηλεθεατής να χάσει το νήμα της αφήγησης.

Το «χτίσιμο» της ιστορίας ενώπιον των τηλεθεατών με αυτό τον τρόπο απαιτούσε/ απαιτεί προσήλωση. Και τα διαφημιστικά διαλείμματα εναρμονισμένα στη νέα λογική/πρακτική. Μια τακτική η οποία πιο συστηματικά άρχισε να εφαρμόζεται από την προηγούμενη σεζόν, φέτος πιο έντονα και σε αυτήν καλείται να «εκπαιδευτεί» ο τηλεθεατής, ο οποίος είχε εξαιτίας του «κατακερματισμού» από διαφημίσεις, έχει «εκπαιδευτεί» στο ζάπινγκ.

Η ανάπτυξη ιστοριών παράλληλα, συστήνει σχεδόν ταυτόχρονα τους- πολλούς-ήρωες της ιστορίας.

Ο Γιάννης Χαριτίδης έχει τον τρόπο του να αφηγείται ιστορίες ανθρώπων. Έχει όμως και πολύ καλό «υλικό» για το αποτέλεσμα που θέλει. Δεν είναι μόνον οι ηθοποιοί πρώτης γραμμής- χάρμα οφθαλμών ο Γιώργος Χρυσοστόμου ο οποίος εξωτερικεύει με συναρπαστικό τρόπο τα συναισθήματα του ήρωα του στο πρόσωπο του- αλλά και οι συνάδελφοί τους, της νεώτερης γενιάς ηθοποιών οι οποίοι έχουν δώσει δείγμα γραφής στο θέατρο όπως ο Έκτορας Λιάτσος, η Αθηνά Ροδίτου ή η Αναστασία Παντούση.

Τα «κάδρα» της σειράς, ωραία στημένα. Καθαρά. Ατμοσφαιρικά. Τα εύσημα στους διευθυντές φωτογραφίας Νικόλα Καρανικόλα και Θωμά Βαρβία, ιδίως για τα νυχτερινά πλάνα, εκείνα του καραβιού αλλά και του καϊκιού σε θαλασσοταραχή στη ρότα από Καψάλι για Χανιά.

«Ο καλό ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται» λέει ένα παλιό γνωμικό και στο «Ναυάγιο» ο Αντώνης Χαλκιάς τα κατάφερε. «Έχτισε» για τις ανάγκες της σειράς ένα καράβι-σκηνικό πειστικό.

Σε άλλο «γήπεδο», εκείνο του ψιμυθισμού, τα γένια του παππά Γρηγόρη- Γιώργου Σουξέ ήταν παράταιρα, φαίνονταν ότι ήταν ξένα. Αν και δεν απομειώνει την δουλειά στο σύνολο της στον συγκεκριμένο τομέα, είναι λεπτομέρεια, σημαντική εκ του ρόλου, που «βγάζει μάτι».

Το Mega καθέλκυσε το «Φοίνιξ» του επιτυχώς. Λίγη σημασία έχει τι τηλεθέαση θα καταφέρει.. Ο αντίκτυπος είναι που μένει. Το έχουμε δει να συμβαίνει ουκ ολίγες φορές. Για παράδειγμα με τις «Άγριες μέλισσες», «Το νησί», την «Αίθουσα του θρόνου», τα «Βαμμένα κόκκινα μαλλιά». Ακόμα συζητιούνται.

Διαβάστε επίσης:

Μπάρκα: «Ο άλλος κριτής στο Fame Story, δεν ξέρω το όνομά του, Light τον λέμε;»

Τσιμτσιλή: Σοκαρισμένη από τον θάνατο συνεργάτη της στο Happy Day (Video)

Λίζα Δουκακάρου: «Θα σου κρατάω πάντα το χέρι, όπως τότε μικρές» – Η σπαρακτική ανάρτηση για τον θάνατο της αδελφής της