ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΜΙΛΑΝΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ, ΑΛΛΑ Η ΨΥΧΗ…

Του Γιώργου Νούτσου*

Άφησα κάτω μολύβια και χαρτιά. Απομάκρυνα οτιδήποτε θα μπορούσε να με απασχολήσει, έκλεισα τον υπολογιστή μου και άνοιξα την τηλεόραση. Ήθελα να δω και να ακούσω. Εξάλλου τόσα ακούστηκαν για το Ζάππειο 2, που πλέον ήταν έκδηλη η αγωνία μου, κατά πόσο θα επαληθευτούν ή αντίθετα, τραγικά θα διαψευστούν.

Αντώνης Σαμαράς… μόνος στο pontium. Αρχίζει το ξεδίπλωμα του “ονείρου” του, με μια στιγμιαία μόνο αναδρομή στο παρελθόν, τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και την ένταξη της χώρας μας στην ΕΟΚ. Το σήμερα, κυρίως όμως, το αύριο της....
πατρίδας μας είναι αυτά που ελκύουν το ενδιαφέρον του.

Σημείο προς σημείο, επιχειρηματολογεί. Είναι συγκεκριμένος γι αυτό και κατανοητός. Με λόγια κοφτά, χωρίς να πλατειάζει, ξεδιπλώνει το χειροπιαστό αποτέλεσμα της δουλειάς μηνών, με στόχο ένα και μόνο… να καταφέρει να περάσει το μήνυμα σε όλους τους Έλληνες, πως ακόμα υπάρχει καιρός, πως ακόμα μπορούν να ελπίζουν. Κόντρα στους καταστροφολόγους και μονοδρομιστές. Κόντρα σε όσους με μανία βάλθηκαν να βαλτώσουν την Ελλάδα με τις πολιτικές τους και το κατάφεραν.
Το σχέδιο του είναι απλό. Επιδιώκει μ αυτό, να χτυπήσει την ύφεση, να ζωντανέψει την αγορά, να ξεδιπλώσει τις ξεχωριστές ικανοτητές μας, να ξεπεράσει αγκυλώσεις και κατάλοιπα του παρελθόντος, να αποκαταστήσει την κοινωνική δικαιοσύνη, να αφήσει πίσω του τους μίζερους και τις ξεπερασμένες συνταγές τους, να στοχεύσει στο θυμικό του περήφανου Έλληνα, να δρομολογήσει έναν δρόμο ειλικρίνειας, συναίνεσης, κατανόησης, κοινής στόχευσης, κυρίως όμως κοινής προσπάθειας και όσο το δυνατόν, βέβαιου αποτελέσματος.

Για να πετύχει η «επανεκκίνηση» , είναι βέβαιο, πως πρέπει να συντρέξουν σωρευτικά όλα τα παραπάνω.
Δεν θέλω να σταθώ σε νούμερα και συγκεκριμένες εξαγγελίες. Όλα αυτά ήδη ακούστηκαν, με μόνο βέβαιο, πως θα ακουστούν πολύ περισσότερο στη συνέχεια. Τα όσα είπε, ταρακούνησαν, διέγειραν, προβλημάτισαν, ενώ κάποιους άλλους σίγουρα, τους φόβισαν. Εξάλλου, η υποδοχή των όσων είπε από τα μεγάλα ΜΜΕ, υπήρξε αρκούντως θετική και εξαιρετικά αποκαλυπτική για το τι πρόκειται να ακολουθήσει. Επιτρέψτε μου, λοιπόν, να σταθώ σε διαπιστώσεις, δικές μου αλλά και πολλών άλλων, που άρχισαν ήδη να αλλάζουν κλίμα, διαθέσεις, αντιμετώπιση, δημοσκοπικές και εκλογικές συμπεριφορές, κάτι, που πολύ σύντομα θα το δούμε να αποτυπώνεται σε συγκεκριμένους αριθμούς και γεωμετρικά αναδυόμενη πολιτική δυναμική.
Όσα είπε, άγγιξαν τις αγωνίες του πολύ κόσμου και του αναπτέρωσαν το ηθικό και την αισιοδοξία. Τόνωσαν την προσδοκία της επιχειρηματικής τάξης, πως άλλος άνεμος θα αρχίσει πλέον να πνέει στα πανιά της επιχειρηματικότητας. Έστειλαν μήνυμα ισχυρό στις αγορές και τους Μνημονιοφύλακες, πως δεν πρόκειται να υποκύψει σε κίβδηλα υποκριτικά διλλήματα, υιοθετώντας στάση Εθνική, στάση πατριωτική, στάση πλέρια Ελληνική.

Η μεγάλη αντιδιαστολή με το «σήμερα» του ΓΑΠ, αυτό που συγκίνησε και άγγιξε βαθιά την ψυχή όλων μας, ήταν η Ελληνικότητα των θ