Τα «πόκις» τσακίζουν πολλές ζωές στην παροικία μας

Η παθολογική εξάρτηση από τα τυχερά παιχνίδια είναι ένα ζήτημα που έχει αποτελέσει αντικείμενο μελέτης πολλών ερευνών. Σε μία από αυτές, την οποία πραγματοποίησαν Γερμανοί επιστήμονες πριν από μερικά χρόνια, αποκαλύφθηκε ότι τα επίπεδα της ορμόνης του στρες, όπως καταμετρήθηκε στη σίελο μιας ομάδας εθελοντών, αλλά και ο καρδιακός ρυθμός των ιδίων όταν ποντάριζαν με χρήματα ήταν σαφώς αυξημένα σε σχέση με την περίπτωση που έπαιζαν με....
πόντους. Σε άλλες έρευνες, έχει καταδειχθεί, επίσης, ότι το αίσθημα ευφορίας των παικτών είναι εφάμιλλο με εκείνο των ατόμων που κάνουν χρήση ναρκωτικών, κατά το οποίο προκαλείται υπερέκκριση ντοπαμίνης και σεροτονίνης στον εγκέφαλο.
Οι περισσότεροι άνθρωποι που τζογάρουν είναι προετοιμασμένοι να σπαταλήσουν ένα σημαντικό ποσό χρημάτων και γνωρίζουν πόσο μεγάλος είναι ο προϋπολογισμός τους. Σταματούν όταν έχουν χάσει ένα συγκεκριμένο ποσό. Υπάρχουν, ωστόσο άνθρωποι που ξεπερνούν τα όρια. Ξοδεύουν περισσότερα χρήματα στον τζόγο απ' ότι μπορούν να αντέξουν. Αυτό προκαλεί σοβαρά προβλήματα στην πορεία: φιλονικίες με την οικογένεια, προβλήματα στη δουλειά, ψέματα κ.λπ.). Τελικά η καθημερινότητα το ατόμου κυριαρχείται από τον τζόγο και την προσπάθεια εξασφάλισης χρημάτων για να μπορεί να παίξει και παύει να έχει ζωή ο ίδιος και οι δικοί του.
Είναι γνωστή η ιστορία του συμπαροίκου Χάρη Κακαβά, ο οποίος μήνυσε το καζίνο Crown της Μελβούρνης, διεκδικώντας πίσω τα περίπου 30 εκατομμύρια δολάρια που έπαιξε και έχασε εκεί.
Ο Χάρης Κακαβάς, που σε κάποιες περιπτώσεις ποντάριζε έως και 300.000 δολάρια μονομιάς στο μπακαρά, είναι η πιο γνωστή περίπτωση συμπαροίκου που, σύμφωνα με δική του ομολογία, είναι παθολογικός τζογαδόρος, αλλά δεν είναι ο μόνος στην παροικία.
Προχθές λάβαμε στο «Νέο Κόσμο» ένα τηλεφώνημα από μια απελπισμένη Ελληνίδα.
«Ο άνδρας μου», μας λέει, «παίζει όλα μας τις οικονομίες στον τζόγο. Είναι εξαρτημένος. Κοντεύουμε να μείνουμε στο δρόμο μετά από τόσα χρόνια σκληρής δουλειάς στην Αυστραλία, αλλά δεν μπορεί να το κόψει. Έχει εξάρτηση από τον τζόγο».
Προσπαθήσαμε να τη συμβουλεύσουμε και να την παραπέμψουμε στις αρμόδιες υπηρεσίες.
Από τα τηλεφωνήματα που λαμβάνουμε στο «Νέο Κόσμο», αλλά και από μια δική μας έρευνα, προκύπτει ότι ο τζόγος έχει «τσακίσει» πολλές οικογένειες της παροικίας.
Ο οργανωμένος τζόγος, που έχει εξελιχθεί, πλέον σε σούπερ-βιομηχανία στην Αυστραλία τροφοδοτεί με όνειρα, επιθυμίες, ανάγκες και στόχους, που, ενώ φαντάζουν ανέφικτοι, διαμορφώνει την αίσθηση ότι ίσως υλοποιηθούν και γίνουν πραγματοποιήσιμοι.
Ιδιαίτερα σε ανθρώπους που έζησαν τη σκληρή ζωή του μετανάστη και επιζητούν τώρα «μια κάποια δικαίωση. Παθιάζονται, λοιπόν, με τον τζόγο και τους πιάνει η μανία της εξάρτησης, που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή με απρόβλεπτες συνέπειες για τους ίδιους και τις οικογένειές τους.
Από τα στοιχεία που έχουμε, προκύπτει ότι ο τζόγος -ειδικά ο ηλεκτρονικός, «τα μηχανάκια»- πλήττει κυρίως τους ηλικιωμένους.