Noteblog #14 | Αύριο;

- Σημασία δεν έχει ο προορισμός, σημασία έχει το ταξίδι.
- Σημασία έχει μόνο αν θα καταφέρεις να  φτάσεις, καλύτερος από όταν ξεκίνησες.
- Μπα. Σημασία έχει αν θα βρεις parking.

Πάντα λάτρευα τα σχέδια. Να σχεδιάσεις ένα ταξίδι, μία έξοδο, ένα ραντεβού, το πρόγραμμα μίας βδομάδας και κυρίως μία νέα αρχή. Είναι σαν να λες στον εαυτό σου, «ότι έγινε – έγινε, προχωράμε». Υπάρχει ένα κομβικό σημείο όμως, που πρέπει να σταματήσεις τα «θα» και να αποδείξεις

ότι μπορείς. Εκεί χρειάζονται «κάκαλα» για να συνεχίσεις.

Το να μην καταφέρνεις να φτάσεις εκεί που κοιτάς, ακόμα και αν κοιτάς σωστά, είναι κάτι επονείδιστο. Δεν έχει να κάνει τόσο με το τι πιστεύουν οι άλλοι για σένα, αλλά κυρίως ότι πρέπει να απολογηθείς στον εαυτό σου. Γιατί δεν μπορείς να του λες εσαεί ψέμματα. Πρέπει να κάνεις αυτοκριτική και να προσπαθήσεις να αλλάξεις. Και σε ποιον αρέσουν οι αλλαγές;

Πάντως οκ, για να συνεχίσεις, σίγουρα πρέπει να έχεις υπομονή και να είσαι βράχος. Στην ερώτηση πότε, να απαντάς «όταν είναι να έρθει», στην ερώτηση πώς να απαντάς «με τον τρόπο μου» και στην ερώτηση γιατί, να ξέρουν την απάντηση από μόνοι τους. Γιατί αυτό είσαι.

Υπάρχουν όμως εκείνες οι κωλοστιγμές που καίγεσαι. Λες «τώρα», «με οποιονδήποτε τρόπο», γιατί «κουράστηκα». Και εκεί μπαίνουν στο παιχνίδι οι άμυνες. Θα σε βοηθήσουν να συνέλθεις και να (ξανα)συνειδητοποιήσεις ότι τελικά, μία από τις μαγείες της ζωής είναι πως ακόμα και αν τα έχεις προβλέψει/παίξει όλα, η ζωή δεν εγγυάται τίποτα. Αν σήμερα θα κερδίσεις ή αν θα χάσεις. Αν θα είσαι καλός ή κακός φίλος. Μαλάκας ή τέλειος σύντροφος. Αν θα δειλιάσεις ή αν θα βρεις το σθένος να συνεχίσεις μέχρι το τέλος.

Σήμερα και έχασα και κέρδισα.

Αύριο; Ποιος ξέρει…

ΥΓ: Αυτό το τραγούδι, αποτελεί μέχρι σήμερα μία πολύ δυνατή προσωπική «άμυνα».
ΥΓ2: Σας ευχαριστώ όλους για τα καλά σας λόγια για το προηγούμενο Noteblog.