Εικόνες Πόλεων #1 | Κάϊρο – Αλεξάνδρεια

Ταξίδια σε πόλεις του κόσμου, ταξίδια σε στίχους των ποιητών… Ένας από τους αγαπημένους τρόπους … φυγής, όταν η καθημερινότητα τείνει να γίνει μονότονη. Αλλά, ως κατεξοχήν αισιόδοξα και επινοητικά πλάσματα, εμείς δεν της το επιτρέπουμε! Γι’ αυτό, ακόμα και σε εποχές που λιγοστεύουν οι ευκαιρίες απόδρασης, εμείς επιστρέφουμε σε εικόνες παλιές, που είχαμε την τύχη να αιχμαλωτίσουμε κάποτε στον φακό μιας μηχανής μας, κι ευτυχώς δεν θα σβήσουν ποτέ…

Ας αρχίσουμε λοιπόν, με άρωμα Ανατολής!

Κάϊρο – Αλεξάνδρεια

Όλες οι μεγάλες πόλεις του κόσμου, ως προϊόντα του μύθου και της ιστορίας,

είναι στενά δεμένες με εικόνες – σύμβολα που έχουν με τον καιρό παγιωθεί στη συνείδησή μας.

Όταν όμως επισκέπτεται κανείς αυτές τις πόλεις, τότε, οι αποστασιοποιημένες εικόνες γίνονται οικειοποιημένο παρόν, ζώσα πραγματικότητα, ιδία εμπειρία. Και πλέον, καθένας μας φτιάχνει τις δικές του εικόνες – σύμβολα, μεταπλάθει τα κοινά εμβλήματα σε προσωπικά βιώματα, δεμένα με χρώματα, ήχους, μυρωδιές μοναδικές… Το συλλογικό φαντασιακό των πόλεων εμπλουτίζεται με ατομικά, υπαρξιακά ερεθίσματα…

Μια άλλη Αίγυπτος…

Όταν οι πυραμίδες και οι Φαραώ εισχωρούν μέσα σε εικόνες μοναξιάς κι εγκατάλειψης…

Είπες· «Θα πάγω σ’ άλλη γη, θα πάγω σ’ άλλη θάλασσα.
Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή.
Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή·
κ’ είν’ η καρδιά μου — σαν νεκρός — θαμένη.
Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμόν αυτόν θα μένει.
Όπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω
ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,
που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα.»

Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θάβρεις άλλες θάλασσες.
Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς
τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ’ ασπρίζεις.

Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού — μη ελπίζεις—
δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη την μικρή,
σ’ όλην την γη την χάλασες.

Κ.Π. Καβάφης