Ο Γεν. Διευθυντής του ΙΓΜΕ και το φιάσκο του “Ελληνικού” χρυσού

ΜΗΔΕΝΙΚΑ τα έσοδα του Δημοσίου από τα ιδιωτικά μεταλλεία
Στον Γενικό Διευθυντή του ΙΓΜΕ Κώστα Παπαβασιλείου οφείλεται, σύμφωνα με την Κυριακάτικη “Ελευθεροτυπία”, το κωμικοτραγικό φιάσκο με την προκύρηξη πρόσληψης συμβούλου για την πώληση των ανύπαρκτων εσόδων του....
Δημοσίου από τα ιδιωτικά μεταλλεία χρυσού Χαλκιδικής και Θράκης.

Μέσα στους τελευταίους 14 μήνες (τουλάχιστον), ο Γεν. Διευθυντής του ΙΓΜΕ Κώστας Παπαβασιλείου έχει πλημμυρίσει με τον “Ελληνικό” χρυσό συνέδρια, κανάλια, εφημερίδες και περιοδικά. Έχει θαμπώσει τους Έλληνες με τη λάμψη των 450 τόνων χρυσού σε Μακεδονία και Θράκη, η αξία του οποίου – 28 δις ευρώ ή και περισσότερο – θα μεταφερθεί υποτίθεται με μαγικό τρόπο στο άδειο Ελληνικό θησαυροφυλάκιο για να πληρώσουμε τα δάνεια προς το ΔΝΤ. Φαίνεται ότι εκτός από τους θεατές της εκπομπής του Χαρδαβέλλα, το παραμύθι το πίστεψε τελικά και ο ίδιος.

Μόλις πριν από λίγες μέρες σύμφωνα με την “Ε”, ο κ. Παπαβασιλείου διαβεβαίωσε τα – άσχετα περί τα μεταλλευτικά – στελέχη του Υπουργείου Οικονομικών ότι το Ελληνικό Δημόσιο εισπράττει δικαιώματα (royalties) επί των εσόδων των τριών μεταλλείων χρυσού που εκμεταλλεύονται ιδιωτικές εταιρείες. Και η “Ελληνική Δημοκρατία”, παραπλανημένη από τον επικεφαλής του κρατικού ιδρύματος γεωλογικής έρευνας, ρεζιλεύτηκε διεθνώς με την ατυχή προσπάθεια πώλησης δικαιωμάτων που δεν υπήρχαν!

Από τα κοιτάσματα που αφορούσε η συγκεκριμένη “πρόσκληση ενδιαφέροντος” – τα Μεταλλεία Κασσάνδρας, το Πέραμα και τα δυο μικρά κοιτάσματα “Οχιά” και “Άγιος Δημήτριος” των Σαπών – το Δημόσιο έχει να λαμβάνει μόνο μισθώματα από το μικρό μεταλλείο της Οχιάς. Κι αυτό είναι ένα πενιχρό 1% που μεταφράζεται στην καλύτερη περίπτωση σε λιγότερο από 1 εκατ. ευρώ συνολικά, για όλη τη διάρκεια της δραστηριότητας. Όμως αυτά ο κ. Παπαβασιλείου τα θυμήθηκε μετά τη δημοσιευση της “προσκλησης ενδιαφέροντος” και το Υπουργείο Οικονομικών έσπευσε να την αποσύρει άρον άρον.

Η πραγματικότητα πίσω από τις φανφάρες του κ. Παπαβασιλείου και του έτερου “ειδικού χρυσολόγου” του ΙΓΜΕ, του οικονομικού γεωλόγου Δρ Νίκου Αρβανιτίδη, είναι ότι το Ελληνικό Δημόσιο δεν έχει δικαιώματα (royalties) πάνω στον ορυκτό του πλούτο. Οι περισσότερες Αφρικανικές χώρες έχουν τέτοια δικαιώματα, άσχετα αν τα έσοδα τα καρπώνονται κάποιες μικρές διεφθαρμένες ελίτ. Το Δημόσιο εισπράτει ΜΟΝΟ μισθώματα 1% επί του εξορυσσομένου προϊόντος και ΜΟΝΟ από τα δημόσια μεταλλεία και ορυχεία. Από τα ιδιωτικά μεταλλεία και ορυχεία το Δημόσιο δεν εισπράττει τίποτα. Υπάρχει μόνον η φορολόγηση των κερδών των εταιρειών, που πρόσφατα μειώθηκε στο 20%, μόνο που τα κέρδη θα πρέπει να τα βρει για να φορολογήσει. Εδώ η δημιουργική λογιστική πάει σύννεφο και συχνά οι “επενδυτές” καταφέρνουν να έχουν και επιστροφή φόρου!

Όμως τα μεταλλεία Κασσάνδρας, Περάματος και Αγίου Δημητρίου που είναι “ιδιωτικά” μεταλλεία δεν αποτελούν κάποια περίεργη και σκοτεινή εξαίρεση. Δείτε τον παρακάτω χάρτη:

Ο χάρτης προέρχεται