Απόψεις | «Η Ελλάδα θα τα καταφέρει», του Α. Σαμαρά

Άρθρο του Αντώνη Σαμαρά, δημοσιεύτηκε στην Wall Street Journal και βρήκαμε στο onalert.gr. Λίγο πριν τις εκλογές 2012 λοιπόν, ο Α. Σαμαράς γράφει:

Το 1633, όταν ο Γαλιλαίος υποχρεώθηκε από την Ιερά Εξέταση να ανασκευάσει τις ηλιοκεντρικές απόψεις του, φημολογείται

Από τότε η φράση αυτή έχει γίνει εμβληματική για όσους υπερασπίζονται την αλήθεια μπροστά σε βαθιά ριζωμένες προκαταλήψεις.

Από την εποχή του Γαλιλαίου, εμείς οι Ευρωπαίοι μάθαμε να αναζητούμε την αλήθεια πέρα από το «προφανές», να ψάχνουμε πέρα από το «επιφανειακό».

Μάθαμε να ψάχνουμε για αίτια όχι για «κακούς», να αναζητούμε απαντήσεις όχι «ενόχους»…

Εκείνο που είναι πράγματι προφανές στην Ευρωπαϊκή κρίση χρέους, είναι πως πολλές χώρες-μέλη της Ένωσης ζούσαν πέρα από τα όριά τους και τις δυνατότητές τους για χρόνια, συσσωρεύοντας χρέη που τελικώς βρέθηκαν εκτός ελέγχου.

Η χώρα μου η Ελλάδα, είναι μια τέτοια περίπτωση μακροχρόνιας δημοσιονομικής αποτυχίας και βρίσκεται ήδη στον πέμπτο χρόνο της ύφεσης. Έχει ήδη χάσει 16-18% του ΑΕΠ της από το 2009.

Περισσότερη ύφεση οδήγησε σε πιο επίμονα ελλείμματα και σε έκρηξη του χρέους.

Η Ελλάδα έχει ήδη εφαρμόσει περιοριστικά μέτρα που φτάνουν το 20% του ΑΕΠ της, για να ελέγξει ένα έλλειμμα που έφτανε το 15% το 2009. Δύο χρόνια αργότερα, και παρ’ όλα τα μέτρα, το ελληνικό έλλειμμα βρισκόταν ακόμα στο 10% στα τέλη του 2011!

Τα τρία τέταρτα των μέτρων για την περιστολή του ελλείμματος οδήγησαν σε περισσότερη ύφεση, όχι σε μικρότερο έλλειμμα…

Στο μεταξύ, το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων έπεσε κατακόρυφα από τα προ της κρίσης επίπεδα. Μετακινήθηκαν απότομα από το ένα άκρο στο άλλο: από υπερβολική κατανάλωση χωρίς επαρκή παραγωγή, σε απύθμενη ύφεση χωρίς επαρκή προσαρμογή. Και χωρίς πραγματική βελτίωση.

Οι Έλληνες πρέπει να κάνουν την προσαρμογή τους, δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό. Αλλά ποια χώρα μπορεί να χάσει τόσα πολλά σε τόσο λίγο χρόνο; Και ποια δημοκρατία μπορεί να αντέξει τόσο ισχυρό σοκ με τόσο φτωχά αποτελέσματα;
Η πρόσφατη ελληνική εμπειρία δείχνει πως η δημοσιονομική προσαρμογή και οι διαρθρωτικές αλλαγές δεν θα αυξήσουν την ανταγωνιστικότητα, αν δεν υπάρξει ένα ακόμα ζωτικής σημασία «συστατικό»: μέτρα Ανάκαμψης και βιώσιμης Ανάπτυξης.
Χωρίς Ανάκαμψη δεν μπορείς να πετύχεις πολλά πράγματα. Η κατάσταση, κατά πάσα πιθανότητα, θα χειροτερέψει…

Αυτό ακριβώς συνέβη στην Ελλάδα. Χρειάστηκαν 30 χρόνια δημόσιας σπατάλης για να φέρουν το χρέος στο 120% του ΑΕΠ. Κι ύστερα άρκεσαν δύο χρόνια άγριας λιτότητας για να φέρουν το χρέος στο 168% του ΑΕΠ!

Προφανώς η «συνταγή» δεν δούλεψε…

Είμαστε αποφασισμένοι να αντιμετωπίσουμε την κρίση. Δεν πρέπει να διστάσουμε μπροστά στις δυσκολίες. Δεν πρέπει να αναβάλλουμε πλέον αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που έπρεπε να είχαν γίνει από καιρό. Οφείλουμε όμως, να τις κάνουμε πιο αποδοτικές, να εξουδετερώσουμε τις πιο «τοξικές» τους παρενέργειες, εφαρμόζοντας ταυτόχρονα μέτρα Ανάκαμψης.<