Περί Ολυμπιακών Αγώνων

Την Παρασκευή αρχίζουν στο Λονδίνο οι 30οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Παλαιότερα τους περίμενα με ανυπομονησία, λαοί από όλο τον κόσμο μαζεμένοι σε ένα μέρος, αθλητές υψηλότατου επιπέδου, μεγάλα ρεκόρ! Πλέον όμως απλά αδιαφορώ και πολλές φόρες θυμώνω. Αλήθεια, δεν μου έρχεται στο μυαλό άλλο σημαντικό γεγονός στο οποίο να υπάρχει τόση υποκρισία.

Για μένα οι Ολυμπιακοί Αγώνες, είναι η αποθέωση της ντόπας, της (κακώς

εννοούμενης) εμπορευματοποίησης του αθλητισμού και κυρίως της υποκρισίας σε όλα τα επίπεδα. Οι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες, δεν έχουν κανένα κοινό με αυτούς της αρχαιότητας. Στην αρχαιότητα οι αθλητές αγωνίζονταν για ένα κλαδί ελιάς και για την τιμή που θα έδιναν στις πατρίδες τους, αλλά και που θα απολάμβαναν αυτοί και η οικογένεια τους. Η Ολυμπιακή Εκεχειρία εφαρμοζόταν σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο που συμμετείχε στις Ολυμπιάδες. Αντίθετα, οι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες, προσπαθώντας να κερδίσουν την αίγλη και την δόξα της αρχαιότητας, απλά καπηλεύονται την ονομασία τους.

Στην θεωρία και στο ροζ συννεφάκι που κατοικούν οι Αθάνατοι της ΔΟΕ, οι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες προωθούν την συνεργασία των λαών και την ευγενή άμιλλα, παρόλα αυτά οι ολυμπιακοί αγώνες του μίσους το 1980 και 1984 (όπου στην πρώτη περίπτωση δεν συμμετείχαν οι Δυτικές χώρες και στην δεύτερη οι χώρες που βρίσκονταν υπό της ομπρέλα της ΕΣΣΔ) διεξήχθησαν κανονικότατα, ενώ το 2008 την ώρα που η Ρωσία είχε εισβάλει στην Γεωργία, η τελετή έναρξης έγινε σαν να μην συμβαίνει τίποτα.

Μιλάνε για ισότητα και την ίδια ώρα έδωσαν την Ολυμπιάδα του 2008 στην Κίνα (μια χώρα που παραβιάζει ακόμα και τώρα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα), έκαναν σαν να μην υπήρχε το θέμα του Θιβέτ και κατά την διάρκεια της ολυμπιακής λαμπαδηδρομίας συλλάμβαναν όλους όσους τολμούσαν να καταγγείλουν την Κινέζικη κατοχή σε εκείνη την περιοχή (και αυτή η πρακτική εφαρμόστηκε όχι μόνο στην Κίνα, αλλά σε όλες τις χώρες από τις οποίες πέρασε η Ολυμπιακή φλόγα ). Ενώ η 31η Ολυμπιάδα του 2016 ανατέθηκε στη Βραζιλία μα χώρα με τεράστιες κοινωνικές ανισότητες (ας ελπίσουμε να μην κρύψουν τις φαβέλες πίσω από τεράστια πανό χορηγών, για να μην χαλάει η μόστρα και η διάθεση των τουριστών και των… Αθανάτων).

Προσπαθούν να πολεμήσουν την ντόπα όταν οι ίδιοι την υποθάλπουν. Δεν θέλουν ντοπαρισμένους αθλητές, αλλά θέλουν εξωπραγματικά ρεκόρ. Τα πριμοδοτούν κιόλας, όχι μόνο η ΔΟΕ, αλλά και οι χορηγοί της. Οι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες, είναι ένα αθλητικό γεγονός που ντοπάρονται οι πάντες, από αθλητές στίβου, μέχρι αθλητές της… σκοποβολής! Από την ντόπα φυσικά δεν γλυτώνουν ούτε και τα άλογα που συμμετέχουν.

Πραγματικά δεν έχω κανένα πρόβλημα με τους χορηγούς και την εμπορευματοποίηση του επαγγελματικού αθλητισμού (άλλωστε αν δεν υπήρχε και αυτή δεν θα ήταν… επαγγελματικός). Αυτό όμως που με θυμώνει είναι η όλη υποκρισία της ΔΟΕ σε αυτό το θέμα.

Στην Ελλάδα μέχρι πρότινος τιμούσαμε και διορίζαμε στις ένοπλες δυνάμεις τους Ολυμπιονίκες μας. Ήμασταν περήφανοι για την Dream Team της