Το μαύρο χρήμα του ΥΠΕΞ

Οι αριθµοί, κατά κανόνα, περιγράφουν µε τη µέγιστη δυνατή ακρίβεια την πραγ­µατικότητα. Κάποιες φορές αυτό το κα­ταφέρνουν και οι... λέξεις. Στην περίπτωση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών δυο αριθµοί και δυο λέξεις «φωτογραφίζουν» την κατάστα­ση. Ας ξεκινήσουµε από τις λέξεις: «Μυστικά κονδύλια», οι οποίες υποδηλώνουν ή, αν προ­τιµάτε, κρύβουν τα ποσά που δαπανώνται για... εθνικούς σκοπούς. Πρόκειται για δαπάνες που αποφασίζονται από τον υπουργό (σήµερα τον Δ. Δρούτσα) και για τις οποίες τα παραστατικά καταστρέφονται την ίδια στιγµή ή το...
 αργότερο εντός έξι µηνών.

Πρόκειται για χρήμα, πολύ χρήµα. Η µυθολογία λέει ότι µε αυτό το χρήµα (εξ)αγοράζονται υπηρε­σίες ανθρώπων και µηχανισµών µε επιρροή, προκειµένου να προωθηθούν τα εθνικά δίκαια. Το εν­διαφέρον στην προκειµένη περίπτωση όµως δεν είναι ότι δαπανώνται χρήµατα για να γίνουν εθνι­κές δουλειές. Αλλά το ότι ουδείς γνωρίζει πόσα χρήµατα, σε ποιους και για ποιον λόγο δόθηκαν. Οι µόνοι που διαθέτουν αυτές τις