Πώς η Ελλάδα θα μπορούσε να νικήσει την Wall Street

Για τους τοκογλύφους της Wall Street δεν είναι το ελληνικό χρέος σημαντικό αλλά οι συνέπειες μιας ελληνικής χρεοκοπίας, που θα μπορούσε να μεταδωθεί και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, η "μόλυνση. Και στον φόβο τους αυτό θα μπορούσε να ποντάρει η Ελλάδα και να αντιστρέψει το παιχνίδι εις βάρος τους

Προοίμιο

Η Ελλάδα πάει κατα κρημνού, αλλα οι Έλληνες ασχολούνται με τις εκλογές. Έβλεπα - και άκουγα - χθές βράδυ στις ειδήσεις της ΝΕΤ την εκφωνήτρια και τους δημοσιογράφους, πολιτικούς και ειδικούς του σταθμού που την .....
περιστοιχίζουν και το μόνο που τους χαρακτηρίζει, όλους, είναι η αγνωσία και η φλυαρία, να φλυαρούν για εκλογές, για τα κόμματα που ανασυντάσονται ή δημιουργούνται και για τον αγώνα που κάνουν όλοι για να σωθεί η Ελλάδα. Και είπα: Όχι, μ' αυτούς και μ' αυτά δεν θα σωθεί ποτέ.
Μα αυτό είναι το ελληνικό πρόβλημα χριστιανοί μου, οι εκλογές και τα κόμματα; Όταν η κατάρρευση της χώρας, παρα τα οικονομικά πακέτα που πάνε κατ' ευθείαν στους τοκογλύφους για αποπληρωμή τόκων, είναι αναπόφευχτη; Δεν θάπρεπε αυτό που απασχολεί την κοινή γνώμη να είναι το πώς θα μπορέσει η χώρα μας να απελευθερωθεί απο τα πλοκάμια του πολύποδα, που κοντεύει να την πνίξει;
Και πως να σωθεί, θα ρωτούσαν οι πολιτικοί και οι κονδυλοφόροι και παπαγάλοι των ΜΜΕ που τους υπηρετούν; Ποιός άλλος τρόπος απο τα δάνεια και τα μνημόνια υπάρχει;
Ναί υπάρχει, όχι ένας, αλλά πολλοί. Μερικούς έχω δημοσιεύσει σ' αυτή την ιστοσελίδα. Και σήμερα σας παρουσιάζω έναν ακόμη. Διαβάστε προσεκτικά.

Εμμανουήλ Σαρίδης

Original: How Greece Could Take Down Wall Street

της Ellen Brown
Μετάφραση: Εμμανουήλ Σαρίδης

Σ' ένα άρθρο με τον τίτλο "Ακόμη κανένα τέλος με το '"too big to fail" - πολύ μεγάλες για να καταρρεύσουν'", έγραφε ο William Greider στην εφημερίδα "The Nation" της 15. Φεβρουαρίου 2012:

Οι κυνικοί της οικονομικής αγοράς υπέθεταν συνεχώς, ότι ο Dodd-Frank όχι μόνο δεν τελείωσε να είναι "πολύ μεγάλος για να καταρρεύσει" αλλά, αντίθετα, δημιούργησε ένα μαγικό κόσμο προστατευόμενων τραπεζών με την ένδειξη "συστημικά σημαντικές", που δεν επιτρέπεται να αποτύχουν, ανεξάρτητα απο το πόσο άσχημα συμπεριφέρονται.

Αυτό μπορεί να είναι έτσι, αλλά υπάρχει και ένα κάποιο μέγεθος κακής συμπεριφοράς, που ο ίδιος ο θείος Σαμ δεν έχει τα αποθεματικά κεφάλαια για να το εγγυηθεί: Τα 32 τρισεκατομμύρια δολάρια στην αγορά των credit default swaps - (CDS), τις συμφωνίες ανταλλαγής κινδύνου αθέτησης. 32.000.000.000 δολάρια είναι περισσότερο από το διπλάσιο του αμερικανικού ΑΕΠ και περισσότερο από το διπλάσιο του εθνικού χρέους.

Τα CDS είναι μια μορφή παράγωγων που λαμβάνονται από τους επενδυτές ως ασφάλιση για την περίπτωση αθέτησης των πληρωμών. Σύμφωνα με τον Comptroller of the Currency, τον ελεγκτή του νομίσματος των ΗΠΑ, σχεδόν το 95% της συνολικής έκθεσης του τραπεζικού κλάδου για συμβάσεις παραγώγων κατέχεται από τις πέντε μεγαλύτερες τράπεζες: Τις JPMorgan Chase, Citigroup, Bank o