ΤΑ «ΜΠΑΖΑ»

Γράφει : ο Μιχάλης Τζανάκης*

Αν και συνήθως θέλω να βλέπω την επικαιρότητα με ευτράπελη διάθεση, ίσως σαν είδος άμυνας απέναντι σ αυτό το «αίσχος», επιτρέψτε μου το σημερινό κείμενο να κινηθεί περισσότερο «ευθεία» και να επιστρατεύσω αποκλειστικά την αίσθηση μου απέναντι σ όλον αυτόν τον ορυμαγδό που ζούμε. Δεν ξέρω αν και κατά πόσο λαμβάνουν υπόψη οι «εκπρόσωποι» του λαού, όσα γράφονται ή λέγονται δημόσια ή ιδιωτικά, αλλά τούτον τον καιρό έχω ένα....
μεγάλο φόβο.

Ο φόβος αυτός προκύπτει από τον παρατεταμένο βιασμό (χωρίς εισαγωγικά), που υφίσταται ο ελληνικός λαός και η ελληνική κοινωνία στο σύνολο της. Με τρόπο που θα ζήλευε ο πιο διεστραμμένος ανώμαλος βιαστής, οι υποτιθέμενοι εκλεγμένοι ταγοί με τρόπο σχιζοφρενικά σαδιστικό διαλύουν, αποσυνθέτουν, βιάζουν κατ εξακολούθηση, όπως και όσο μπορούν το σύνολο της κοινωνίας. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά εντελώς ξεδιάντροπα θέλουν με «γκεμπελικές» μεθόδους να καταστήσουν συνένοχο το «θύμα» και να το εξισώσουν με το «θύτη». Ως ένα βαθμό οι «λαγοί» σε ρόλο Γκέμπελς καλά το πήγαν. Εξύβρισαν,αγανάκτησαν, κατήγγειλαν, γενικά προετοίμασαν καλά το έδαφος για την επερχόμενη λαίλαπα.

Ουδείς σώφρων άνθρωπος κατανοεί που το πάνε και τι ακριβώς θέλουν να πετύχουν. Τα επιχειρήματα είναι το εξής ένα. Ή σας βιάζουμε με τη συναίνεση σας, ή σας παραδίδουμε στο βιαστή. Δεν εξηγεί κανείς σε κανένα με ποιο δικαίωμα στερούν σε μια οικογένεια έντιμων και νομοταγών ελλήνων να σπουδάσει ένα παιδί, με ποιο δικαίωμα στερούν
από ένα συνταξιούχο να πάρει τα φάρμακα του, με ποιο δικαίωμα τρομοκρατούν όλες τις κοινωνικές, επαγγελματικές και ηλικιακές τάξεις. Το «άλλοθι» της νομιμοποίησης της εντολής του 2009 είναι όχι σαθρό, αλλά απολύτως «ύποπτο» να το επικαλείται κάποιος,γιατί υπάρχει και η επιστήμη της Ιστορίας που το αμφισβητεί.

Αυτοί οι βιαστές εκμεταλλεύτηκαν όλα τα «ελαττώματα» μιας γενιάς ελλήνων που οι ίδιοι καλλιέργησαν και ανέδειξαν για να δικαιολογήσουν την ανικανότητα τους (ή τη δολιότητα τους άραγε); Οι «κοπρίτες», βέβαια, ή οι «αντιπαραγωγικοί» ή οι διεφθαρμένοι ή όλοι εκείνοι που στοχοποιήθηκαν δεν είναι τίποτα άλλο παρά η πελατεία τους. Όλοι εκείνοι οι «πρασινοφρουροί» ή οι «γαλαζο-τέτοιοι», που απολάμβαναν τα μικρά ή μεγάλα προνόμια (μερικοί είναι αλήθεια ότι έκαναν «χρυσές» δουλειές) της διεφθαρμένης όντως εξουσίας τους.

Κάποιοι καλλιέργησαν τις παθογένειες, τον τύπο που τους «λιβάνιζε» και κατασκεύαζε τους «χαρισματικούς» και τους «δημοκράτες», το γλοιώδη συνδικαλισμό που προετοίμαζε τις επόμενες γενιές βουλευτών, υπουργών, δημάρχων, πολιτευτών,τις καταλήψεις στα σχολεία, τις «μαϊμού» επιδοτήσεις, τις επενδύσεις «φαντάσματα»,τις παντοειδείς «φούσκες», τον απόλυτο λαΪκισμό σ όλες τις εκφάνσεις του πολιτικού,οικονομικού και πολιτιστικού μας βίου.

Ο εκμαυλισμός της ελληνικής κοινωνίας συντηρήθηκε και ενισχύθηκε συστηματικά από όλους τους «πιστούς» υπηρέτες της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας, που πήραν «κατ αποκοπή» την εργολαβία του σύγχρονου εκδη