Τέλος οι δουλειές. Αρχίζει το δούλεμα

Απρέπεια αν όχι πολιτική αγυρτεία πρέπει να χαρακτηριστεί η εντελώς ασαφής, αόριστη και τελικά ακαταλαβίστικη κυβερνητική ανακοίνωση για δήθεν σχέδια και προγράμματα που θα προσφέρουν θέσεις εργασίας σε 150.000 ανέργους μέσα στο 2012. Είναι ντροπή και πολιτικό αίσχος να δίνουν ελπίδες και μάλιστα μεταξύ Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς, στους άνεργους που ξεπερνούν το 1.000.000 για δήθεν δουλειές όταν δεν έχουν ξεκαθαρίσει ακόμη τι ......
θέλουν να κάνουν.

Δυστυχώς η άθλια πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική.

Κάποιοι “φωτισμένοι” ανεγκέφαλοι κατάφεραν να πείσουν ομοίους τους πολιτικούς να ανακοινώσουν, για επικοινωνιακούς λόγους, ότι μέσα από κοινωνικά και δημοτικά προγράμματα μπορεί να αναχαιτισθεί μερικώς το κύμα της ανεργίας.

Το νέο κύμα ανεργίας που έρχεται το 2012 φουντωμένο και αμείλικτο καθώς (σύμφωνα και με τον κ. Ρωμανιά της ΓΣΕΕ, τα στοιχεία του οποίου ουδέποτε διαψεύσθηκαν μέχρι σήμερα) θα αγγίξει το τέλος του χρόνου μέχρι και 2.000.000 άτομα.

Η ανακοίνωση (με φροντίδες των αρμοδίων) πήρε μεν ευρεία δημοσιότητα, παπαγαλίστικε και από τα κανάλια αλλά το συμπέρασμα, τόσο το δικό μου όσο και εκείνων που την διάβασαν, είναι ότι όχι μόνο δεν καταλαβαίνει κανείς που και πως θα προκύψουν οι θέσεις αυτές αλλά και ποια είναι τα συγκεκριμένα προγράμματα που θα απασχολήσουν 150.000 ανέργους.

Περιττό ίσως να επισημάνω ότι ούτε για επίπεδα μισθών γίνεται λόγος ούτε για μονιμότητα ούτε και για ωράρια.

Αυτά βγαίνουν καθ΄ υπολογισμό αλλά σε καμία περίπτωση δεν κουμπώνουν με τα “αισιόδοξα μηνύματα” της ανακοίνωσης.

Επαναλαμβάνω ότι τα συγκεχυμένα αυτά προγράμματα μιλάνε για απασχόληση σε παροχή κοινωνικών υπηρεσιών και άλλα παρόμοια που κυρίως θα συντονίζονται από τους Δήμους.

Τι θα συμβεί στην πραγματικότητα;

Κατ΄ αρχήν ό,τι γίνει (εάν γίνει) θα συνδυασθεί με τις εκλογές και την προεκλογική περίοδο μιας και δεν πείθουν πλέον υποσχέσεις Βουλευτών και κομμάτων για διορισμούς στο δημόσιο ή ακόμη και διατήρηση της εκλογικής πελατείας που είναι στο δημόσιο στις θέσεις που κατέχουν σήμερα.

Άρα η γνωστή (από την εποχή των Τζουτζέδων) μέθοδος υποσχέσεων για να ανταλλάξουμε τις ψήφους και να καβαλήσουμε στην εξουσία θα επαναληφθεί και αυτή την φορά παίζοντας ακόμη και με την αγωνία των ανέργων που έχουν πρόβλημα επιβίωσης.

Την ίδια στιγμή (όπως δυστυχώς όλα δείχνουν ακόμη και με την σημερινή κυβέρνηση) υπουργοί και βουλευτές όλων των κομμάτων θα παρακολουθούν χωρίς αντίδραση όχι μόνο την απουσία κεφαλαίων, κεφαλαιούχων και επενδυτών από την οικονομία, αλλά και την αποχώρηση αυτών που μέχρι χθες ενδιαφέρονταν για επιχειρηματικές δράσεις.

Προσωπικά θεωρώ ότι είναι λάθος να περάσει απαρατήρητη η αποχώρηση άλλων δύο μεγάλων ομίλων του χώρου της ενέργειας από την Ελλάδα καθώς και η ισχυροποίηση του μονοπωλίου της, ακόμη κατεχόμενης από τις συντεχνίες, ΔΕΗ με την ενδέκατη αύξηση των τιμολογίων ρεύματος που θα οδηγήσει σε κόστος ζ