Ρούπελ: Από το έπος του ‘40 στην εποποιία των οχυρών Read more at: http://www.macedoniahellenicland.eu/content/view/1871/48/lang,el/

Στις αρχές Μαρτίου του 1941, λίγο μετά την είσοδο των ναζιστικών στρατευμάτων στη σύμμαχό τους Βουλγαρία, γερμανοί και βούλγαροι στρατιωτικοί “επισκέφθηκαν” τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα - προφανώς για μια εκ του σύνεγγυς κατόπτευση του χώρου.

Όταν οι ξένοι στρατιωτικοί, για να κάνουν πιο εμφανή την παρουσία τους εκεί, πήγαν να χαιρετήσουν τον έλληνα διοικητή του λόχου, ένας γερμανός αξιωματικός τον ρώτησε σε άπταιστα ελληνικά: “Τι θα κάνετε εάν σας επιτεθώμεν;”.

Και ο έλληνας αξιωματικός απάντησε:....


“Ο Λεωνίδας με τους 300 εις τας Θερμοπύλας υπήρξε δικός μας πρόγονος και ουδενός άλλου και ημείς και οι απόγονοί του είμεθα αποφασισμένοι όπως ακολουθήσωμεν το παράδειγμά του και των μετ’ αυτού πεσόντων εις τας Θερμοπύλας 300 συμπολεμιστών του”.

Αυτό συνέβη ένα μήνα περίπου πριν από τη γερμανική εισβολή στην Ελλάδα, και ο λόγος του έλληνα λοχαγού κινδύνευε να θεωρηθεί φτηνός και βερμπαλιστικός, ή έστω να μείνει μετέωρος, αν στη συνέχεια η γενναιότητα και η αυτοθυσία των στρατιωτών μας δεν αποδείκνυε στην πράξη τα λεγόμενά του. Οι έλληνες υπερασπιστές των οχυρών απέδειξαν έμπρακτα πως μπορούσαν με αξιοπρέπεια να υπερασπιστούν τον τόπο τους από οποιαδήποτε επιβουλή. Ακόμη και αν ο πολυάριθμος αντίπαλος στρατός διέθετε τον πλέον υπερσύγχρονο για την εποχή πολεμικό εξοπλισμό, ακόμη και αν το μεγαλύτερο μέρος του στρατού μας πολεμούσε ήδη πέντε μήνες στο αλβανικό μέτωπο εναντίον των Ιταλών. Αλλά ας δούμε και κάποιους άλλους συσχετισμούς με τις Θερμοπύλες. Ο επικεφαλής του συγκροτήματος “Μολών λαβέ” (!) του οχυρού Ρούπελ σε μία έξαρση ηρωικής αυτοθυσίας έγραψε στον τοίχο: “Στις Θερμοπύλες σκοτώθηκαν οι 300, εδώ θα πεθάνουν οι 80”!

Όταν ανακοίνωσαν στον λοχαγό Αλέξανδρο Κυριακίδη, διοικητή πυροβολαρχίας, πως η θέση τους εντοπίστηκε και έπρεπε να αποχωρήσουν, αυτός είπε, δεν μπορούμε να φύγουμε και να αφήσουμε τους δικούς μας χωρίς την υποστήριξη. Λίγο μετά ο ίδιος και οι λοιποί σύντροφοί του σκοτώθηκαν. Αλλά και ο ίδιος ο διοικητής του Ρούπελ, όταν οι Γερμανοί τον πληροφόρησαν πως ήδη ο στρατός τους παρέκαμψε τα οχυρά και έφτασε μέσω Γιουγκοσλαβίας στη Θεσσαλονίκη και πως έπρεπε να παραδώσει το οχυρό, αυτός απάντησε πως τα οχυρά δεν παραδίδονται αλλά καταλαμβάνονται. Ήτοι, “Μολών λαβέ”!


Πολλά ιστορικά γεγονότα του προηγούμενου αιώνα έχουν καταγραφεί και αναλυθεί από γραφίδες ιστορικών και ιστοριοδιφών. Όσο αυτά τα γεγονότα βρίσκονται κοντά στην εποχή μας -για την Ιστορία περίοδοι 30-50 ετών δεν είναι μεγάλες- τόσο συμπληρώνονται από αφηγήσεις, μαρτυρίες και ντοκουμέντα, τα οποία εμπλουτίζουν την ιστορική γνώση και προσφέρουν μια πιο σφαιρική ενημέρωση στο κοινό.

Του Κωνσταντίνου Π. Γκιουλέκα
βουλευτή ΝΔ Α’ Θεσσαλονίκης

Μία περίοδος του ελληνισμού που η ιστορική γραφίδα κατέγραψε εκτενώς είναι η συμμετοχή της χώρας μας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο ελληνοϊταλικός και ο ελληνογερμανικός πόλεμος του 1940-41 ή, όπως έμεινε στην ιστορία, το