Προσφυγή του Συλλόγου στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά του "τέλους επιτηδεύματος"

Προσφυγή κατά του Τέλους Επιτηδεύματος κατέθεσε σήμερα, στο Συμβούλιο Επικρατείας, ο Σύλλογος ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΙ.

Η προσφυγή (αίτηση ακυρώσεως) έγινε κατά της υπ’ αριθμ. ΠΟΛ. 1167/02-08-2011 (ΦΕΚ 1835/B΄/17-08-2011) απόφασης του κ. Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών, με την οποία
επιβάλλεται Τέλος Επιτηδεύματος (σύμφωνα με το.....
νόμο 3986/2011).

Η προσφυγή του Συλλόγου έγινε με στόχο την ακύρωση της συγκεκριμένης Υπουργικής Απόφασης, καθ’ όσον θεωρούμε ότι αυτή είναι άδικη, καταχρηστική και αντισυνταγματική.

Ο Σύλλογος, μέσα από την προσφυγή του, θα αποδείξει ότι το συγκεκριμένο “τέλος” βρίσκεται σε προφανή δυσαρμονία με το κείμενο της αιτιολογικής έκθεσης του νόμου, υποκρύπτει φορολογία και ότι “ονομάστηκε” (εκ των υστέρων και μετά την κατάθεση του σχετικού νόμου) σε “τέλος” για να ξεπερασθεί το προφανές πρόβλημα της αντισυνταγματικότητας που υπήρχε. Το “τέλος επιτηδεύματος” δεν είναι είναι ούτε ανταποδοτικό, αλλά ούτε και αναλογικό, όπως θα έπρεπε να είναι, σύμφωνα με παλαιότερες αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, αλλά και τη συνήθη πρακτική της Δημόσιας Διοίκησης.

Παράλληλα, το “τέλος”, το οποίο στην ουσία είναι φόρος, είναι αντισυνταγματικό, αφού προσκρούει στα άρθρα 4, 5 και 78 του Συντάγματος, τα οποία ορίζουν ότι κάθε Έλληνας “έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του” (άρθρο 5), συνεισφέρει χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις του (άρθρο 4), καθώς και ότι “κανένας φόρος δεν επιβάλλεται ούτε εισπράττεται χωρίς τυπικό νόμο που καθορίζει το υποκείμενο της φορολογίας και το εισόδημα, το είδος της περιουσίας, τις δαπάνες και τις συναλλαγές ή τις κατηγορίες τους, στις οποίες αναφέρεται ο φόρος” (άρθρο 78).

Το “τέλος επιτηδεύματος” είναι άδικο, αφού πλήττει τους ελεύθερους επαγγελματίες και επιτηδευματίες, δηλαδή τον ιδιωτικό τομέα, ο οποίος έχει ήδη υποστεί τις μεγαλύτερες ζημιές από την παρούσα κρίση.

Τέλος, η προσβαλόμενη Υπουργική Απόφαση είναι καταχρηστική, αφού, κατά παράβαση της κείμενης νομοθεσίας (!), αναφέρει ότι η άσκηση προσφυγής ενώπιον του διοικητικού πρωτοδικείου, δεν αναστέλλει τη βεβαίωση και την είσπραξη του εν λόγω “τέλους”, ενώ “το τέλος δεν εκπίπτει ως δαπάνη για τον προσδιορισμό του φορολογητέου εισοδήματος”.

Το Κράτος, για μία ακόμη φορά αποδεικνύει ότι είναι άδικο προς τους πολίτες του, ενώ εξακολουθεί να λειτουργεί με πρακτικές που είναι αντίθετες στην υφιστάμενη νομοθεσία.

Κατά την άποψη του Συλλόγου, η αντίδραση απέναντι στην υπερβολική, καταχρηστική και άδικη φορολογία, αποτελεί ηθική αλλά και πρακτική ανάγκη των πληττόμενων πολιτών.

Παράλληλα, ο Σύλλογος εκτιμά ότι η αντίδραση απέναντι στις πρακτικές ενός σπάταλου Κράτους το οποίο, παρά τις πιέσεις που δέχεται από το εσωτερικό και το εξωτερικό, αδυνατεί να περιορίσει τις δαπάνες λειτουργίας του, αποτελεί καθήκον του κάθε πολίτη, αφού η, εντός των πλαισίων του νόμου, αντίδραση και πίεση των