Οριζοντίως και καθέτως... ξέσκισμα

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

Ας μην ψάχνουν οι δήθεν έκπληκτοι... αναλυταράδες, οι κατά τ' άλλα πάνσοφοι και άριστα πληροφορημένοι, τι εννοεί ο υπουργός Οικονομικών όταν «αφήνει παράθυρο» για νέες μειώσεις μισθών στον ιδιωτικό τομέα – πέραν δηλαδή αυτών που ήδη έγιναν ή γίνονται στο πλαίσιο των επιχειρησιακών συμβάσεων ή, απλώς, κατά παράβαση της Συλλογικής Σύμβασης, με την εκβιαστική απόσπαση της «συναίνεσης» των εργαζομένων.

Γνωρίζουν πολύ καλά όλοι αυτοί ότι ο Παπακωνσταντίνου εννοεί την οριζόντια μείωση μισθών, ενδεχομένως και...
 με συγκεκριμένο ποσοστό. Μπορεί το κράτος να μην έχει τη δυνατότητα να παρέμβει στη Συλλογική Σύμβαση, αλλά αυτό ουδόλως την εμποδίζει να καθορίζει το «κλίμα» υπό το οποίο θα εξελιχθούν οι εργασιακές σχέσεις την επόμενη περίοδο. Άλλωστε η σαφέστερη παρέμβαση είναι, έτσι ή αλλιώς, η ίδια η οικονομική της πολιτική.

Κατ' αρχάς λοιπόν να ξεκαθαρίσουμε κάτι απλό. Η μείωση του «μισθολογικού κόστους», προκειμένου, υποτί