Τα κακουργήμα​τα του συστήματος

Tου Πασχου Mανδραβελη

O ταξιτζής στον δρόμο προς το αεροδρόμιο ήταν οργισμένος με όλους και για όλα. Βλασφημούσε την κίνηση· «που πάνε όλοι αυτοί τέτοια ώρα;». Εβριζε τις γυναίκες οδηγούς, «δεν φταίει αυτή, ο άνδρας που της αγόρασε το αυτοκίνητο, φταίει» (και το «άνδρας» με τη χαρακτηριστική νεοελληνική βρισιά που δεν γράφεται). Θυμήθηκε ότι κάποιοι του τράκαραν το άλλο αυτοκίνητο που είχε...
 παρκαρισμένο και «τα γαϊδούρια δεν άφησαν ούτε ένα σημείωμα». Τα έσουρε τους τροχονόμους που πάντα δίνουν τη σειρά μας στους άλλους· «κάποιος μεγάλος θα περνάει». Και φυσικά τα είχε με τους πολιτικούς, «που μας έφεραν σ’ αυτό το χάλι και μας έμαθαν να λειτουργούμε έτσι, σαν ζώα». Από την πολλή στενοχώρια για όλα τα κακώς κείμενα που παρατηρούσε κι έβριζε, άναψε τσιγάρο, παρά το μεγαλόπρεπο σήμα απαγόρευσης που μάλλον ο ίδιος κολλήσει στο ταμπλό του αυτοκινήτου. Στην ερώτηση «αν το τσιγάρο επιτρέπεται στα ταξί», προθυμοποιήθηκε –«αν σ’ ενοχλεί, φιλαράκι»– να το σβήσει. Απάντησα