Ο…ανεξάρτητος

Tου Θανάση Ι. Νικολαΐδη ΕΙΔΑΝ πως τα κόμματα που λάτρεψαν και υπηρέτησαν πήραν την κάτω βόλτα και τράβηξαν για την…γκαρνταρόμπα. Άρπαξαν το κοστούμι, το πρόβαραν, το φόρεσαν, το παραφόρεσαν και να, μπροστά μας χειροπιαστό της υποκρισίας το μοντέλο. Από εκείνα που μιλούν χωρίς να σε κοιτούν στα μάτια, ανεμίζοντας τη σημαία του…ανεξάρτητου. Υποψήφιοι που...... μυρίστηκαν ψητό, το’ νιωσαν πως το «υπερκομματικό» προσωπείο τους βγάζει απ’ τις κακοτοπιές και δίνουν τον…αγώνα. Όπως τον εννοούν και δεν τους κατανοούμε. ΚΑΙ είναι τα ίδια παλικάρια (και οι νιες) που ξεσπάθωναν κομματικά .... κι αγκάλιαζαν το κόμμα για να τους αγκαλιάσει, να τους δώσει το χρίσμα και να πορευτούν με την ασπίδα του. Άνθρωποι «βαμμένοι», κολλητοί και λάτρεις του αρχηγού, διαποτισμένοι με τις…αρχές του κόμματος και την «ιδεολογία» της παράταξης. Κι αν πάμε στους πλεονέκτες και «παμφάγους» βουλευτές που κατεβαίνουν για δήμαρχοι και περιφερειάρχες, το πράμα παίρνει κωμικοτραγικές διαστάσεις. Αυτοί δεν ήσαν οι πιστοί,