Independent: Ηρθε η ώρα να αναλάβει πρόεδρος των ΗΠΑ ο Μάικ Πενς

ΚΟΣΜΟΣ

Μήπως ήρθε η ώρα του αντιπροέδρου Μάικ Πενς να αναλάβει τα ηνία της χώρας; Αυτό διερωτάται ο αθρογράφος και στέλεχος του Independent Σον Ο’ Γκρέιντι, υποστηρίζοντας ότι είναι σχεδόν αναπόφευκτη η πρόταση μομφής κατά του νυν Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ.

Την πεποίθηση αυτή ενισχύει το γεγονός ότι πληθαίνουν οι φωνές που ζητούν την απομάκρυνση του Ντόναλντ Τραμπ από την προεδρία, όχι μόνον στον αμερικανικό

Τύπο, ή στο στρατόπεδο των Δημοκρατικών, αλλά ακόμη και στην κυβερνητική παράταξη, όπου αρκετοί Ρεπουμπλικανοί ψιθυρίζουν ότι θα ήταν καλύτερα να έφευγε μια ώρα αρχύτερα ο Πρόεδρος...

«Κάθε αντιπρόεδρος, όσο ταπεινός κι αν είναι γνωρίζει ότι απέχει μόλις μια ανάσα απ’ το ύπατο αξίωμα αν βρει κάποια τραγωδία τον πρόεδρο. Στην περίπτωση του Μάικ Πενς ίσως νιώθει ότι απέχει μόλις ένα tweet απ’ το να αναλάβει την προεδρία, τόσες ήταν οι ατυχίες, τα λάθη και ακόμη χειρότερα της διακυβέρνησης Τραμπ.

Την τελευταία φορά που αυτό συνέβη ήταν το 1974. Ο πρόεδρος Ρίτσαρντ Νίξον είχε μπλέξει τόσο άσχημα με το Watergate ώστε αναγκάστηκε να φύγει, γιατί... δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει μια παραπομπή και αναγκαστική απομάκρυνσή του και προτίμησε να γλιτώσει τη χώρα από περαιτέρω άσκοπη αγωνία....», γράφει, προσθέτοντας ότι είναι ήδη ορατά τα σημάδια της εσωκομματικής ανταρσίας, ότι ο Τραμπ δεν διαθέτει πολλούς υποστηρικτές στο Κογκρέσο, αν και η εκλογική του βάση στη χώρα δεν τον έχει -ακόμη- εγκαταλείψει κι ότι οι γερουσιαστές και τα μέλη του κογκρέσου ίσως καταλήξουν ότι έχουν πολλά περισσότερα να χάσουν αν μείνουν στο πλευρό του Τραμπ, παρά αν τον αντικαταστήσουν.

«Σε αντίθεση με τον Τραμπ ο Πενς είναι προσεκτικός, συντηρητικός και συμβατικός και “ένας από μας” για τη Ρεπουμπλικανική ελίτ», επισημαίνει.

Ο Ο’Γκρέιντι μόνο που δεν προσεύχεται ο Τραμπ να αποφασίσει ότι δεν θέλει να ριψοκινδυνεύσει μια πρόταση μομφής εναντίον του και μια πιθανή καταδίκη και να παραιτηθεί προτού συμβεί το αναπόφευκτο.

«Και μόνη η απειλή της παραπομπής θα μπορούσε να αποδειχθεί αρκετή για να γίνει Πρόεδρος ο Πενς. Σε μια τέτοια περίπτωση, όπως και με τον Τζέραλντ Φορντ, τον αντιπρόεδρο που διαδέχθηκε τον Νίξον, το ερώτημα που εγείρεται είναι κατά πόσον ο Πρόεδρος Πενς θα πρέπει να απονείμει προεδρική χάρη στον προκάτοχό του για όποια εγκλήματα ή αδικήματα μπορεί να διαπράχθηκαν κατά τη θητεία του (ή και πριν απ’ αυτή)...», υπογραμμίζει.

Ο Βρετανός αρθρογράφος, που τάσσεται υπέρ της ανάθεσης της προεδρίας στον Μάικ Πενς, ισχυρίζεται ότι οι ΗΠΑ μπορούν να ξεπεράσουν το σοκ μιας παραίτησης του Τραμπ, όπως ξεπέρασαν και το σκάνδαλο Watergate και τον Νίξον, παρά το γεγονός ότι ο απόηχος γίνεται αισθητός μέχρι σήμερα τόσο στις αλλόκοτες αιτιάσεις του Τραμπ ότι ο Ομπάμα είχε βάλει να τον παρακολουθούν, όσο και στις συχνές συγκρίσεις με την αποπομπή του Ειδικού Εισαγγελέα την εποχή του Watergate και την ανάμειξη του Λευκού Οίκου στο έργο της CIA και του FBI. Επίσης, τονίζει ότι ο Τζέραλντ Φορντ όχι μόνον κατάφερε να επουλώσει τις πληγές που άφησε το σκάνδαλο, αλλά και λίγο έλειψε να κερδίσει τις προεδρικές εκλογές του 1976 απέναντι στον Τζίμι Κάρτερ.

Τέλος, καταλήγει: «Αναμφίβολα ο Πρόεδρος Πενς θα συνέχιζε το μεγαλύτερο μέρος της ατζέντας του Τραμπ, αλλά έχεις την αίσθηση ότι θα έβαζε σιωπηρά στο συρτάρι το Τείχος στο Μεξικό και κάποια άλλα εκκεντρικά πράγματα και σίγουρα δεν θα έστελνε δύστροπα tweets προτού πάρει τον πρωινό καφέ του. Αυτός και η υποψήφια Πρώτη Κυρία Κάρεν Πενς θα αποτελούσαν ένα πιο οικείο προεδρικό ζεύγος απ’ τους γκλαμουράτους Ντόναλντ και Ιβάνκα. Κι οι Ρεπουμπλικανοί θα προτιμούσαν ίσως – κι ενδεχομένως να ήταν και προς το συμφέρον της Αμερικής – να έχουν ως πρόεδρο έναν άνθρωπο που είπε σκοπίμως στο κόμμα του αποδεχόμενος το χρίσμα του: “Είμαι Χριστιανός, συντηρητικός και Ρεπουμπλικανός, με αυτή τη σειρά”».

Ντόναλντ ΤραμπΜάικ ΠενςIndependentΣον Ο’ ΓκρέιντιHas video: Exclude from popular: 0