Ο «πλούτος» του δημοσίου χρέους, η ναυτιλία και οι…άλλοι

«Το μοναδικό κομμάτι του λεγόμενου εθνικού πλούτου, που στους σύγχρονους λαούς ανήκει πραγματικά στο σύνολο του λαού, είναι το δημόσιο χρέος τους. Γι αυτό είναι πέρα για πέρα συνεπής η σύγχρονη θεωρία που λέει πως ένας....
λαός γίνεται τόσο πιο πλούσιος όσο πιο βαθιά βουτιέται στα χρέη».

Ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφανγκ Σόιμπλε φαίνεται να έχει διαβάσει καλά τον συμπατριώτη του Κάρολο Μαρξ στον οποίο ανήκει η παραπάνω φράση.

Και φέρεται αποφασισμένος τόσο αυτός, όσο και άλλοι, αυτόν τον «πλούτο» της Ελλάδος να τον καρπωθούν με το ελάχιστο δυνατό κόστος.

O Ήλιος που θέλει να του δανείσουμε ( ;) πουλήσουμε (;) να μας πάρει τζάμπα με κοινοτικά κονδύλια (;), είναι ένα επεισόδιο σε ένα πόλεμο μοιράσματος των αγορών που βρίσκεται σε εξέλιξη με αφορμή την κρίση του δημοσίου χρέους των χωρών του Νότου.

Ένα ακόμη χαρακτηριστικό της κρίσης είναι η ενίσχυση των τάσεων συγκέντρωσης.

Με αιτία τον «πλούτο» του δημοσίου χρέους δύο από τις μεγαλύτερες ιδιωτικές τράπεζες θα συγχωνευθούν με τη συνδρομή fund από το Κατάρ.

Στην αρχή αυτή της κρίσης κάποιοι έλεγαν ότι ξένοι θα αγοράζουν τις επιχειρήσεις μας δυο-δυο και κάποιοι άλλοι δεν τους πίστευαν.

Το χρέος χρησιμοποιείται ως ευκαιρία για τους πιστωτές να αναδιανείμουν αγορές και για τους δυνατότερους να νικήσουν και να εξαφανίσουν τους πιο αδύνατους.

Ήρθε η ώρα με άλλα λόγια, το μεγάλο ψάρι να φάει το μικρό. Ήρθε η ώρα να καθαρίσει το τοπίο για να γίνει χώρος για μια νέα επιχειρηματική τάξη.

Τι σχέση έχουν όλα αυτά με την ναυτιλία και τους Έλληνες εφοπλιστές;

Στη χώρα μας τα τελευταία 30 χρόνια είχαμε δυο στηρίγματα, τη ναυτιλία (η οποία στηρίζει την ελληνική οικονομία ιστορικά πάνω από εκατό χρόνια) και τον τουρισμό.

Δυο δυναμικούς και εξωστρεφής κλάδους στους οποίους θα μπορούσε να στηριχθεί μία προσπάθεια ανάταξης της ελληνικής οικονομίας με αξιώσεις και δύναμη.

Ήδη στον τουρισμό τα φετινά αποτελέσματα είναι ενδεικτικά της δυναμικής του, παρά τα όσα υπέφερε ο κλάδος από άστοχες (;) κυβερνητικές πρωτοβουλίες (φορτηγά, ταξί) τα δυο τελευταία χρόνια, πρωτοβουλίες οι οποίες υπονομεύουν την αξία του…

Σε ότι αφορά τη ναυτιλία τα μεγέθη τη μιλούν από μόνα τους και δεν χρειάζονται εμάς ως πρεσβευτές.

Πρώτο και καλύτερο το ναυτιλιακό συνάλλαγμα και ακολούθως ο αριθμός των πλοίων Ελληνικών συμφερόντων, το ναυτεργατικό δυναμικό, αλλά και το δυναμικό των Ελλήνων που απασχολούνται στις ναυτιλιακές εταιρίες, χωρίς να αναφέρουμε καν την διαπραγματευτική ικανότητα των Ελλήνων της Θάλασσας σε διεθνές επίπεδο, αλλά και τις επενδύσεις τους σε άλλους επιχειρηματικούς τομείς.

Και τους δυο αυτούς τομείς όμως η παρούσα κυβέρνηση τους μεταχειρίστηκε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο, απαξιώνοντας τους μέσα από μια διαδικασία που ακόμη βρίσκεται σε εξέλιξη και σε μία κρίσιμη χρονική στιγμή που περισσότερο από οποιαδή