Τι μου έμαθαν οι εκλογές;

της Λίνας Παπαδάκη Ότι η αλλαγή δεν έρχεται ποτέ από έναν. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση ποτέ από ένα κόμμα, βλ. Καμίνη και Μπουτάρη. Ιστορικές νίκες πολυχρωματικών. Πρωτεύουσες ανεξάρτητες. - Ότι η Αριστερά μπορεί να ψυχορραγεί, κατέβασε όμως τη λαμπρή ιδέα. Αν δεν ήταν ο Φώτης Κουβέλης, το ΠΑΣΟΚ ίσως....
δεν είχε σκεφθεί τον Γιώργο Καμίνη για δήμαρχο Αθηναίων. - Ότι το 1/3 του εκλογικού σώματος αρκεί για να χρίζει
αρχηγούς. Ο νομοθέτης θα πρέπει να το ξανασκεφθεί. Η αποχή υπάρχει, χωρίς να αναλυθεί. Το μήνυμά της φιμώνεται, το ποσοστό της τρομάζει. - Ότι η ύψιστη δημοκρατική πράξη για κάποιους στοιχίζει 10, 20, 50 ευρώ.

Τόσο ξεπούλησαν αδιάφοροι, ανίατοι και βολεμένοι την ψήφο τους. Βρέθηκαν χαρτονομίσματα στα άκυρα φάκελα. - Ότι κάτοικοι – κυρίως του Ιστορικού Κέντρου των Αθηνών – μπέρδεψαν την κάλπη με τα 090 των ριάλιτι. Δεν εξηγείται αλλιώς ότι ήρθαν πρώτοι εκτός από τον Ψινάκη και άλλοι τηλεοπτικοί. Ας μνημονεύσουμε την ατομική ευθύνη και να πάψουμε να ρίχνο
Keywords
Τυχαία Θέματα