Ο ΑΡΙΣΤΕΡΟΔΕΞΙΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ

ΛΥΚΙΟΣ
Μετά το εκλογικό αποτέλεσμα της 6ης Μαΐου στο οποίο ο λαός εξέφρασε την αποδοκιμασία του για τον δικομματισμό καθώς και την αντιμνημονιακή του θέση, τα ΜΜΕ μαζί με τους πολιτικούς ταγούς του συστήματος, άρχισαν δουλειά!

Στην αρχή, προσποιούμενοι την δήθεν αγωνία τους για τις εξελίξεις και την ακυβερνησία, έθεσαν το εκπορευόμενο από τον λαό δίλημμα, μνημόνιο ή αντιμνημόνιο. Στην συνέχεια όμως, με επιδέξιους επικοινωνιακούς χειρισμούς το δίλλημα κατέληξε στο, αριστερή ή δεξιά κυβέρνηση! Μετασκεύασαν δηλαδή το αυθεντικό αίτημα του.....
λαού τής αντιμνημονιακής του επιλογής, σε ζήτημα πόλωσης δεξιάς ή αριστεράς! Ένα ψευδοδίλημμα, που όμως ξέρουν πόσο καλά «δουλεύει» στην Ελλάδα του κομματικού φανατισμού, της πόλωσης και της εμφυλιομαχίας. Αποπειρώνται για μια ακόμη φορά να ασκήσουν την πάγια τακτική του «διαίρει και βασίλευε» στους επιρρεπείς σε αυτό, Έλληνες. Και για μια ακόμη φορά, οι Έλληνες τσιμπάνε το τυρί, χωρίς να βλέπουν την φάκα.

Από το αληθές δίλημμα μνημόνιο ή όχι, μέσα σε λίγες ημέρες οι ειδήμονες της επικοινωνίας, λοξοδρόμησαν το ζήτημα προς μια άσχετη κατεύθυνση. Άσχετη, γιατί το ερώτημα δεξιά ή αριστερά, δεν αντιστοιχεί αναγκαστικά στο μνημονιακά ή αντιμνημονιακά.
Από τα «δεξιά» έχουμε την ΝΔ υπέρ του μνημονίου και τους Ανεξάρτητους Έλληνες με την Χρυσή Αυγή και το ΛΑΟΣ, σαφώς κατά του μνημονίου.

Από τα «αριστερά» , έχουμε το ΠΑΣΟΚ υπέρ του μνημονίου, τον δήθεν μετριοπαθή Κουβέλη κάπου στην μέση και τον ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, κτλ. κατά του μνημονίου.

Έτσι λοιπόν και στις δύο πλευρές υπάρχουν κόμματα ταγμένα υπέρ, αλλά και κατά του μνημονίου. Άρα το δίλημμα δεξιά=μνημόνιο ενώ αριστερά=αντιμνημόνιο, είναι ψευδές. Το αίτημα του λαού για αντιμνημόνιο, μεταστράφηκε σε στυγνή πόλωση δεξιά-αριστερά, χωρίς κανένα αντίκρισμα.

Η αφορμή για την μεταστροφή αυτή, ήταν η ακυβερνησία. Επειδή δεν μπορούσε να σχηματιστεί βιώσιμη κυβέρνηση που να αποτελείται από συνεργασία αμιγώς δεξιών ή αριστερών κομμάτων (υποτίθεται ταυτόσημης ιδεολογίας), ενώ ταυτόχρονα να είναι και κατά του μνημονίου, η «λύση» δόθηκε με την παραπειστική ολίσθηση στο ερώτημα: Θέλετε αριστερή κυβέρνηση; Αν όχι, συσπειρωθείτε στο δυνατότερο δεξιό κόμμα, δηλαδή στη ΝΔ! Τσακίστε έτσι τα μικρότερα δεξιά αντιμημονιακά κόμματα. Θέλετε δεξιά κυβέρνηση; Αν όχι, συσπειρωθείτε στο ΠΑΣΟΚ για τον ίδιο λόγο!

Έτσι, το σύστημα (που επιθυμεί μνημόνιο βεβαίως) απομειώνει την δυναμική των μικρότερων αντιμνημονιακών κομμάτων και προσπαθεί να ενισχύσει τα «δικά του» κόμματα.

Εδώ εισέρχεται και ένας ακόμη παράγοντας, έξυπνα όσο και επικίνδυνα τοποθετημένος: ο ΣΥΡΙΖΑ (ας είναι καλά τα «παιδιά» της πρεσβείας στην Πλ. Μαβίλη…)!

Υπό το εκβιαστικό δίλημμα αριστερά ή δεξιά, πολλοί Έλληνες που ιδεολογικά ή παραδοσιακά διάκεινται υπέρ της αριστεράς, αλλά αρνήθηκαν να ψηφίσουν το δωσίλογο ΠΑΣΟΚ, εστράφησαν προς την ψήφιση του «αριστερού» ΣΥΡΙΖΑ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν και είναι, ένα κατασκεύασμα της Ν