Ενδο-γαλλικός καυγάς για το ελληνικό «πάπλωμα»!

Μελανσόν κατά Λαγκάρντ μαινόμενος και στη μέση ο Φρανσουά…

Σε σκηνικό διαμάχης μεταξύ των πρωταγωνιστών της γαλλικής πολιτικής σκηνής έχει μετατραπεί η ελληνική κρίση. Η εκπρόσωπος της κυβέρνησης του Φ. Ολάντ, Ν. Βαλό-Μπελκασέμ, κι ο ηγέτης της αριστεράς Ζ. Λ. Μελανσόν επεφύλαξαν σφοδρή επίθεση στην ομοεθνή τους πολιτικό και επικεφαλής του ΔΝΤ, Κ. Λαγκάρντ. Η αφορμή, φυσικά, δεν ήταν άλλη από τις εριστικές αναφορές της κ. Λαγκάρντ κατά των Ελλήνων πολιτών για τη μη πληρωμή των φόρων τους και της μεγαλύτερης συμπόνιας της προς τους

«Κριστίν παράτα τα»!

Πιο συγκεκριμένα την άποψη της Γαλλίδας – αναδειχθείσας από το Ν. Σαρκοζί – πολιτικού χαρακτήρισε ως «καρικατουρική» η εκπρόσωπος της Γαλλικής κυβέρνησης σε δηλώσεις της στο τηλεοπτικό δίκτυο Canal Plus για το θέμα. Είναι σαφές ότι η κ. Βαλό-Μπελκασέμ εξέφρασε έτσι με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο – στα πλαίσια της διπλωματικής γλώσσας περισσότερο μάλλον δε γίνεται – την αποδοκιμασία της στην ακραία λαϊκιστική παρέμβαση Λαγκάρντ.

Στο ουσιαστικό μέρος της υπόθεσης, ο κ. Μελανσόν, από τη δική του πλευρά, προχώρησε ένα βήμα πιο πέρα. Ζήτησε ευθέως από την κυρία Κριστίν Μαντλίν Οντέτ Λαγκάρντ την άμεση παραίτηση από τα καθήκοντα της στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Ο Γάλλος πολιτικός ανέφερε ότι: «Τι ακριβώς κάνει αυτή για να μιλήσει έτσι για τους Έλληνες; Εάν είχε πολιτική ηθική, η Κριστίν Λαγκάρντ θα έπρεπε να αποχωρήσει από τη θέση την οποία κατέχει στο ΔΝΤ».

Αρκετά δίνουν οι πολίτες, να πληρώσει κι η ελληνορθόδοξη εκκλησία

Πρόσθεσε, ακόμα, αναφορικά στους «γονείς των ελληνόπουλων» που «δεν πληρώνουν τους φόρους τους», ότι «δεν είναι οι πολίτες που πρέπει να πληρώσουν, αλλά η Εκκλησία». Για την ακρίβεια, τόνισε πως «στην Ελλάδα η Ορθόδοξη Εκκλησία πρέπει να πληρώσει φόρους, οι κοινοί έλληνες πολίτες πληρώνουν τους φόρους τους, γιατί παρακρατούνται από το εισόδημά τους»!

Η αριστερή «καυτή ανάσα» του Ζαν Λυκ στην πλάτη του Ολάντ

Ειδικότερα για τη δυναμική απάντηση Μελανσόν, αποδεικνύεται ότι το καλό κλίμα της συνάντησης του με τον Α. Τσίπρα στη Γαλλία δεν αποτελεί μια αποσπασματική ενέργεια στήριξης του Έλληνα ομοϊδεάτη και ομολόγου του στο ευρωπαϊκό αριστερό κόμμα. Αντίθετα, γίνεται φανερή η επιθυμία του ιδίου και της γαλλικής αριστεράς, σε συνεργασία με την ελληνική αριστερά, άμεσης διεκδίκησης ενός ενεργότερου, μαχητικότερου και πιο συνεκτικού ρόλου συνολικά της ευρωπαϊκής αριστεράς στα ευρωπαϊκά πράγματα, σε μια στιγμή διαρκώς επεκτεινόμενου ζόφου στη γηραιά ήπειρο και ιδιαίτερα στον οικονομικά και κοινωνικά σπαρασσόμενο νότο της.

Επίσης, πρέπει να τονιστεί ότι, παρά τα αναφερόμενα περί δυσαρέσκειας του Γάλλου Προέδρου από την προ ημερών αναφορά του κ. Τσίπρα για ανάγκη αποφυγής του κινδύνου κατάληξής του σε «Ολαντρέου», ο κ. Ολάντ δε μπορεί παρά να επηρεάζεται υπέρ μιας θετικότερης στάσης του προς την Ελλάδα και την υπόθεση κρίσης χρέους-δανεισμού και αποτροπής μιας σταδιακής κοινωνικής κατάρρευσ