ΣΗΜΑΙΕΣ ΚΙ ΕΜΜΟΝΕΣ ΠΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΑΜΕ

Ρημάζουν οι ιδέες, π’αγαπήσαμε,
ερείπια, με κλειστά παραθυρόφυλλα.
Σημαίες κι εμμονές, που τραγουδήσαμε,
ειδήσεις, που κατέληξαν μονόστηλα.

Ξεψύχησαν τα όνειρα π’ αδράξαμε,
ναυάγησαν, σε βρώμικα απόνερα.
Συνθήματα και ......
σκέψεις, που φωνάξαμε,
νεκρώσιμα από γκράφιτι, στ’ απόμερα.

Δειλοί ταγοί, προσκύνησαν τ’ ασήμαντα,
ανίκανοι για οδηγοί κι αρχάριοι,
χαθήκαν σε πελάγη πολυκύμαντα,
του τίποτα, απλοί σφουγκοκωλάριοι.

Εμπόροι ματωμένων εξεγέρσεων,
παράγωγα εθελουσίας στείρωσης,
τις έγχρωμες κραυγές, των υποσχέσεων,
λευκαίνουν, σε κλιβάνους αποστείρωσης.

Μα εκεί, στις παρυφές τ’ ακατανόητου,
αγέρωχη σαρκώνεται, η επανάσταση,
ερήμην του συστήματος τ’ ανόητου,
ορίζει τους καιρούς, για την ανάσταση.

ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ

http://kalyterotera.blogspot.com/Εδώ θα πεις δημόσια την γνώμη σου____ Ο σιωπών δοκεί συναινείν[email protected]